Οι Θέσεις για το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ αποτελούν τη βάση για τη συζήτηση που διεξάγεται με τον προσυνεδριακό διάλογο και θα αποκορυφωθεί στις συνεδριάσεις του ίδιου του Συνεδρίου. Σ' αυτές δίνονται οι πολιτικές εξελίξεις, στις οποίες διεξάγεται η πορεία προς το Συνέδριο και ο βασικός στόχος της ισχυροποίησης του ΚΚΕ και οι τρόποι για την επίτευξή του. Στη βάση αυτή οι Θέσεις της ΚΕ με βρίσκουν σύμφωνο. Στον προσυνεδριακό διάλογο καλούνται τα μέλη του Κόμματος και οι οπαδοί του με τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις τους να συμβάλουν στην καλύτερη προσέγγιση και προώθηση των επιμέρους στόχων, που οδηγούν στον κύριο στόχο - τη λαϊκή οικονομία και εξουσία και το σοσιαλισμό.

Με την ευκαιρία αυτή θα κάνω κι εγώ μερικές επισημάνσεις σε ορισμένα προβλήματα για την καλύτερη επιτυχία του Συνεδρίου.

1. Είναι γενικά διαπιστωμένο ότι οι Θέσεις του ΚΚΕ για τα συμφέροντα των εργαζομένων, τις εργασιακές σχέσεις, για την ειρήνη και την πάλη ενάντια στους προληπτικούς πολέμους και στους τρομονόμους, την πάλη για τις δημοκρατικές ελευθερίες βρίσκουν όλο και πιο πλατιά απήχηση στην κοινωνία και γίνονται αποδεκτές όχι μόνο από τους φίλους και οπαδούς του Κόμματος, αλλά ακόμη και από τους αντιπάλους. Αυτό αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για τη διεύρυνση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου (ΑΑΔΜ), που είχε καθορίσει σαν βασικό στόχο το 16ο Συνέδριο.

Στα τέσσερα χρόνια της δράσης του Κόμματος από το 16ο Συνέδριο το ΚΚΕ σημείωσε αρκετές επιτυχίες για την ενίσχυση της πολιτικής συμμαχιών σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, με τις συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα με τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα. Ομως, όπως τονίζεται και στις Θέσεις (19-21), υπάρχει η ανάγκη να ενταθεί αυτή η προσπάθεια και να παρθούν μέτρα και πρωτοβουλίες που θα απεγκλωβίζουν έναν κόσμο που βρίσκεται κάτω από τον ιδεολογικό έλεγχο των δύο μεγάλων κομμάτων και δέχεται καθημερινά την προπαγάνδα των μέσων πληροφόρησης που αυτά διαθέτουν. Επηρεάζονται από τις συναινετικές, οπορτουνιστικές και σεχταριστικές αντιλήψεις και εμποδίζουν τη ριζοσπαστικοποίηση των μαζών. Καθήκον των κομματικών οργανώσεων σε όλες τις βαθμίδες, όλων των κομμουνιστών, είναι να μελετήσουν πιο βαθιά τις αιτίες της ενίσχυσης του δικομματισμού στις εκλογικές αναμετρήσεις.

Ισως, άλλοτε, να μην είναι πειστικός ο πολιτικός μας λόγος, να είναι απωθητικός και να μην υπερασπίζεται τη θέση μας με υπομονή και επιμονή και να τεκμηριώνεται με πειστικά επιχειρήματα. Υπάρχει ορισμένες φορές ένα ανεξήγητο «κούμπωμα», υπερβολικές επιφυλάξεις στη συνεργασία στη βάση για τις διεκδικήσεις ή ακόμη και επικράτηση της λογικής «ή όλα ή τίποτε». Και ενώ η πολιτική της ΚΕ για τις συμμαχίες είναι ξεκάθαρη και σωστή, στη βάση δεν εφαρμόζεται πάντα σωστά. Το θέμα «με ποιον θα κάνουμε το Λαϊκό Μέτωπο» θα πρέπει να μας απασχολήσει περισσότερο και πιο μεθοδικά. Θα πρέπει με υπομονή και ψυχραιμία να αντιμετωπίζεται ο αντίλογος, η καλοπροαίρετη κριτική, η τυχόν αμφισβήτηση, που οδηγούν στον εποικοδομητικό και αποτελεσματικό διάλογο. Εχει σημασία και ο τρόπος του λόγου μας ανάλογα με τον συνομιλητή και το ακροατήριο.

