Σήμερα, Τρίτη, 9 Μάη εγκαινιάζεται στη Θεσσαλονίκη το «Κέντρο για τη δημοκρατία και τη συμφιλίωση στη ΝΑ Ευρώπη», με πρόεδρο τον Αμερικανό πρέσβη Νίμιτς. Στα εγκαίνια θα παραστεί και ο πρωθυπουργός κ. Σημίτης.

Κάποιες πρώτες παρατηρήσεις:

Το «ΚΕΝΤΡΟ» είναι «μη κυβερνητική οργάνωση», συμφωνεί όμως και προωθεί την πολιτική της κυβέρνησης στα Βαλκάνια. Αυτό γίνεται φανερό από τους σκοπούς του και ιδιαίτερα από τα περί «θεσμών», που «προάγουν δημοκρατικές κοινωνίες και την οικονομία της αγοράς στα πλαίσια του νόμου» (ποιου νόμου άραγε;). Από τις πρωτοβουλίες του το 1999 προκύπτει το ερώτημα: Με ποια ιδιότητα και τίνος εξουσιοδότηση επιχειρεί το «ΚΕΝΤΡΟ» να υποτάξει την πορεία ανεξάρτητων χωρών και λαών στην «οικονομία της αγοράς», και τους δικούς της «νόμους», καθορίζοντας ακόμη και το πώς θα διδάσκεται η ιστορία; Και ακόμη:ΠΟΙΑ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ «ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ» ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΟ «ΚΕΝΤΡΟ»;

Απ' αυτά και μόνο γίνεται φανερό ότι το «ΚΕΝΤΡΟ» το δημιούργησαν εκείνες οι δυνάμεις (ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ), που μεθόδευσαν το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Υστερα, επειδή δεν υπέκυψε στις αξιώσεις τους, τη βομβάρδισαν επί 78 μέρες και τώρα δρομολογούν απόσπαση της περιοχής του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία και την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης Μιλόσεβιτς, μη διστάζοντας να οργανώσουν ακόμη και δολοφονίες κυβερνητικών στελεχών...

Είναι, νομίζω, φανερό ότι το «ΚΕΝΤΡΟ» δεν επιδιώκει κάτι διαφορετικό από ό,τι το περίφημο «Σύμφωνο Σταθερότητας στα Βαλκάνια», που στην ουσία είναι σύμφωνο αποσταθεροποίησης. Πίσω από το «Σύμφωνο αυτό» κρύβονται εκείνοι που σχεδίασαν τη δημιουργία μικρών, αδύναμων κρατών - προτεκτοράτων και αξιοποιούν μειονότητες και όποιες εθνικές, θρησκευτικές κλπ. διαφορές για όξυνση, διαίρεση και καλλιέργεια του μίσους ανάμεσά τους, για να παίζουν το ρόλο του... διαιτητή και να εξασφαλίζουν την κυριαρχία τους στην περιοχή. Δεν μπορεί κανείς, σήμερα, να κλείνει τα μάτια μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση και, μάλιστα, να την εξωραΐζει, με χρησιμοποίηση όρων που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα, όπως: σταθερότητα, συμφιλίωση, δημοκρατία, επιβολή του νόμου και της τάξης κ. ά.

