Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και νεοφιλελεύθερες ή ακραία αντιλαϊκές και αντεργατικές, όπως και με διάφορους άλλους, ανάλογους χαρακτηρισμούς. Για τις προτάσεις του ελεγχόμενου από την κυβέρνηση Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) μιλάμε, που παρουσίασε προχτές ο υπουργός Ανάπτυξης. Το ζήτημα, όμως, δε βρίσκεται μόνον ή κυρίως στο χαρακτηρισμό των προτάσεων. Η ουσία του ζητήματος βρίσκεται στο γεγονός, πως τα προτεινόμενα μέτρα αντανακλούν τις βαθύτερες εσωτερικές ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι ανάλογα μέτρα και, πάντως, ίδιας λογικής και πολιτικής κατεύθυνσης, προωθούνται και εφαρμόζονται ήδη και στις άλλες χώρες της ευρωένωσης, είτε κυβερνούν «κεντροδεξιοί» είτε «κεντροαριστεροί», όπως και στον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο. Ούτε είναι τυχαία, βέβαια, η παρατηρούμενη διεθνώς συνεχής κλιμάκωση των αντίστοιχων πολιτικών και μέτρων. Δεν έχει τέλος η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, ούτε χορταίνει από κέρδη η ακόρεστη όρεξη των πολυεθνικών.

Με άλλα λόγια, η ουσία του ζητήματος βρίσκεται στο γεγονός, πως αυτός είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός. Και η διέξοδος, για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, δε βρίσκεται στα ψέματα, περί «αρμονικού συνδυασμού της ισχυρής αγοράς και του κοινωνικού κράτους» και τις όποιες, ανάλογες ψευτοθεωρίες, περί «ανθρώπινου καπιταλισμού», αλλά στην οργάνωση και την πάλη, για την ανατροπή του σημερινού συστήματος και την οικοδόμηση μιας άλλης, ριζικά διαφορετικής κοινωνίας, της σοσιαλιστικής.