Στον ευρύτερο τομέα της αεροναυτιλίας, όπου το πεδίο είναι ιδιαίτερα «ευρύχωρο» για τους κερδοσκόπους, τα τελευταία χρόνια άρχισε να εφαρμόζεται πληθώρα οδηγιών των Βρυξελλών, στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης των λεγόμενων «αναδιαρθρώσεων», με στόχο την εξασφάλιση όλο και περισσότερων κερδών για το κεφάλαιο. Οι προωθούμενες αναλλαγές αφορούν:
Σε ό,τι αφορά την ΥΠΑ στη χώρα μας, στο πλαίσιο της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής αερομεταφορών, ο ρόλος που της επιφυλάσσεται είναι μια συρρικνωμένη ολιγάριθμη υπηρεσία, με κανονιστικές, ρυθμιστικές και εποπτικές αρμοδιότητες. Ο επιχειρησιακός τομέας δραστηριότητας της σημερινής ΥΠΑ (αεροναυτιλία και αεροδρόμια) διαχωρίζονται και σταδιακά αποκόπτονται, με στόχο την εκχώρηση στα ιδιωτικά συμφέροντα (αεροδρόμια). Προπομπό αποτέλεσε το ιδιωτικό αεροδρόμιο Σπάτων, το οποίο αντικατέστησε τον πρώτο Κρατικό Αερολιμένα της χώρας, που ήταν το αεροδρόμιο του Ελληνικού. Η εξέλιξη αυτή για την ΥΠΑ, σημαίνει, τουλάχιστον 50% απώλεια εσόδων και άλλο τόσο σε δραστηριότητες. Στόχος της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι η πλήρης ιδιωτικοποίηση των προσοδοφόρων αεροδρομίων, όπως γίνεται ήδη με τον Κρατικό Αερολιμένα Ηρακλείου (ψηφίστηκε στη Βουλή η ίδρυση ιδιωτικού αεροδρομίου στο Καστέλι Ηρακλείου) και η υπαγωγή των μη προσοδοφόρων στην ευθύνη των Δήμων, με μοιραία κατάληξη το κλείσιμο πολλών από αυτά, λόγω του δυσβάσταχτου κόστους λειτουργίας.
Για να συμπληρωθεί η άλωση στον τομέα των αερομεταφορών προωθείται εν ονόματι της ασφάλειας των πτήσεων και της πιο αποτελεσματικής χρήσης των ευρωπαϊκών ουρανών και το Ενιαίο Σύστημα Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας στην ΕΕ. Στην ουσία πρόκειται για την εκχώρηση στην ΕΕ κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών - μελών. Επίσης, πρόκειται για την ιδιωτικοποίηση των επιχειρησιακών φορέων ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, οι οποίοι θα έχουν - όπως ορίζει σχετικός κανονισμός - την αρμοδιότητα σε όλο τον εναέριο χώρο της ΕΕ και θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Η κατάσταση αυτή, πέραν όλων των άλλων, θα επιφέρει ιδιαίτερα αρνητικές και επικίνδυνες επιπτώσεις στην ασφάλεια των πτήσεων, καθώς αντικειμενικά η ανταγωνιστικότητα που προβάλλεται σαν πλεονέκτημα, θα γίνεται για την επίτευξη του μέγιστου δυνατού κέρδους και όχι της μέγιστης ασφάλειας των πτήσεων.
Για το τι ακριβώς επιδιώκουν οι κεφαλαιοκράτες, είναι ενδεικτικοί οι «υποχρεωτικοί κανονισμοί για κάθε κράτος - μέλος» 549/2004 550 της ΕΕ, οι οποίοι μεταξύ άλλων προβλέπουν ρητά ότι:
Κεντρικός στόχος αυτής της πολιτικής είναι η πλήρης ιδιωτικοποίηση του εναέριου χώρου και τα αντίστοιχα έσοδα πολλών εκατομμυρίων ευρώ (τέλη υπέρπτησης κλπ.), αντί να περιέρχονται στο Δημόσιο, να αυγατίζουν τα υπερκέρδη των κεφαλαιοκρατών.
Σε εφαρμογή αυτής της πολιτικής, ζωτικής σημασίας τομείς και δραστηριότητες της ΥΠΑ έχουν ήδη εκχωρηθεί, ενώ άλλοι εκχωρούνται σε άλλους φορείς εκτός Υπηρεσίας: Η διερεύνηση των ατυχημάτων, ο έλεγχος πτητικής ικανότητας αεροσκαφών και εταιριών, η χορήγηση πτυχίων και αδειών κάθε ειδικότητας κλπ. Η δε κυβέρνηση έχει εξαγγείλει διά του υπουργού Μεταφορών - Επικοινωνιών ότι άμεσα θα προωθηθούν και οι διαδικασίες για «την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου της ΥΠΑ τόσο σε δομές όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό».
Η ΥΠΑ, η οποία είναι ήδη «θύμα» των κατασκευαστικών εταιριών συστημάτων αεροναυτιλίας (ραντάρ, ραδιοβοηθήματα, ελέγχου και υποστήριξης εναέριας κυκλοφορίας, τηλεπικοινωνιακών συστημάτων κλπ.) θα συνεχίσει να υπόκειται στους εκβιασμούς αυτών των εταιριών, οι οποίες ανταγωνίζονται ποια θα επιβάλει το προϊόν της.
Κοντολογίς, στο πλαίσιο του νόμου της «επιχειρηματικής ζούγκλας» της άγριας νεοφιλελεύθερης πολιτικής και πάντα «εν ονόματι της ασφάλειας των πτήσεων», όλο και θα εντείνεται ο ανελέητος ανταγωνισμός μεταξύ φορέων, αεροπορικών εταιριών, αεροδρομίων, τουριστικών επιχειρήσεων κλπ., με ό,τι συνεπάγεται αυτός ο ανελέητος ανταγωνισμός για την ασφάλεια πτήσεων και επιβατών.