Οργή και αγανάκτηση προκαλούν στο χώρο των αναπήρων, των γονέων και κηδεμόνων, ιδιαίτερα απ' τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι φιέστες, σαν αυτή που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο με αφορμή τα Special Olympics.

Πίσω απ' όλες αυτές τις τελετές θέλουν να κρύψουν, απ' τη μια, τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι γονείς και κηδεμόνες ανάπηρων παιδιών της χώρας μας και, από την άλλη, να παρουσιαστούν όλοι αυτοί που έχουν την κύρια ευθύνη για τα δράματα που ζουν καθημερινά οι ανάπηροι ότι δήθεν νοιάζονται.

Τα Special Olympics δίνουν άλλη μια ευκαιρία σ' όλους αυτούς που υπηρετούν τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού να παρέμβουν ιδεολογικοπολιτικά προκειμένου να μακιγιάρουν το αποκρουστικό τους πρόσωπο.

Η λέξη «δραματική» είναι φτωχή για να περιγράψει την κατάσταση στα παιδιά με νοητική στέρηση, αυτισμό, πολλαπλές αναπηρίες, δηλαδή στην κατηγορία των αναπήρων όπου δήθεν απευθύνονται τα Special Olympics, αφού οι δομές (κρατικές και ιδιωτικές) είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Οι γονείς και κηδεμόνες αυτών των παιδιών τραβάνε το δικό τους γολγοθά, όπου προκειμένου να εξασφαλίσουν και να ικανοποιήσουν τις στοιχειώδεις ανάγκες των παιδιών τους απ' τη μια αφαιμάσσονται οικονομικά - αν έχουν - και από την άλλη γίνονται θύματα πιέσεων και ρουσφετολογικών μηχανισμών. Εξαναγκάζονται να καταρρακώνουν την αξιοπρέπειά τους, να γίνονται ψυχολογικά ράκη.

Η υποκρισία ξεχειλίζει από όλους αυτούς τους «φιλανθρώπους», που με τη στήριξη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ χτες, της ΝΔ σήμερα, έχουν κάθε συμφέρον από τις ιδιωτικοποιήσεις σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία. Είναι αυτοί της οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου μας και διεθνώς που δημιουργούν χιλιάδες ανάπηρους, σφαγιάζουν λαούς, μη διστάζοντας στους στρατούς τους να χρησιμοποιούν και ανάπηρα παιδιά προκειμένου να εξασφαλίσουν τα κέρδη τους.

Πίσω απ' τα Special Olympics και στη χώρα μας είναι όλοι αυτοί που στηρίζουν την πολιτική η οποία καταρρακώνει τα δικαιώματα των αναπήρων και των οικογενειών τους.

Οι γονείς και κηδεμόνες, οι ανάπηροι της χώρας μας δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τέτοιες φιέστες και τέτοιες οργανώσεις. Δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τέτοιες κυβερνήσεις και την Εθνική Συνομοσπονδία Αναπήρων, τη λεγόμενη ΕΣΑΕΑ, τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ.

Να τους απομονώσουν, να τους γυρίσουν την πλάτη. Να συσπειρωθούν στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που στο εργατικό κίνημα εκφράζει το ΠΑΜΕ και στο χώρο των αναπήρων η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ). Στους δρόμους του αγώνα, όλοι που έχουν κοινό αντίπαλο και κοινά συμφέροντα, συσπειρωμένοι στο ότι η Κοινωνική Ασφάλιση, η Υγεία, η Πρόνοια, η Ειδική Αγωγή, η Παιδεία, ο Αθλητισμός, ο Πολιτισμός είναι κοινωνικά αγαθά και πρέπει να παρέχονται από το κράτος δωρεάν και σε υψηλή ποιότητα σε όλο τον ελληνικό λαό και στις οικογένειες των παιδιών με αναπηρίες με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους και τις κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Η μόνη διέξοδος για ένα καλύτερο αύριο χωρίς πάτρωνες, ψευτοφιλάνθρωπους είναι ο δρόμος του αγώνα, ενός αγώνα που θα αμφισβητεί και δε θα φτιασιδώνει τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, ο οποίος δε διστάζει να εμπορεύεται ακόμη και τον ανθρώπινο πόνο. Ενός αγώνα που θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανατροπή όλων αυτών των αδίσταχτων εμπόρων.

Ενός αγώνα που θα διεκδικεί μια εξουσία για τον άνθρωπο, μια λαϊκή εξουσία που στο κέντρο της θα φέρει τον άνθρωπο και τις σύγχρονες ανάγκες του, με τα βασικά μέσα παραγωγής να τα διαφεντεύουν αυτοί που τα δημιουργούν και θα ορίζουν την κατανομή του πλούτου αυτοί που τον παράγουν.