«Κοκτέιλ» άγριου νεοφιλελευθερισμού, που πατά γερά στις αντιδραστικές «συνταγές» της Ευρωπαϊκής Ενωσης για αύξηση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, αποτελεί το νομοσχέδιο για το νέο Οργανισμό του υπουργείου Πολιτισμού, όπως «ομολογήθηκε», ουσιαστικά, από τον ίδιο τον υφυπουργό Πολιτισμού, Π. Τατούλη, σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου για το θέμα.

Ο υφυπουργός υπερασπίστηκε κάθε λέξη του νομοσχεδίου, το οποίο, όπως έχει παρουσιάσει αναλυτικά ο «Ρ», ανοίγει το δρόμο της εμπορευματοποίησης του πολιτισμού στην πράξη, αλλά και της ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς, η οποία συνδέεται πλέον άμεσα με τις κερδοσκοπικές «ανάγκες» της αστικής τάξης.

«Μικρότερο, αλλά αποδοτικότερο κράτος», λειτουργία του ΥΠΠΟ στη βάση της «επικουρικότητας» και εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ για «αναδιοργάνωση» της δημόσιας διοίκησης αποτελούν τη «φιλοσοφία» του νομοσχεδίου κατά τον Π. Τατούλη, επαναβεβαιώνοντας έτσι ότι το ΥΠΠΟ θα μετατραπεί... σε «τροχονόμο» του «χορηγικού» κεφαλαίου, τμήματα του οποίου, όπως π.χ. αυτό του τουρισμού, «ορέγονται» ήδη δηλωμένα την πολιτιστική κληρονομιά του λαού σαν «έξοδο» από την κρίση τους.

Χαρακτηριστική απόδειξη των παραπάνω είναι ότι ο υφυπουργός ουσιαστικά παραδέχτηκε πως η «πιλοτική» απόσχιση των πρώτων 11 μεγάλων και σημαντικών μουσείων της χώρας από τον έλεγχο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας - όπως προβλέπεται στο ν/σ - δηλαδή του ΥΠΠΟ, δηλαδή του κράτους και η μετατροπή τους σε ΝΠΔΔ, οδηγεί στη λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ή αλλιώς στην ιδιωτικοποίησή τους.

Συγκεκριμένα είπε ότι σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες τα μουσεία έχουν ήδη μετατραπεί σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και σε όσες ακόμη έχουν μετατραπεί σε δημοσίου δικαίου - όπως στην Ισπανία - στην πράξη λειτουργούν με το ιδιωτικό δίκαιο. Αργότερα πρόσθεσε ότι στην Ευρώπη είναι πτωτική η τάση κρατικής χρηματοδότησης στον πολιτισμό γι' αυτό προωθείται η «χορηγία». Ολα αυτά πρακτικά σημαίνουν ότι τα μουσεία της χώρας οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στη λειτουργία με βάση τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δηλαδή σε καθαρά καπιταλιστική βάση, με ό,τι αυτό θα σημάνει για τις συλλογές τους, αλλά και για το ρόλο τους ευρύτερα στην πολιτική διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Παρ' όλ' αυτά ο υφυπουργός επέμενε να «πείσει» ότι με το νομοσχέδιο «εξασφαλίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας των μουσείων», υπεραμυνόμενος ωστόσο ενός «δημοσίου μάνατζμεντ μέσα σε ένα άκρως ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον»! Πρόκειται για δήλωση που αντιμετωπίζει ευθέως - και ανερυθρίαστα - την πολιτιστική κληρονομιά με όρους εμπορίου. Υπενθύμισε πάντως πως ανάλογη μετατροπή του νομικού καθεστώτος των μουσείων ήθελε να κάνει και το ΠΑΣΟΚ διά του πρώην υπουργού Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλου.

Αν και μίλησε πολλή ώρα περί «διαλόγου» με τους φορείς πάνω στο νέο Οργανισμό και για το πόσο «ανοιχτή» είναι η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ σε «αλλαγές» επί του κειμένου, ο υφυπουργός άφησε να εννοηθεί πως αυτές οι αλλαγές θα είναι μικρής σημασίας - ίσως να λειτουργήσουν και ως «άλλοθι» «δημοκρατικότητας» - αλλά ο βασικός πυρήνας της πολιτικής που θέλει να εφαρμόσει διά του ν/σ είναι αδιαπραγμάτευτος.