Κυριακή 21 Αυγούστου 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα δυο ζητήματα

Ενα πρώτο ζήτημα είναι η πρακτική της εταιρίας «Ηλιος». Από την πρώτη στιγμή, η στάση των εκπροσώπων της χαρακτηριζόταν από υπεκφυγές και προσπάθεια συσκότισης όλων των γεγονότων και περιστατικών που έχουν σχέση με το μοιραίο «Μπόινγκ». Και δε φτάνουν όλ' αυτά. Τελικά, ισχυρίστηκαν ότι οι συνομιλίες των πιλότων με την εταιρία δεν καταγράφονται ηλεκτρονικά και, επομένως, κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει τη συνομιλία του Γερμανού πιλότου, όπου - σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες - αναφέρει «πρόβλημα ψύξης στο Electronic Compartment»... Ομως, παρ' όλα τα προηγούμενα. Παρ' όλα όσα επιβαρυντικά για την εταιρία «Ηλιος» έχουν δει το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες, η τελευταία λειτουργούσε κανονικά και ανεμπόδιστα, περνούσε με επιτυχία τους σχετικούς ελέγχους, τόσο αυτή όσο και τα αεροπλάνα της, διέθετε όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά, κλπ., κλπ. Κι αυτό είναι το δεύτερο κι ακόμη σοβαρότερο ζήτημα της όλης υπόθεσης.

Η απάντηση στα εύλογα ερωτήματα, που προκύπτουν, δε βρίσκεται μόνο στις ενδεχόμενες παραλείψεις και ευθύνες των όποιων ελεγκτικών οργάνων. Οι βαθύτερες ρίζες του προβλήματος βρίσκονται στην «απελευθέρωση» των αεροπορικών συγκοινωνιών, στην πολιτική των λεγόμενων «ανοιχτών ουρανών», στον αυξανόμενο συνεχώς ανταγωνισμό, στην εντεινόμενη εμπορευματοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, στο κυνηγητό των επιχειρηματικών κερδών και, βέβαια, στην υποταγή όλων των άλλων ζητημάτων - μαζί τους και της ασφάλειας των πτήσεων - σ' αυτούς τους στόχους.

Φοροεπιδρομή

Το... έργο έχει παιχτεί πολλές φορές απ' όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις. Πρώτα, ο αρμόδιος υπουργός βγάζει στη φόρα... τρανταχτά στοιχεία φοροδιαφυγής και αφού υπογραμμίσει και πάλι τα μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα, τα ελλείμματα και τις «μαύρες τρύπες» και δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα, ξεκινά η φοροεπιδρομή, σε βάρος των ΕΒΕ και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αφού οι μεγάλες αποτελούν τον βασικό - αν όχι τον αποκλειστικό - μοχλό ανάπτυξης και ενισχύονται πολύμορφα. Την ίδια ακριβώς παράσταση έδωσε τις προάλλες και ο νυν υπουργός Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφης. Υπήρχε, όμως και μία διαφορά. Ο υπουργός Οικονομίας εξάγγειλε και... φοροελαφρύνσεις, για τα φυσικά πρόσωπα. Οι τελευταίες, όμως, θα ισχύσουν για τα εισοδήματα του 2007 και, επομένως, θα εφαρμοστούν το 2008 - πιθανή χρονιά των επόμενων εκλογών. Και όχι μόνον αυτό, αλλά - σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες - θα αφορούν τα υψηλά εισοδήματα, αφού τα σχέδια της κυβέρνησης προσανατολίζονται στη σταδιακή μείωση του ανώτερου σήμερα συντελεστή 40% στο 25%. Σε ό,τι αφορά στα υπόλοιπα εισοδήματα, πλην των υψηλών, δεν είπε τίποτε ο κ. υπουργός. Κατανοητό, κάποιοι πρέπει να πληρώνουν σ' αυτή τη χώρα...

Ο εμπαιγμός των ροδακινοπαραγωγών

Ακόμα πιο χοντρό δούλεμα έπεσε φέτος στους ροδακινοπαραγωγούς, από κυβέρνηση, εμποροβιομήχανους και τους γαλαζοπράσινους αγροτοσυνδικαλιστές που δραστηριοποιούνται στο χώρο.

