Την Τρίτη βράδυ στις 10 μ.μ. πέθανε από ανακοπή καρδιάς, μπρος στον έλεγχο διαβατηρίων του αεροδρομίου της Αθήνας, ο σ. Γιάννης Καζάνας, επιστρέφοντας από την Τασκένδη.

Ο Γιάννης Καζάνας γεννήθηκε το 1924 στο χωριό Φιλιππαίοι των Γρεβενών, από φτωχή αγροτική οικογένεια. Από μικρός γνώρισε τη φτώχεια και την ανέχεια μπαίνοντας στη βιοπάλη. Στα χρόνια της Κατοχής πήρε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση μαζί με άλλους πατριώτες ενάντια στους κατακτητές. Στα χρόνια του αγώνα έγινε μέλος του ΚΚΕ.

Βγήκε από τους πρώτους αντάρτες όταν ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος και αγωνίστηκε με αυτοθυσία ενάντια στο μοναρχοφασιστικό αγγλοαμερικανικό καθεστώς, ως την τελευταία μέρα της υποχώρησης, μέσα από τις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Με την ήττα, μαζί με χιλιάδες αγωνιστές πήρε το δρόμο της υποχρεωτικής προσφυγιάς στη Σοβιετική Ενωση, καταλήγοντας στη φιλόξενη πόλη της Τασκένδης της ΣΣΔ του Ουζμπεκιστάν.

Στην Τασκένδη δούλεψε για πολλά χρόνια ως επικεφαλής «μπριγάδας» οικοδόμων συμβάλλοντας μ' όλες του τις δυνάμεις στην οικοδόμηση της καθυστερημένης ασιατικής χώρας για τη νίκη του σοσιαλισμού. Σύντομα αναδείχτηκε γραμματέας της ΚΟΒ Τσιλαντζάρ, σε συνέχεια εκλέχτηκε δεύτερος γραμματέας της Κομματικής Επιτροπής της Τασκένδης και το 1998 εκλέχτηκε πρώτος Γραμματέας της Κομματικής Επιτροπής της Τασκένδης του ΚΚΕ. Συμμετείχε ως εκλεγμένος αντιπρόσωπος στα 13ο, 14ο 15ο και 16ο συνέδρια του ΚΚΕ.

Ηταν παντρεμένος με τη Ρωσίδα Ραΐσα και είχαν δυο παιδιά, την Ολγα και τον Γκενάντι. Η μεγάλη επιθυμία του σ. Γιάννη ήταν ο οριστικός επαναπατρισμός τους με τη γυναίκα του στην πατρίδα για να ζήσουν τα υπόλοιπα χρόνια στην Ελλάδα που τόσο αγάπησε και τόσο αγωνίστηκε γι' αυτήν.

Οι σύντροφοί του και η ΚΕ του ΚΚΕ απευθύνουν θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

• Η κηδεία του Γιάννη Καζάνα γίνεται σήμερα, Πέμπτη 31.3.2005, ώρα 4 μ.μ. από την Ιερό Ναό Κωνσταντίνου και Ελένης στα Ανω Λιόσια Αττικής.