Ενα ημερολόγιο διαφορετικό από τα άλλα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βήτα», Τίτλος του είναι «Η Ιστορία της Ιατρικής: από το Μεσαίωνα έως το 18 αιώνα». Και εκείνο που κάνει τούτο το ημερολόγιο ξεχωριστό είναι η καλαίσθητη έκδοση, οι αμέτρητες χρήσιμες πληροφορίες και κυρίως, τα υπέροχα κείμενα του Γεράσιμου Ρηγάτου.

Μάρτη έχουμε. Μόλις έκανε την εμφάνισή του. Ετσι, λοιπόν, ανοίγουμε το ημερολόγιο στο μήνα αυτόν και διαβάζουμε λίγα από τα πολλά, πολλά και ενδιαφέροντα, τα οποία γράφει ο συγγραφέας σχετικά με τον Ραζή, του οποίου το πλήρες αραβικό όνομα είναι Αμπού Μπεκρ Μωάμεθ.

«Ο Ιμπν Ζακρίγια Ελ Ραζή (850 - 932) άκμασε τα τέλη του 9ου αιώνα και απέκτησε τέτοια φήμη που ονομάστηκε "Γαληνός των Αράβων". Την ιατρική τη σπούδασε σε μεγάλη ηλικία, όταν ήταν 40 χρονών. Εκτός από γιατρός ο Ραζής ήταν μουσικός, φιλόλογος, φιλόσοφος και αστρονόμος, ένας αληθινός homo universalis. Ακόμα ασχολήθηκε με τη φυσική και τη χημεία. Δίδαξε στη Βαγδάτη όπου και διετέλεσε διευθυντής του Νοσοκομείου και γιατρός του χαλίφη. Εγραψε πλήθος έργων (αναφέρονται περί τα 200), από τα οποία όμως τα περισσότερα χάθηκαν. Το πιο γνωστό έργο του Ραζή είναι "Το βιβλίο προς τον Αλ Μανσούρ", από το οποίο διασώθηκε το 9ο από τα Ι0 βιβλία και το οποίο αποτέλεσε βασικό ιατρικό βοήθημα για 500 περίπου χρόνια. Το έργο "Περίληψις" (Continens) ή "Σύνοψις" (Comprehensor) εκδόθηκε στα αραβικά και στα λατινικά, είναι όμως πολύτιμο και για το λόγο ότι διασώζει αυτούσια αποσπάσματα έργων αρχαίων Ελλήνων γιατρών, από έργα που είναι κατά τα άλλα χαμένα. Γνωστό είναι επίσης το έργο του "Περί ευλογίας και ιλαράς", την εισαγωγή του οποίου μετέφρασε και εξέδωσε στα ελληνικά ο Αρ. Π. Κούζης (1914). Οπως γράφουν οι περισσότεροι βιογράφοι του, ο Ραζής προσκόμισε ο ίδιος το βιβλίο του ("Liber ad ΑΙ Mansorem") στον χαλίφη, ο οποίος τον τίμησε και τον άμειψε γι' αυτό ικανοποιητικά. Οταν, όμως, αρνήθηκε να εκτελέσει κάποια χημικά πειράματα, ο Αλ Μανσούρ τον χτύπησε με το μαστίγιό του στο κεφάλι και τον τραυμάτισε στο μάτι. Στα 80 του χρόνια ο Ραζής έχασε το φως του από μετατραυματικό καταρράκτη. Αρνήθηκε, όμως, την εγχείρηση, επειδή αυτός που θα τον χειρουργούσε δε γνώριζε να απαντήσει σε ερώτημα για τους χιτώνες του ματιού. Ενα ακόμα χαρακτηριστικό της νοοτροπίας του είναι ότι σ' εκείνους τους συνεργάτες του που επέμεναν να χειρουργηθεί, απαντούσε: "Είδα αρκετά στον κόσμο και έχω αηδιάσει"».