Στο δεύτερο μέρος του παιχνιδιού έχει φτάσει η παρτίδα, δηλαδή το «μέσον», μετά από ένα άψογο, θα λέγαμε, «άνοιγμα» και από τις δύο πλευρές με πιθανό αποτέλεσμα την ισοπαλία. Κομμάτια ίδια, θέσεις σταθερές, ίσως υποκειμενικά κανείς να πει ότι ο ένας ή ο άλλος έχει μια κάποια ελαφριά υπεροχή, αλλά κι αυτό δεν είναι σίγουρο.

Και ενώ όλα φαίνονται να πλέουν μέσα σ' ένα πέλαγος ηρεμίας, ξαφνικά η μία πλευρά βρίσκεται εκτεθειμένη. Ο αντίπαλός της μπορεί να κερδίσει - αν θέλει - πιόνι, ακόμα και κομμάτι σε άλλες περιπτώσεις. Είναι η στιγμή που πρέπει να προσέξει περισσότερο ή και να διπλοκουμπωθεί κανείς αν είναι δυνατό. Προσπαθήστε να ανακαλύψετε τη σημασία της κίνησης των μαύρων Ιζ6, πριν δείτε την απάντηση στο τέλος του κειμένου.

Οταν κάποιος παίκτης, και μάλιστα ισχυρός, έχει την προαναφερόμενη ισόπαλη θέση στη σκακιέρα του και ξαφνικά βρεθεί εκτεθειμένος, πρέπει να καταλάβει ότι πρόκειται για παγίδα που είναι επιμελώς κρυμμένη. Το εκτεθειμένο υλικό - που συχνά είναι και σημαντικό - δε δίνεται χωρίς ανταλλάγματα..! Στη θέση του διαγράμματος αυτού του κειμένου δεν έγινε κανένας φοβερός συνδυασμός, αλλά μία απλή κίνηση του Ιππου στο τετράγωνο «ζ6» αφήνοντας εκτεθειμένο το πιόνι «γ7» καθώς και το πιόνι «α5» (και αυτό μέρος της παγίδας, γιατί θα μπορούσε να το αλλάξει πρώτα με αΧβ4, δεν το κάνει όμως, σκόπιμα, για να ξεγελάσει τον αντίπαλό του...).

Τα λευκά αντί να αναρωτηθούν αν ήταν αβλεψία ή σκοπιμότητα, αντί να βασανιστούν, να ψάξουν λίγο για τη σωστή απάντηση, παίζουν αμέσως το ΒΧγ7 και χάνουν την παρτίδα. Τα μαύρα απάντησαν αστραπιαία με Βθ3+! ΡΧΒ Αζ1+ ματ! Αν τα λευκά έπαιζαν Ρζ2 ή Ρη1 τότε ο μαύρος έκανε ματ με Βζ1Χ.