Στα «Μπουλούκια», είναι αφιερωμένη φέτος η «Ημέρα του Ηθοποιού», που οργανώνει το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα (3/10, 8 μ.μ.), στο Ηρώδειο, με οικονομική στήριξη από το ΥΠΠΟ, το Δήμο Αθηναίων και το Φεστιβάλ Αθηνών, όπως και τα προηγούμενα χρόνια. Να σημειώσουμε ότι, μετά τις πετυχημένες εκδηλώσεις των προηγούμενων ετών, το Φεστιβάλ ενέταξε τη γιορτή του ΣΕΗ στο πρόγραμμά του.

Μετά από σχεδόν 35 χρόνια, από την κατάργηση του θεσμού εξαιτίας της χούντας, το ΔΣ του ΣΕΗ, από το 2002, κατάφερε, με τη συνεργασία οργανωτικής επιτροπής αποτελούμενης από προσωπικότητες του θεάτρου, να αναβιώσει τις εκδηλώσεις αυτές, που τιμούν τον Ελληνα Ηθοποιό για την πνευματική και κοινωνική του συνεισφορά, εκπληρώνοντας, αφ' ενός, την ανάγκη του να αντιπαλέψει το εφήμερο του επαγγέλματός του και, αφ' ετέρου, να υπογραμμιστεί και να εξαρθεί ο αναβαθμισμένος λόγος του στον τομέα της πνευματικής και καλλιτεχνικής καλλιέργειας του κοινού. Δηλαδή, να προβληθεί η συμβολή του στους απελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες του λαού μας, η δραστήρια συμμετοχή του στα χαρακώματα της καθημερινής πάλης και ο σημαντικός ρόλος του στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης.

Το 2002, η «Ημέρα του Ηθοποιού» ήταν αφιερωμένη σε 10 ηθοποιούς που «έφυγαν» στη διάρκεια της 7χρονης δικτατορίας, στους: Βασίλη Αυλωνίτη, Αντώνη Γιαννίδη, Χρήστο Ευθυμίου, Χριστίνα Καλογερίκου, Τζ. Καρούσο, Βάσω Μεταξά, Αθανασία Μουστάκα, Χριστόφορο Νέζερ, Ελλη Ξανθάκη, Κατίνα Παξινού.

Το 2003 τιμήθηκαν 7 ηθοποιοί, που, ακμαίοι ακόμα, εξακολουθούν να δίνουν με το έργο τους ηχηρό «παρών» στο θεατρικό χώρο: Αλέκος Αλεξανδράκης, Λυκούργος Καλλέργης, Αννα Καλουτά, Γιώργος Λαζάνης, Βάσω Μανωλίδου, Αλέκα Παΐζη, Αννα Συνοδινού.

Το 2004 η «Ημέρα του Ηθοποιού» ήταν αφιερωμένη στα 50 χρόνια του θεσμού των Επιδαυρίων και του Φεστιβάλ Αθηνών και τιμήθηκαν οι ηθοποιοί, ζώντες και μη, που με σκληρό μόχθο θεμελίωσαν και καθιέρωσαν τον τόσο σημαντικό, για τα πολιτιστικά πράγματα, θεσμό, αλλά και άλλοι σημαντικοί καλλιτέχνες - πρωτομάστορες των δύο φεστιβάλ, καθώς και οι απλοί και αθόρυβοι συνεργάτες τους, που επίσης συνεισέφεραν στο «χτίσιμο» του πνευματικού και καλλιτεχνικού οικοδομήματος.