Κάποτε η λέξη «Παιδεία» ήταν περίπου συνώνυμη με τις λέξεις «μόρφωση» και «γνώση». Σήμερα, έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε συνώνυμη των λέξεων «κατάρτιση» και «επιδεξιότητα». Διαδικασία, που έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια, καθώς αυτό απαιτεί η «αγορά» και οι κυρίαρχες σ' αυτή μεγάλες επιχειρήσεις. Προσθέστε σ' αυτό την εντεινόμενη συνεχώς υποχρηματοδότηση της λεγόμενης δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, την πολύμορφη και αυξανόμενη συνεχώς εμπορευματοποίηση, όπως και τις αρνητικές επιδράσεις-συνέπειες των γενικότερων κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων (διάβαζε: καπιταλιστικής ανάπτυξης), και έχετε μπροστά σας τις βασικές αιτίες του κατήφορου της Παιδείας. Ενός κατήφορου, για τον οποίο ευθύνεται, πρώτα και κύρια, η πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει και επεκτείνει παραπέρα την ίδια ακριβώς πολιτική. Κι, όμως, ισχυρίζεται σε όλους τους τόνους και προς όλες τις κατευθύνσεις ότι αγωνίζεται για τη βελτίωση της ποιότητας της Παιδείας. Ας μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι θα συμβεί το ακριβώς αντίθετο. Η ίδια πολιτική και τα ίδια μέτρα, όπως η προωθούμενη από την κυβέρνηση «αξιολόγηση», θα κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Και τις συνέπειες θα κληθούν να τις πληρώσουν, πρώτα και κύρια, τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η αλήθεια και ο καθένας έχει χρέος να τοποθετηθεί και να πάρει τις ευθύνες του.