Το «ΚΕΝΤΡΟ» δεν είναι ελληνικό, οι εργασίες του, όμως, διεξάγονται στην Ελλάδα, όπου και εδρεύει. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια ένδειξη - τουλάχιστον- για το ποια είναι η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης στα Βαλκάνια. Αμφιβάλλει κανείς ότι αυτή η κυβέρνηση συμφώνησε για το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας; Τότε δε θα άκουσε τη δήλωση του Κλίντον, ότι η σχετική απόφαση «ελήφθη από όλους τους ΝΑΤΟικούς συμμάχους». Εμείς, βέβαια, εδώ, είδαμε και βλέπουμε τις ένοπλες δυνάμεις των νεοβαρβάρων, με ορμητήριο τη Θεσσαλονίκη να εισβάλλουν στη Βαλκανική σαν δυνάμεις κατοχής, που αυτοαποκαλούνται... ειρηνευτικές! Το δικαίωμα αυτό, κατά παράβαση του Συντάγματος, τους το παραχωρεί η Ελληνική Κυβέρνηση. Σήμερα, μια ελληνική ταξιαρχία είναι ενταγμένη στις δυνάμεις της «ΚΦΟΡ», που εδρεύουν στο Κόσσοβο. Και τι κάνουν εκεί; Μας το λένε τα γεγονότα: Το Κοσσυφοπέδιο έγινε άντρο του οργανωμένου εγκλήματος, του λαθρεμπορίου όπλων, ναρκωτικών και λευκής σάρκας και μεθοδεύεται η απόσχισή του από τη Σερβία.

Ο διαβόητος ΟΥΤΣΕΚΑ όχι μόνο δεν αποστρατιωτικοποιήθηκε, αλλά και βαφτίστηκε «ΣΩΜΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ» και δρα αποσταθεροποιητικά στην ευρύτερη περιοχή, όχι φυσικά εν αγνοία του ΝΑΤΟ και των σχεδίων του. Ενα παρακλάδι του αναπτύσσει τρομοκρατική δραστηριότητα στην περιοχή της Νότιας Σερβίας, που συνορεύει με το Κόσσοβο. Αυτή η περιοχή εντάσσεται στα σχέδια της «Μεγάλης Αλβανίας», όπως και η αποσταθεροποίηση της ΠΓΔΜ, ενώ σε χάρτη της «Μεγάλης Αλβανίας» περιλαμβάνεται τμήμα του Μαυροβουνίου και τμήμα της Βόρειας Ελλάδας! Η ελληνική κυβέρνηση, που για εσωτερική κατανάλωση υποστηρίζει ότι μια από τις αρχές της εξωτερικής πολιτικής της είναι η μη αλλαγή των συνόρων, στην πράξη συνεργάζεται και στηρίζει - στα πλαίσια της «ΚΦΟΡ» και της αποστολής της - τον «ΟΥΤΣΕΚΑ» και την αποσχιστική δράση του, δηλαδή, την αλλαγή των συνόρων στην περιοχή, αλλαγή που αφορά και την... Ελλάδα!! Το πασχαλινό επεισόδιο - επίθεση σε ελληνικό, στρατιωτικό λεωφορείο στο Κόσσοβο - υπογραμμίζει την επικίνδυνη κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή, το ρόλο της «ΚΦΟΡ» και της ελληνικής ταξιαρχίας και τους στόχους του «ΟΥΤΣΕΚΑ».

Η κυβέρνηση της Ελλάδας φαίνεται να ανέλαβε συγκεκριμένο ρόλο στην αποσταθεροποίηση της Γιουγκοσλαβίας. Γιατί, αλήθεια, επένδυσε 320 εκατομμύρια για το «Σύμφωνο Σταθερότητας» και υποσχέθηκε άλλα 20 εκατομμύρια δολάρια, στην προοπτική ανατροπής της κυβέρνησης Βελιγραδίου και την κατάληψη της εξουσίας από πειθήνια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ κυβέρνηση; Γιατί οργάνωσε και κάλυψε πολιτικά και οικονομικά τη σύγκληση στην Αθήνα της σύσκεψης όλων των αντιπολιτευτικών δυνάμεων της Γιουγκοσλαβίας - ήταν και ο αποκαλούμενος διάδοχος του θρόνου Καραγιώργιεβιτς - σε συνεννόηση με τις ΗΠΑ, όπου και κατευθύνθηκαν μετά τη σύσκεψη;