Οι εμποροβιομήχανοι ως συνήθως ανακοίνωσαν εξ αρχής πως δε ...βγαίνουν και πως θα δώσουν μικρότερη τιμή. Η κυβέρνηση έλεγε υποκριτικά ότι δεν μπορεί να παρέμβει στην αγορά και άρχισε να ξανατάζει κάτι ψίχουλα «ΛΑΕΚ» σε δόσεις... Οι γαλαζοπράσινοι εκπρόσωποι των Ομάδων Παραγωγών, το έριξαν μαζί με τους παραπάνω στις συσκέψεις και τις διαπραγματεύσεις, προφανώς για να μη βγουν μια ώρα αρχύτερα οι ροδακινοπαραγωγοί στους δρόμους. Κι όταν τελικά βγήκαν τα τρακτέρ στην Πέλλα έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, για να τα μαζέψουν μια ώρα αρχύτερα. Ετσι άρχισε ν' ακούγεται ότι θα πάρουν οι παραγωγοί ένα λεπτό παραπάνω για μεταφορικά και ένα λεπτό παραπάνω από το ΛΑΕΚ. Ομως, στη συνέχεια οι βιομήχανοι ξέκοψαν ότι δε δίνουν τίποτα παραπάνω, ενώ τα δύο λεπτά του ΛΑΕΚ δε φαίνονται ακόμα στον ορίζοντα... Κι αφού αποκαλύφθηκε ξανά η κοροϊδία και φούντωσε η οργή, άρχισαν πάλι κάποιοι γαλαζοπράσινοι αγροτοσυνδικαλιστές να ρίχνουν ιδέες για να δίνουν οι παραγωγοί τα σκάρτα ροδάκινα στους βιομήχανους που δεν πληρώνουν το ένα λεπτό παραπάνω, για να τους «τιμωρήσουν»... Αυτό δηλαδή κι αν είναι κοροϊδία! Τελικά, με τα διάφορα κόλπα, συσκέψεις παρασυσκέψεις και λοιπά, πέρασε ο καιρός και το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής δόθηκε στις τιμές που ήθελαν οι κονσερβοβιομήχανοι... Ομως καιρός για πραγματικό αγώνα που θα βάλει φρένο σε τέτοιες μεθοδεύσεις και τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του, υπάρχει ακόμα.

«Θερίζουν» τα ναρκωτικά

Τα παρακάτω στοιχεία δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και προκαλούν βαθιά θλίψη, ενώ, ξαναφέρνουν έντονα στο προσκήνιο το πρόβλημα των ναρκωτικών και όλα όσα έχουν σχέση μ' αυτό. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, λοιπόν, μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2005 οι βεβαιωθέντες θάνατοι από ναρκωτικά έφτασαν τους 156, ενώ πριν δεκατέσσερα χρόνια, το 1991, ήταν 94 για ολόκληρο το χρόνο και πέρυσι 238.

Η ανοδική πορεία του θλιβερού αυτού αριθμού, όπως και μια σειρά άλλα στοιχεία, όπως, το γεγονός, ότι περίπου το 80% των θανόντων ήταν άνεργοι και μεγάλο ποσοστό είχαν τη στοιχειώδη μόλις εκπαίδευση, αναδεικνύουν τις κοινωνικές αιτίες και ρίζες του προβλήματος. Και, βέβαια, κάνουν ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη της ριζικής αλλαγής της ακολουθούμενης πολιτικής διαχείρισης της τοξικοεξάρτησης και της λεγόμενης «μείωσης της βλάβης». Αλλωστε, η κατακόρυφη αύξηση της διακίνησης μεθαδόνης τα τελευταία χρόνια - σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία - έρχεται κι αυτή να δώσει άλλη μια τραγική διάσταση στην προωθούμενη πολιτική της χορήγησης υποκαταστάτων. Το Α΄ εξάμηνο του 2005 κατασχέθηκαν 10.380 δισκία και 4.698 γραμμάρια μεθαδόνης, ενώ το 2004 κατασχέθηκαν 6.392 δισκία και 3.107 γραμμάρια και το 1991 ήταν 990 δισκία και 14 γραμμάρια μεθαδόνης.

ΒΙΒΛΙΟ
Ο πόλεμος των χωρικών στη Γερμανία

«Η δική μου παρουσίαση προσπάθησε, απλώς σκιαγραφώντας τα βασικά σημεία της ιστορικής εξέλιξης της πάλης, να εξηγήσει την πηγή του πολέμου των χωρικών, τη θέση των διάφορων κομμάτων που συμμετείχαν σ' αυτόν, τις θρησκευτικές και πολιτικές θεωρίες με τις οποίες αυτά τα κόμματα προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους και τελικά, το αποτέλεσμα της ίδιας της πάλης σαν αναγκαία κατάληξη που επέβαλαν οι τότε ιστορικές συνθήκες διαβίωσης αυτών των τάξεων... Αυτή, η μοναδική υλιστική θεώρηση της ιστορίας, δεν προέρχεται από μένα αλλά από τον Μαρξ και βρίσκεται και στα έργα του για τη γαλλική επανάσταση του 1848-49 στην ίδια εκείνη Επιθεώρηση και στη 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη». Από τον Πρόλογο του Φ. Ενγκελς για τη δεύτερη έκδοση του 1870.

