Πέμπτη 26 Μάη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

«Συνεχίζουμε με τις υποθήκες σου»

Ηταν ένα ποτάμι αλλιώτικο. Πολύχρωμο μα βουβό, όπως ταίριαζε στην περίσταση. Ενας - ένας, παρέες - παρέες, καθώς έφθαναν με τον ηλεκτρικό και τ' αυτοκίνητα, έπαιρναν σιωπηρά τη θέση τους στη σειρά, έξω από την έδρα της Κεντρικής Επιτροπής. Ολες οι γενιές ήταν εκεί. Οι ασπρομάλληδες της μεγάλης Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Αγωνιστές που συμπορεύονται με το ΚΚΕ δεκαετίες πολλές, που έφθαναν με τις πατερίτσες ή υποβασταζόμενοι. Αλλοι με τα μικρά εγγόνια τους και, συνεχώς, τους σιγοψιθύριζαν στ' αυτί. Μαζί και οι γενιές που «ψήθηκαν» στους δημοκρατικούς λαϊκούς αγώνες, ενάντια στο μετεμφυλιακό ανώμαλο καθεστώς, στην αμερικανοκίνητη χούντα και, κυρίως, στους κατοπινούς κοινωνικούς αγώνες.

Μα πάνω απ' όλα ήρθαν χιλιάδες Κνίτες κι άλλοι πολλοί νέοι εργαζόμενοι, φοιτητές και μαθητές που έπαιρναν τη σειρά τους για να τιμήσουν τον ηγέτη του ΚΚΕ. Τον καπετάνιο της Αντίστασης και του ηρωικού αγώνα ενάντια στην αγγλοαμερικανική επέμβαση. Αυτόν που γνώρισαν μέσα απ' τα βιβλία. Που συνάντησαν και άκουσαν στα εργοστάσια, τους δρόμους και τις πλατείες στις περιοδείες του ΚΚΕ. Τον ηγέτη του ΚΚΕ Χαρίλαο Φλωράκη να τους συνεπαίρνει με τον απλό, μεστό του λόγο για ιδανικά και οράματα πανανθρώπινα, για δικαιώματα λαϊκά, για τα δικαιώματα της νιότης στη δουλιά, στη μόρφωση και τη ζωή. Για το σοσιαλισμό που είναι το μέλλον της νιότης.

Ναι, ήταν η Ελλάδα της Εργατιάς και των λαϊκών αγώνων σε ένα λαϊκό προσκύνημα στον Χαρίλαο Φλωράκη, τον λαϊκό ηγέτη και κομμουνιστή. Ηταν ένα προσκύνημα στις ιδέες και τα οράματα, τις αξίες και τα ιδανικά, τους ηρωικούς αγώνες και τις αμέτρητες θυσίες, στο ΚΚΕ, που γαλούχησαν και ανέδειξαν τον Χαρίλαο Φλωράκη. Ηταν, νοερά, όλη η Ελλάδα της εργατιάς, της αγροτιάς και όλων των εργαζομένων που υποκλίνονταν και τιμούσε τον πρωτομάχο των αγώνων για τα δικά τους δίκια, τα δικά τους βάσανα, τις δικές τους ελπίδες και όνειρα.

Ολοι εμείς δεν ήρθαμε μόνο να πορευτούμε νοερά στα μονοπάτια της Ιστορίας του λαού και του τόπου, όπως είπε ο σύντροφος Γραμματέας της ΚΝΕ. Δεν ήρθαμε να πούμε, απλώς, το τελευταίο «αντίο» στον Καπετάνιο του ΕΛΑΣ, τον ηγέτη του ΔΣΕ, τον ηγέτη του ΚΚΕ. Ούτε ήρθαμε να στείλουμε με τον Καπετάνιο τα χαιρετίσματα στους συναγωνιστές του, που έπεσαν στους αγώνες του ΚΚΕ για τον ελληνικό λαό. Πριν απ' όλα - και το έβλεπες αυτό στην έκφραση και την αποφασιστικότητα όλων - όλοι εμείς και οι περισσότεροι που ήταν νοερά σεμνοί προσκυνητές μπροστά στο φέρετρό σου - ήρθαμε στο Λαϊκό Προσκύνημα για να δηλώσουμε: «Είμαστε εδώ! Συνεχίζουμε με τις δικές σου υποθήκες αγώνα, συνέπειας και σταθερότητας. Με τη δική σου αισιοδοξία, κόντρα στις θύελλες και την ιμπεριαλιστική νέα τάξη, με το ΚΚΕ για τα λαϊκά δικαιώματα και το σοσιαλισμό».


Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