Σήμερα, η καρδιά της μικρομεσαίας αγροτιάς χτυπά, αγωνιστικά, στο Κιλελέρ. Το παναγροτικό συλλαλητήριο, που πραγματοποιείται, στις 11 π.μ., μπροστά στο μνημείο της εξέγερσης των Θεσσαλών κολίγων, αποτελεί φόρο τιμής στους ήρωες και μάρτυρες της εργαζόμενης αγροτιάς και, ταυτόχρονα, όρκο συνέχισης των αγώνων, μέχρις ότου ο αγρότης γίνει νοικοκύρης στον τόπο του.

Πριν 95 χρόνια, οι κολίγοι ξεσηκώθηκαν κατά των τσιφλικάδων και συγκρούστηκαν με τους μηχανισμούς του αστικού κράτους, που υποστήριζαν και προστάτευαν την τσιφλικάδικη εξουσία, διεκδικώντας να πάρουν τη γη που δούλευαν. Με μακρόχρονο αγώνα και αιματηρές θυσίες το κατάφεραν. Εκτοτε και παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων αγροτών διαθέτει πολύ μικρό κλήρο, οι μικρονοικοκυραίοι της υπαίθρου καταφέρνουν, με τη σκληρή δουλιά τους, να ζουν αξιοπρεπώς τις οικογένειές τους.

Βεβαίως, η αγροτική οικογένεια με τον μικρό κλήρο ζει φτωχικά, με χίλιες στερήσεις και μύρια προβλήματα. Αλλά, δεν το βάζει κάτω. Προσπαθεί, συνεχώς, για την καλυτέρευση της ζωής στο χωριό, για ν' αλλάξει τη μοίρα της. Κύρια φροντίδα της είναι να εξασφαλίσει ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά της, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να σπουδάσουν για να έχουν μπροστά τους πιο ανοιχτούς κι ελπιδοφόρους ορίζοντες.

Στον καθημερινό αγώνα για την επιβίωση και για μια καλύτερη ζωή, οι μικρομεσαίοι αγρότες βρίσκουν μπροστά τους εχθρικό το «γκουβέρνο». Ετσι γινόταν πάντα κι ακόμα χειρότερα είναι για τους ξωμάχους την τελευταία 25ετία, που οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις της αστικής τάξης εφαρμόζουν την αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο μικρονοικοκύρης του χωριού παλεύει:

• Με τις ελληνικές κυβερνήσεις και την ΕΕ, που, θέτοντας περιορισμούς στις καλλιέργειες και ποσοστώσεις στην παραγωγή, δεν του επιτρέπουν να καλλιεργήσει όσα θέλει και να παράγει όσα μπορεί, για ν' αυγατίσει το λιγοστό εισόδημά του. Κι όταν βγαίνει στους δρόμους διεκδικώντας το ψωμί και το δίκιο του, στέλνουν εναντίον του τα ΜΑΤ και τον σέρνουν στα αγροτοδικεία.
• Με τους εμποροβιομηχάνους που κερδοσκοπούν σε βάρος του, παίρνοντας πάμφθηνα τη σοδειά τους και πουλώντας του πανάκριβα τα γεωργικά μέσα και εφόδια.
• Με τους μεγαλοαγρότες και επιχειρηματίες που εποφθαλμιούν τη μικρή περιουσία του και τον πιέζουν να τους την πουλήσει «για ένα κομμάτι ψωμί».
• Με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες που καταστρέφουν την παραγωγή του, αφού η Πολιτεία αδιαφορεί και δεν παίρνει μέτρα για την πρόληψη, ενώ αρνείται να δώσει και ικανοποιητικές αποζημιώσεις για τις γενόμενες καταστροφές.

Παρά τις μεγάλες δυσκολίες και τα πολλά εμπόδια οι μικρομεσαίοι αγρότες επιμένουν στον αγώνα. Κάθε χρόνο, την τελευταία δεκαετία, αναπτύσσονται μεγαλειώδεις αγροτικές κινητοποιήσεις, που κρατούν μέρες και συσπειρώνουν χιλιάδες αγωνιστές. Μ' αυτό τον τρόπο έχει αναδειχτεί το τεράστιο αγροτικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει η χώρα μας, εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που ξεκληρίζει τους μικρομεσαίους αγρότες. Ταυτόχρονα, έχει υποδειχτεί και η λύση του προβλήματος, η οποία εδράζεται στην εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος του ελληνικού λαού και του τόπου.

Αυτή η «άλλη πολιτική», που θα στηρίζει τον παραγωγικό συνεταιρισμό, διασφαλίζοντας καλό εισόδημα για τους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς και φτηνά και υγιεινά προϊόντα για τους εργαζόμενους και το λαό, δεν μπορεί να προέλθει από τις κυβερνήσεις της ΝΔ, ή του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες δε θέλουν να εξυπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα. Απαιτείται, επομένως, αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών δύναμης, ώστε να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις εφαρμογής μιας φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής από μια άλλη, μια Λαϊκή Εξουσία. Και η αλλαγή των συσχετισμών θα είναι το αποτέλεσμα της συνέχισης και της έντασης της πάλης της μικρομεσαίας αγροτιάς, σε αγωνιστική συμπαράταξη με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης.

Τον τελευταίο καιρό ο αγώνας των μικρομεσαίων αγροτών προσανατολίζεται, όλο και περισσότερο, προς αυτή την κατεύθυνση. Σ' αυτό βοηθάει τα μέγιστα η ύπαρξη και η δράση της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης, (ΠΑΣΥ), η οποία, θέτοντας το σωστό διεκδικητικό πλαίσιο κι επιλέγοντας, κάθε φορά, τις κατάλληλες μορφές πάλης, δίνει προοπτική στον αγώνα και διέξοδο στη μικρομεσαία αγροτιά.

Ο σημερινός, αγωνιστικός γιορτασμός του Κιλελέρ μπορεί και πρέπει ν' αποτελέσει αγωνιστικό σταθμό και, συνάμα, νέα αφετηρία των αγώνων για να γίνουν, επιτέλους, πραγματικότητα τα όνειρα των ξεσηκωμένων κολίγων...