Πάνω από 20.000 οι νεκροί. Οι τραυματίες ξεπερνούν τις 500.000. Πάνω από 250.000 οι χρονίως ασθενείς. Δεκάδες χιλιάδες, κάθε χρόνο, οι τερατογενέσεις. Καρκίνος, περιβαλλοντική «Χιροσίμα», θάνατος.

*

Πέρασαν 20 χρόνια από το έγκλημα στην Μποπάλ της Ινδίας. Αλλά, οι ένοχοι κυκλοφορούν ελεύθεροι. Και πάμπλουτοι. Μόνο πέρσι οι πωλήσεις τους ξεπέρασαν τα 30 δισ. δολάρια...

*

Στις 2 προς 3 Δεκέμβρη του 1984 χιλιάδες άνθρωποι στην Μποπάλ ένιωσαν να καίγονται. Ενα σύννεφο γέμισε τον ουρανό, μπήκε στα χαμόσπιτα, στα μάτια, στο στόμα τους. Ουρλιαχτά, αλλοφροσύνη. Κάποιοι προσπάθησαν να τρέξουν, να σωθούν. Μάταια. Σωροί νεκρών. Με αφρούς στο στόμα. Με ανοιχτούς πνεύμονες. Αίμα. Παντού αίμα.

*

Στο εργοστάσιο της «Γιούνιον Καρμπάιντ» («Γιου - Καρ») είχε γίνει «ατύχημα». Η εταιρία είχε εγκατασταθεί από το 1969 μέσα στην πόλη! Τα εργατικά χέρια φτηνά και άφθονα. Οι συνθήκες εργασίας τριτοκοσμικές. Τα μέτρα ασφαλείας ανύπαρκτα. Οι γιατροί, ανήμποροι να αντιδράσουν, ζήτησαν από την εταιρία στοιχεία για το είδος των χημικών που εκλύθηκαν. Η εταιρία αρνήθηκε: «Επιχειρηματικό μυστικό», απάντησε...

*

Εδώ και 20 χρόνια, κάθε μέρα που περνάει, ένας άνθρωπος πεθαίνει, στην Μποπάλ.

Ο πρόεδρος της «Γιούνιον Καρμπάιντ», ο Γουόρεν Αντερσον, ζει πια «ήσυχα», κάπου ανάμεσα στη βίλα του στη Φλόριντα και στη Νέα Υόρκη. Με δική του διαταγή είχαν γίνει περικοπές στο εργοστάσιο της Μποπάλ και παραβιάστηκαν τα μέτρα ασφαλείας για να εξοικονομηθούν χρήματα (το βράδυ του ατυχήματος, μέχρι και το σύστημα ψύξης της δεξαμενής είχε αποσυνδεθεί από το ρεύμα για οικονομία...). Λίγες μέρες αφότου συνελήφθη στο Δελχί, μετά το ατύχημα, απελευθερώθηκε με απαίτηση της αμερικανικής κυβέρνησης. Κανένα από τα δεκάδες εντάλματα σύλληψης εναντίον του δεν εκτελέστηκε...

Οσο για την εταιρία του, τη «Γιούνιον Καρμπάιντ», εξαγοράστηκε από την «Ντάου Κέμικαλς», η οποία αρνείται να απομακρύνει τους 25.000 τόνους τοξικών αποβλήτων που παραμένουν στην Μποπάλ...