Υστερα από όλα αυτά, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι στην πράξη αμφισβητούνται κυριαρχικά δικαιώματα και κινδυνεύει η εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ο ισχυρισμός του δε θα απείχε και πολύ από την πραγματικότητα. Με δεδομένο τον, υπό το βλέμμα των ΗΠΑ, ελληνοτουρκικό διάλογο, το ρόλο του στρατηγείου της Λάρισας, τις πολυεθνικές στρατιωτικές ασκήσεις, που αρχίζουν και θα διεξαχθούν σε ελληνικό έδαφος, στα πλαίσια της νέας δομής του ΝΑΤΟ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση δικαιολογεί τις υπέρογκες δαπάνες για επιθετικούς εξοπλισμούς που απαιτεί το ΝΑΤΟ και δεν ενοχλείται από την παρουσία δυνάμεων της Τουρκίας στο ελληνικό έδαφος, με τις οποίες και συνεργάζεται. Επίσης, εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ, αγνοώντας την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ζήτησαν απευθείας από Ελληνες αγρότες του Νομού Θεσσαλονίκης να μην καλλιεργήσουν τα χωράφια τους, γιατί τα χρειάζονται οι στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ για τις στρατιωτικές ασκήσεις τους!!

Εμείς πιστεύουμε ότι το συμφέρον των λαών της Βαλκανικής απαιτεί σχέσεις φιλίας, καλής γειτονιάς και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας, με σεβασμό της εθνικής ανεξαρτησίας και των συνόρων. Τέτοιες σχέσεις, όμως, δεν είναι εύκολο να επικρατήσουν, αν η περιοχή δεν απαλλαγεί από την ιμπεριαλιστική παρουσία, την ξένη εξάρτηση. Η πράξη έδειξε ότι το ΝΑΤΟ, και στα Βαλκάνια, αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης και συγκρούσεων και όχι σταθεροποίησης και ειρήνευσης. Γι' αυτό χρειάζεται οι λαοί της Βαλκανικής να συντονίσουν την πάλη τους, να οργανώσουν την αντίστασή τους, κατά των ξένων δυνάμεων, που υπονομεύουν την εθνική ανεξαρτησία των χωρών τους, υποθάλπουν αποσχιστικά κινήματα και συγκρούσεις, καταργούν τα σύνορα κλπ.

Αυτός είναι ο δρόμος που οδηγεί στην ανεξάρτητη και προς όφελος των λαών της περιοχής ανάπτυξη και συμβάλλει στην αποκατάσταση και την παγίωση της ειρήνης.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει η Θεσσαλονίκη. Αντί να είναι, όπως τώρα, ορμητήριο στρατιωτικών δυνάμεων προς τις χώρες της Βαλκανικής, αντί να είναι πύλη διείσδυσης κεφαλαίων για λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών και εκμετάλλευση του ανθρώπινου δυναμικού τους, μπορεί και πρέπει να γίνει κέντρο ειρηνικών και ελεύθερων εμπορικών ανταλλαγών, οικονομικών, επιστημονικών, πολιτιστικών και άλλων δραστηριοτήτων. Αντί κέντρο σχεδιασμού για πλήρη ενσωμάτωση της περιοχής στην παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου, και τη «Νέα τάξη» του ιμπεριαλισμού, μπορεί και πρέπει να γίνει κέντρο ανάπτυξης των δημοκρατικών θεσμών, καλλιέργειας και προβολής των παραδοσιακών σχέσεων φιλίας και των κοινών πολιτιστικών και άλλων στοιχείων που τους ενώνουν. Θέλουμε τη Θεσσαλονίκη πρώτα από όλα πόλη ελεύθερη, σε μια χώρα πραγματικά ελεύθερη και ανεξάρτητη, για να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στο ρόλο που της αξίζει: Πόλη φιλίας και συνεργασίας όλων των λαών της Βαλκανικής, για την ανάπτυξη, την ευημερία, την πρόοδο και την ΕΙΡΗΝΗ! Μόνο που αυτή η προοπτική απαιτεί μια άλλη πολιτική, μια άλλη Ελλάδα, την Ελλάδα του λαού της.