Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει. Μην υπάρχει καμία αμφιβολία. Και τούτη τη φορά, αυτοί που σήμερα βρίζουν ο ένας τον άλλον, που τηλεπαραθυρώνονται, για να ανταλλάξουν τις λάσπες του βούρκου μέσα στον οποίο διαβιούν (όλοι τους), αύριο, πάλι μαζί θα είναι. Εχει ξανασυμβεί. Χιλιάδες φορές. Οπως τότε, που τσακώνονταν και έσουρναν τα εξ αμάξης ο ένας στον άλλον και μετά έκλειναν τις συνομιλίες τους, ανταλλάσσοντας ...επαίνους και καληνύχτες του τύπου «πόσο σας εκτιμώ, κύριε συνάδελφε», «μα εγώ σας εκτιμώ περισσότερο, κύριε συνάδελφε»...

*

Μόλις κανονιστούν διάφορες «δουλιές», όλα εκείνα για τα οποία σήμερα γίνεται «χαμός», αύριο θα κουκουλωθούν και θα δώσουν τη θέση τους σε σημαντικότερα θέματα, όπως η ...Γιουροβίζιον και το φιλί του Παπακαλιάτη. Εχει συμβεί χιλιάδες φορές. Από τον Κοσκωτά και τα της Εκκλησίας μέχρι τα εξοπλιστικά σκάνδαλα, τη Σοφοκλέους και τα της Δικαιοσύνης.

*

Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει. Αλλά ποιος είναι ο «μύλος»;

Ας αφήσουμε για λίγο την Ελλάδα. Πάμε κι αλλού (παντού όπου υπάρχει το ίδιο κοινωνικοπολιτικό σύστημα).

Πάμε στις ΗΠΑ, εκεί όπου η «Ενρον» τον πακτωλό που «έφαγε» σε συνεργασία με τον Λευκό Οίκο τα έφαγε. Αλλά οι ίδιοι κυβερνούν στο Λευκό Οίκο.

Πάμε στη Γαλλία, εκεί όπου μέχρι και ένας πρωθυπουργός, ο Μπερεγκοβουά, αυτοκτόνησε για την υπόθεση με τα «δωράκια», αλλά οι «ιστορίες» του Σιράκ την εποχή που ήταν δήμαρχος δεν τον εμποδίζουν να είναι ένοικος των Ιλισίων Πεδίων.

Πάμε στην Ιταλία. Εκεί όπου ο Μπερλουσκόνι, χωμένος σε όλα, από ΜΜΕ μέχρι ποδόσφαιρο, κυβερνάει αδιατάρακτα.

Πάμε στην «ελεύθερη» Ρωσία. Εκεί όπου κυβερνούσε ο Γιέλτσιν μέσω των ολιγαρχών. Εκεί όπου σήμερα κυβερνούν οι ολιγάρχες μέσω του Πούτιν.

Πάμε στους «οργανισμούς» τους. Στο ΝΑΤΟ, εκεί όπου μέχρι ο γενικός γραμματέας του, ο Κοκ, παραιτήθηκε για κείνο το «σκανδαλάκι» με τα ελικόπτερα «Αγκόστα», ή στην ΕΕ, εκεί όπου μια ολόκληρη επιτροπή και ο πρόεδρός της, ο Σαντέρ, κατέρρευσαν λόγω σκανδάλων. Οσοι τους αντικατέστησαν, αλήθεια, δολοφονούν ...τιμιότερα τους Ιρακινούς, τους Αφγανούς και πριν τους Γιουγκοσλάβους;

*

Μα, στο σοσιαλισμό δεν υπήρχε διαφθορά, δεν υπήρχαν εκείνοι που «τα έπιαναν», μόνο στον καπιταλισμό υπάρχουν φαινόμενα διαφθοράς, θα μας πουν.

Μόνο που δεν είναι αυτό το ερώτημα, αν υπήρχαν και κει «βρωμιές» και «βρωμιάρηδες». Το ερώτημα είναι ποιο σύστημα ευνοεί τη «βρώμα». Την έχει δομικό του στοιχείο. Την αναπαράγει. Την προστατεύει. Την έχει ιδεολογία και μάλιστα καθαγιασμένη μέσα από την ανάδειξη της «καπατσοσύνης» σε υπέρτατη αρχή της «ελεύθερης αγοράς», βάσει της οποίας κινούνται τα πάντα: Από την είδηση που μετατρέπεται σε «εμπόρευμα» των καναλαρχών, μέχρι τους δρόμους, τις τηλεπικοινωνίες, τα πετρέλαια και τις παραλίες, που κι αυτά αποτελούν «εμπόρευμα» των εργολάβων - εφοπλιστών - βιομηχάνων - καναλαρχών. «Εμπορεύματα», που βρίσκονται διαρκώς στη διατίμηση της συναλλαγής μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.

*

Ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε, λοιπόν, ανατράπηκε ακριβώς για να έρθουν στη θέση του οι «βρωμιάρηδες» και οι «βρωμιές» τους, που πριν ασφυκτιούσαν και βρήκαν στον καπιταλισμό το φυσικό τους χώρο. Στον καπιταλισμό που γνωρίζουμε, οι «βρωμιές» και οι «βρωμιάρηδες» θα αρχίσουν να ασφυκτιούν έως ότου εκλείψουν, μόνον εφόσον ανατραπούν, μαζί με το φυσικό τους χώρο.