Παρασκευή 21 Γενάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΝΙΚΟΛΑ ΒΑΝΙΕ
Ο τελευταίος κυνηγός

«Ο τελευταίος κυνηγός»
«Ο τελευταίος κυνηγός»
«Ο τελευταίος κυνηγός» είναι ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ. Ο πρωταγωνιστής του είναι και ο πραγματικός ήρωας της ταινίας. Πρόκειται για τον τελευταίο παγιδευτή θηραμάτων στον κόσμο, τον κ. Νόρμαν Γουίντερ.

Ο κ. παγιδευτής, λοιπόν, είναι πενήντα χρόνων και ζει με τη γυναίκα του, μια Ινδιάνα της φυλής Νεχάκι, ονόματι Νεμπράσκα, σε μια κατάλευκη (από το χιόνι) απομονωμένη περιοχή, στα πολύ βόρεια της Αμερικής. Το ζευγάρι επιβιώνει, όπως τα ζώα, τα οποία παγιδεύει και στη συνέχεια πουλάει τα δέρματά τους στις διάφορες αγορές! Το ζευγάρι ζει μόνο του μακριά από τον πολιτισμό και τις ανέσεις. Μόνο του χτίζει (από ξύλα) το σπίτι του, μόνο του εξασφαλίζει (με τις παγίδες) όλες τις τροφές που καταναλώνει, μόνο του γιατρεύεται (με ό,τι του προσφέρει η φύση), αν αρρωστήσει. Ο κοντινότερος άνθρωπος είναι μέρες (με το έλκηθρο, που σέρνουν σκυλιά) μακριά!

Ο «πολιτισμένος» θεατής, βλέποντας την ταινία, θα χαμογελάσει πονηρά και θα πει: Εντάξει παιδιά, πού έχετε κρυμμένο το «κινητό», τώρα! Την «αντλία» για το ηλεκτρικό, τα τηλέφωνα για τις πρώτες βοήθειες (ελικόπτερα, συνεργεία διάσωσης κλπ)... Και μπορεί, έτσι να έχουν τα πράγματα σήμερα. Ωστόσο κανένας δεν εμποδίζει τη φαντασία μας να φτάσει στις συνθήκες που ζούσαν οι «παρόμοιοι» κυνηγοί στο πρόσφατο, στο πολύ πρόσφατο παρελθόν. Και ήταν πράγματι συνθήκες για δυνατούς, για πολύ δυνατούς ανθρώπους. Το κρύο, η απομόνωση, τα άγρια ζώα, το απρόβλεπτο, ήταν δίπλα τους κάθε στιγμή. Ο τρόπος ζωής τους απαιτούσε ατσάλινα νεύρα.

Το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ του Νικολά Βανιέ, με αρκετά ικανοποιητικό τρόπο, είναι αλήθεια, κατορθώνει να μας «μεταφέρει» στην καρδιά του προβλήματος. Δεν είναι λίγες οι φορές που νομίζεις πως αυτό που βλέπεις (σπάσιμο των πάγων στη λίμνη, πτώση από πλαγιές του έλκηθρου μαζί με τα σκυλιά και τον ήρωα κλπ), είναι πραγματικές εικόνες, που συμβαίνουν εκείνη τη στιγμή, και όχι «δραματοποιημένες» (δηλαδή, αναπαράσταση).

Το φιλμ παρακολουθείται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Για τα δυο πρόσωπα που παίζουν, για τα τοπία, για τη φύση. Για την ηρεμία που σου προσφέρει στα μάτια και στα αυτιά. Σε καμία περίπτωση, βεβαίως, δεν παίρνεις στα σοβαρά κάποιες περιβαλλοντολογικές «ανησυχίες» που ακούγονται. Την ισορροπία του οικοσυστήματος βλάπτουν το ίδιο με τους «ελεύθερους» ξυλοκόπους και οι «ελεύθεροι» κυνηγοί.

Παίζουν: Νόρμαν Γουίντερ, Νεμπράσκα (οι πραγματικοί ήρωες).


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