Κάτι οι παπάδες, κάτι οι δικαστές, το θέμα πέρασε στα ψιλά και έτσι παραλείψαμε να αναφερθούμε στην περίφημη εικόνα που εμφάνισε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ τις προάλλες στη Βουλή.

Φοβερές στιγμές!

Ηθελαν - λέει - με την αποχώρησή τους από την αίθουσα να προβούν σε μια κίνηση «αποδοκιμασίας» της κυβερνητικής πολιτικής και τελικά... τσακώθηκαν μεταξύ τους! Ακολούθως, από τη μια μεριά είδαμε τον Βενιζέλο να επιτίθεται στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του... ΠΑΣΟΚ (!), χρεώνοντάς του (εμμέσως) ανικανότητα να αντιδρά έγκαιρα και από την άλλη πλευρά τον Χ. Καστανίδη να ανταπαντά στον συνάδελφο (και συνυποψήφιό του στη Θεσσαλονίκη) ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η προβολή του εαυτού του...

*

Θα 'λεγε κανείς ότι αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Εν προκειμένω, όμως, η οικογένεια που λέγεται ΠΑΣΟΚ, με αυτές τις υψηλής αισθητικής ενδοκομματικές φιλοφρονήσεις των μελών της, εκείνο που αποδεικνύει είναι ότι δεν μπορεί ούτε για τα μάτια του κόσμου να υποδυθεί - έστω - ότι κάνει αντιπολίτευση. Εκείνο που κάνουν τα μέλη της, ακόμα και τώρα που δε βρίσκονται στην κυβέρνηση, είναι να διεκδικούν τιμάρια εσωκομματικής εξουσίας, φιλοδοξώντας να τα εξαργυρώσουν στο μέλλον στο πλαίσιο των δικομματικών κυβερνητικών εναλλαγών.

*

Μέχρι τότε θα συνεχίσουν, φυσικά, να πορεύονται με «σαφή», «σταθερή», «επεξεργασμένη» και κυρίως «προοδευτική» και απαλλαγμένη από προσωπικές στρατηγικές πολιτική. Που σημαίνει: Οταν θα αποχωρεί η δεξιά τους, αλλού θα πατά και αλλού θα βρίσκεται η αριστερά τους...