Τετάρτη 18 Μάη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μονίμως έκτακτοι...

Το Προεδρικό Διάταγμα της κυβέρνησης της ΝΔ για τους συμβασιούχους στο δημόσιο όχι μόνο δεν εξασφαλίζει το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία αλλά θα έχει ως αποτέλεσμα να πεταχτεί στο δρόμο η συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων. Ταυτόχρονα, το διάταγμα ρητά διατηρούσε το θεσμό των εκτάκτων, διαιωνίζοντας έτσι το καθεστώς ομηρίας χιλιάδων εργαζομένων. Οι διαπιστώσεις αυτές είχαν έγκαιρα διατυπωθεί στις σελίδες του «Ρ», πριν ακόμα εφαρμοστεί το Προεδρικό Διάταγμα. Σήμερα οι εξελίξεις έρχονται να τις επιβεβαιώσουν. Χιλιάδες συμβασιούχοι έχουν ήδη πεταχτεί στο δρόμο, ενώ, σύμφωνα με τα ίδια τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, δημιουργούνται νέες στρατιές ομήρων καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να «προσλάβει» χιλιάδες νέους εκτάκτους.

Η ύπαρξη και αναπαραγωγή του καθεστώτος ομηρίας εξυπηρετεί πολλαπλούς στόχους. Δημιουργεί συνειδήσεις υποταγμένες, ποδοπατώντας κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, εκμεταλλευόμενες την ανάγκη για δουλιά, προσφέρουν προσωρινή εργασία και υποσχόμενες «την ανανέωση της σύμβασης» ζητούν την ψήφο των εργαζομένων, τη στήριξη της πολιτικής τους. Ταυτόχρονα, οι στρατιές των συμβασιούχων αποτελούν φθηνό εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, που χρησιμοποιείται, μεταξύ άλλων, και ως «δούρειος ίππος» για το χτύπημα και τη συρρίκνωση των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων.

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ποτέ δε θέλησαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ανεργίας. Να εξασφαλίσουν το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία. Ούτε όμως και μπορούν. Γιατί η ανεργία, η υποαπασχόληση, οι ευέλικτες μορφές εργασίας είναι εγγενή χαρακτηριστικά του συστήματος που υπερασπίζονται, του καπιταλισμού. Είναι προϋπόθεση για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, την οποία υπηρετούν και στηρίζουν.

Παράλληλα, οι εξελίξεις αυτές αποκαλύπτουν το μέγεθος του εμπαιγμού των συμβασιούχων και από τη μεριά του ΣΥΝ και των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που καλλιέργησαν την αυταπάτη ότι η οδηγία της ΕΕ ή η προσφυγή σε νομικίστικες διαδικασίες μπορεί να «λύσουν» το πρόβλημα των συμβασιούχων. Στόχος είναι να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους, να τους τραβήξουν μακριά από την αγωνιστική διεκδίκηση του δικαιώματος στη δουλιά.

Η πραγματικότητα είναι ότι το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία ούτε χαρίζεται, ούτε μπορεί να εξασφαλιστεί μέσω ατομικών «λύσεων». Μόνη διέξοδος ήταν και είναι η ένταση του συλλογικού αγώνα και ο συντονισμός της δράσης των συμβασιούχων και όλων των εργαζομένων. Ο αγώνας τους για το δικαίωμα στη δουλιά θα γίνεται τόσο πιο αποτελεσματικός όσο θα έρχεται σε σύγκρουση και ρήξη με τη ρίζα του προβλήματος, το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής και των φορέων της. Είναι καιρός ο αγώνας των συμβασιούχων να πάρει νέα πνοή. Να παραμερίσουν κάθε αυταπάτη και όσους τις καλλιεργούν. Βαδίζοντας πλάι πλάι με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, να εντείνουν τους αγώνες τους.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