Το πλοίο είναι για μήνες στη θάλασσα, ούτε λιμάνι ούτε καημός, ο καινούριος αρχίζει να έχει «ανησυχίες» οπότε τον διπλαρώνουν οι παλιοί: «Με 50 δολάρια κανονίζουμε να σου "κάτσει" ο μούτσος», του λένε. «Ρε παιδιά, 50 δολάρια για να πάω με το μούτσο; Είναι πολλά». «Κοίτα να δεις, από αυτά, τα 10 τα παίρνει ο καπετάνιος για να κάνει τα στραβά μάτια, γιατί του καπετάνιου δεν του αρέσουν αυτά που γίνονται στο πλοίο». «Και πάλι 40 δολάρια είναι πολλά». «Κοίτα να δεις, από αυτά, τα 10 δολάρια τα παίρνει ο δεύτερος για να κάνει τα στραβά μάτια, γιατί του δεύτερου δεν του αρέσουν αυτά που γίνονται στο πλοίο». «Και πάλι τα 30 είναι πολλά για το μούτσο». «Κοίτα να δεις, από αυτά τα 10 τα παίρνει ο μηχανικός για να κάνει τα στραβά μάτια, γιατί του μηχανικού δεν του αρέσουν αυτά που γίνονται στο πλοίο». «Και τα 20 πάλι πολλά είναι για το μούτσο». «Κοίτα να δεις, από αυτά, τα 10 τα παίρνει ο λοστρόμος για να κάνει τα στραβά μάτια, γιατί του λοστρόμου δεν του αρέσουν αυτά που γίνονται στο πλοίο». «Ρε παιδιά και τα 10 πάλι πολλά είναι για ένα μούτσο». «Κοίτα να δεις, αυτά τα 10 τα παίρνουμε εμείς για να... βαστάμε τον μούτσο, γιατί ούτε του μούτσου του αρέσουνε αυτά που γίνονται στο πλοίο»!

Κάπως έτσι είναι το ανέκδοτο. Και μας το θύμισε ο κ. Βουλγαράκης που μετά τα απανωτά κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας κατά κομμουνιστών (από προσαγωγές στο Τμήμα για την τρομοκράτηση στελεχών της Οργάνωσης μέχρι δηλώσεις αποκήρυξης της ΚΝΕ!), στους εκπροσώπους του ΚΚΕ που προέβησαν σε παράσταση διαμαρτυρίας, δήλωσε χτες (σαν τον «καλό» καπετάνιο του πλοίου;) ότι... δεν υιοθετεί τις συμπεριφορές της Αστυνομίας.