Δεν ήταν, όμως, μόνο ένας από τους ισχυρότερους σκακιστές ο Πάουλ Κέρες, όπως παραδέχτηκαν άλλωστε και σύγχρονοι κορυφαίοι του παγκόσμιου σκακιού, ήταν παίκτης με φαντασία, με μεγάλη τεχνική, ήταν άριστος στο «τακτικό» παιχνίδι, άφησε εποχή για τις ικανότητές του στους συνδυασμούς και όλα αυτά τα προσόντα του, έχουν γίνει διδάγματα για τους νεότερους, μέσα από τα πολλά βιβλία του, που θεωρούνται από τα καλύτερα στην παγκόσμια σκακιστική βιβλιογραφία.
Ενα από τα αξιόλογα βιβλία του Π. Κέρες, (μετάφραση, Φώτη Σκουλαρίκη) είναι κι αυτό των εκδόσεων «ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ» με τίτλο Σκακιστικά φινάλε στην πράξη. Ενα πολύ χρήσιμο βιβλίο - φινάλε - ακόμα και για σκακιστές δυναμικότητας Μετρ, με 384 σελίδες και 20 κύριες κατηγορίες φινάλε. Στο σημερινό Α΄μέρος (στο επόμενο φύλλο του «Ρ» θα έχουμε Β΄ μέρος στο αφιέρωμα για τον Κέρες), βλέπουμε στο διάγραμμα του κειμένου, ένα φινάλε από παρτίδα που παίχτηκε στη Σκακιστική Ολυμπιάδα στη Βάρνα το 1962. Στο φινάλε αυτό ο Κέρες (με τα μαύρα) δικαιώνει την άποψη ότι ήταν ο «μαέστρος» των φινάλε. Βλέπετε με ποιο τρόπο νίκησε; Η απάντηση στο επόμενο. Στο ΜΑΤ του Ναπολέοντα (βλέπε 13.2.05) είχαμε τις κινήσεις: 10... Ιε5+ 11. ΡχΙδ4 Αγ5+! 12. ΡχΑ Ββ6+ 13. Ρδ5 Βδ6Χ.