Ο Φ. Ενγκελς έγραψε τον «Πόλεμο των χωρικών στη Γερμανία» το 1850. Ο ίδιος είναι τριάντα ετών και έχει ήδη την εμπειρία της χαμένης Επανάστασης του 1848. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα έργα της κομμουνιστικής φιλολογίας όπου διατυπώνεται η ιδέα για την επαναστατική δυναμικότητα της αγροτιάς. Μέχρι τότε η ανερχόμενη αστική τάξη δένει εύκολα στο άρμα της τον μικροαγρότη - μικροϊδιοκτήτη τόσο προς τον εχθρό από το παρελθόν (φεουδάρχη) όσο και ενάντια στον εχθρό του μέλλοντος (προλεταριάτο). Ο Φ. Ενγκελς διατυπώνει την ιδέα πως ο μικροαγρότης - μικροϊδιοκτήτης εφόσον έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, αποτελεί αναγκαίο σύμμαχο του προλεταριάτου. Ταυτόχρονα ο Φ. Ενγκελς και σ' αυτό το ευκολοδιάβαστο βιβλίο, διδάσκει το πώς παρακολουθούνται τα γεγονότα, εξελίσσεται και γράφεται η ιστορία. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Τη μετάφραση και ένα πολύ ωραίο πρόλογο την έχει κάνει ο δικός μας Θανάσης Παπαρήγας.

ΠΡΟΣΩΠΟ
Ντόναλντ Ράμσφελντ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τι γυρεύει η πολεμοκάπηλη αλεπού στο λατινοαμερικανικό παζάρι και ειδικά στο παζάρι της Νοτίου Αμερικής; Και μάλιστα για τρίτη φορά από την αρχή του χρόνου; Χωρίς να προσθέσουμε τις συνεχείς επισκέψεις του στην Κεντρική Αμερική.

Σπουδή και άγχος πρέπει να έχει καταλάβει τον επικεφαλής του αμερικανικού Πενταγώνου, Ντόναλντ Ράμσφελντ. Οχι αδίκως, αν αναλογιστεί κανείς τις εξελίξεις και την επικίνδυνη για τα αμερικανικά συμφέροντα συρρίκνωση της ισχύος των ΗΠΑ στις κυβερνήσεις της περιοχής.

Οι προηγούμενες επισκέψεις προωθούσαν σχέδια για περιφερειακή ασφάλεια. Κατά τις προτάσεις Ράμσφελντ «σύμπτυξη» των δυνάμεων της αστυνομίας και του στρατού, όπως εξάλλου είχαν κάνει οι ΗΠΑ και στο παρελθόν με την επιβολή στρατιωτικών δικτατοριών. Ομως τα σχέδιά τους ναυάγησαν.

Αυτή τη φορά, ο στόχος του Ράμσφελντ ήταν μικρότερης εμβέλειας αλλά απολύτως σαφής. Επισκέψεις σε Περού και Παραγουάη, όπερ περικύκλωση της Βολιβίας, όπου όπως διακήρυξε ο πολεμοχαρής Ράμσφελντ... η Κούβα και η Βενεζουέλα αναμειγνύονται πολύ επικίνδυνα και με «μη βοηθητικούς για τη δημοκρατία τρόπους».

Οι επισκέψεις είχαν και αφορμή. Κατ' αρχήν την έναρξη της στρατιωτικής άσκησης των Αμερικανών στην Παραγουάη που θα διαρκέσει μάλιστα μέχρι τις 31 Δεκέμβρη 2006 γεγονός που έχει προκαλέσει, το έλασσον, ένταση στις γειτονικές της χώρες, καθώς Αργεντινή, Βραζιλία, Ουρουγουάη και Βολιβία, τη βλέπουν ως ενδεχόμενη μόνιμη στρατιωτική βάση και ίσως πρελούδιο επέμβασης. Από την άλλη στο Περού, που ενδέχεται να είναι το επόμενο κομμάτι του ντόμινο και από τις ελάχιστες εναπομείνασες «φιλικές» προς την Ουάσιγκτον κυβερνήσεις.


Χρ. Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