Πόσοι και πόσοι δεν είχαν καν την «πολυτέλεια» να σωθούν... |
Οι μαρτυρίες της Ελένης Σκιαδά - Κρητικού και του συζύγου της Νίκου Σκιαδά «πάγωσαν» την αίθουσα. Η πρώτη μάρτυρας, αφού περιέγραψε τον πανικό που δημιουργήθηκε αμέσως μετά την πρόσκρουση, ανέφερε ότι ο ένας επιβάτης προσπαθούσε όπως όπως να βοηθήσει τον άλλον. Σημείωσε ότι λόγω της μεγάλης και απότομης κλίσης που πήρε το πλοίο δέκα λεπτά μετά την πρόσκρουση στα βράχια, πολλοί άνθρωποι γλίστρησαν κι από κει που βρίσκονταν είτε έπεφταν πάνω στα ρέλια κι άλλα σημεία του πλοίου χτυπώντας θανάσιμα, είτε έπεφταν στη θάλασσα. Οι δυο τους ήταν από τους τελευταίους που είχαν μείνει στο καράβι, ενώ όπως είπαν πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κι από την ακαταλληλότητα των σωσιβίων, αφού πολλά απ' αυτά δεν είχαν ακόμα και τους ιμάντες για να μπορέσουν να τα δέσουν. Μάλιστα ο Νίκος Σκιαδάς είπε πως πριν βρεθεί στη θάλασσα είχε προλάβει να επικοινωνήσει με το κινητό του τηλέφωνο με τα αδέλφια του στην Πάρο, να τους δώσει το τελευταίο αντίο, γιατί ένιωθε ότι ήταν οι τελευταίες στιγμές που ζούσε και να τους παρακαλέσει: «Οπως θα μεγαλώσετε τα δικά σας παιδιά, να μεγαλώσετε και τα δικά μου».
Τη μάχη που έδωσε με το θάνατο περιέγραφε κι η Αθηνά Βαρβή από τη Σάμο. Η επιβάτις συνταξίδευε με ένα νεαρό παιδί τον Βασίλη Ραχούλη, που όπως είπε τελικά δεν τα κατάφερε. «Πέσαμε πιασμένοι χέρι χέρι στη θάλασσα με το νεαρό. Βυθιστήκαμε. Ομως όπως ανεβαίναμε στην επιφάνεια, ο Βασίλης χτύπησε στο κεφάλι σε κάποιο αντικείμενο και πέθανε». Ανέφερε ότι στο σημείο του πλοίου που βρισκόταν είδε ότι οι βάρκες δεν έπεφταν «λόγω της κακής συντήρησης» κι αναφερόμενη στην κατάσταση του πλοίου είπε: «Ο κόσμος της Σάμου το κακολογούσε το πλοίο πριν το ναυάγιο» κι εξέφρασε την ανησυχία της γιατί όπως υπογράμμισε: «Οι εταιρίες εξακολουθούν να στέλνουν τέτοια πλοία σαν το "ΣΑΜΙΝΑ" στο νησί. Πλοία δηλαδή σ' αυτά τα χάλια».