Μπορεί να αυξήθηκε, έστω και ελάχιστα, ο πληθυσμός της Ελλάδας, μέσα στο 2004, σύμφωνα με τη Γιούροστατ, αλλά τούτο δεν οφείλεται σε πλεόνασμα γεννήσεων. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία, ο πληθυσμός της χώρας ήταν την 1η Γενάρη 2005 11.073.000 άτομα, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 32.300 ή 0,29%, αλλά αυτή οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο μεταναστευτικό ρεύμα, αφού ο αριθμός των γεννήσεων ήταν μικρότερος απ' αυτόν των θανάτων. Συγκεκριμένα, μέσα στο 2004, σημειώθηκαν 101.500 γεννήσεις και 104.000 θάνατοι.

Το σοβαρό πρόβλημα, δηλαδή, της υπογεννητικότητας και, επομένως, της ανανέωσης και αύξησης του πληθυσμού παραμένει υπαρκτό και έντονο. Ο δείκτης γονιμότητας, δηλαδή ο αριθμός παιδιών ανά μητέρα, το 1980 ήταν στην Ελλάδα 2,21, αλλά το 2003 έπεσε στο 1,28 και το 2004 στο 1,29. Χρειάζεται, άραγε, να σημειώσουμε ότι η καθοριστική αιτία για το σοβαρό και κρίσιμο αυτό πρόβλημα βρίσκεται στις συνεχώς και μεγαλύτερες οικονομικές και άλλες δυσκολίες και προβλήματα, που αντιμετωπίζουν τα νέα ζευγάρια και οι λαϊκές οικογένειες; Η, να τονίσουμε ότι η παραπέρα ένταση του αντιλαϊκού χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής προδιαγράφει την παραπέρα χειροτέρευση της κατάστασης;