Σχετικά μ' αυτό θα ήθελα να συμφωνήσω με ορισμένες σκέψεις που εκφράζονται στον προσυνεδριακό διάλογο για την ψύχραιμη και με τόλμη αντιμετώπιση του προβλήματος της αποκατάστασης και διόρθωσης ορισμένων λαθών που βαρύνουν το παρελθόν και εμποδίζουν τη διεύρυνση του Λαϊκού Μετώπου και την ισχυροποίηση του Κόμματος, χωρίς, βέβαια, την παρέκκλιση από τις βασικές αρχές της μαρξιστικής - λενινιστικής κοσμοθεωρίας μας.

Θεωρώ, επίσης, απαραίτητη τη συμμετοχή εκπροσώπων του Κόμματος σε διάφορες εκδηλώσεις, επετείους, εκπομπές κ.ά., έστω και ανεπιθύμητες, χρησιμοποιώντας κάθε βήμα, πράγμα που αποτελεί και λενινιστική θέση, για την προβολή των θέσεών μας και την απόκρουση της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας.

2. Ενα δεύτερο ζήτημα που θέλω να θίξω έχει σχέση με τη Θέση 22 (σελ. 41) και ειδικότερα η αναφορά στην Εθνική Αντίσταση (ΕΑ), στο ΔΣΕ, στους πολιτικούς πρόσφυγες και στους μετανάστες. Σωστά, βέβαια, τονίζεται στις Θέσεις να συνεχιστεί και να ενταθεί η δράση για τα προβλήματα των αγωνιστών της ΕΑ και του ΔΣΕ. Ομως η δράση αυτή δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στη διεκδικητική δραστηριότητα για τη λύση των προβλημάτων, αλλά να αναπτύσσεται και στην ιδεολογικοπολιτική αντιμετώπιση της διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας για την Εθνική Αντίσταση και τον Εμφύλιο. Τελευταία, όπως είναι γνωστό, έχει εξαπολυθεί μια ενορχηστρωμένη αντικομμουνιστική, συκοφαντική επίθεση ενάντια στο ρόλο του ΚΚΕ, στις φάσεις αυτές του αγώνα, με σκοπό την παραχάραξη της ιστορίας και τη μείωση της πρωτοποριακής πορείας του ΚΚΕ, που γιόρτασε φέτος τα 86 χρόνια από την ίδρυσή του και προχωράει με αισιοδοξία στο 17^ο Συνέδριο του. Μια συνολική απάντηση στους παραχαράκτες της ιστορίας δόθηκε, έστω και με καθυστέρηση, από τα άρθρα του σ. Μάκη Μαΐλη που δημοσιεύτηκαν στο «Ριζοσπάστη» και την ΚΟΜΕΠ. Η δραστηριότητα όμως αυτή θα πρέπει να είναι συνεχής και πιο επιμελημένη και σ' αυτό ιδιαίτερο ρόλο θα πρέπει να παίξει το Κέντρο της Μελέτης της Ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης (ΚΜΙΕΑ) και τα άλλα όργανα της ΠΟΑΟ.

Θεωρώ παράλειψη στη Θέση αυτή, καθώς και στη Θέση για τη νεολαία (σελ. 48-49) την απουσία της αναφοράς στους Απογόνους και Φίλους της ΕΑ και του ΔΣΕ, που η ενίσχυση των συλλόγων τους αποτελεί βασική προϋπόθεση για τις εφεδρείες στις οργανώσεις της ΠΟΑΟ και στην πλαισίωση των γραμμών του Κόμματος.

Οσον αφορά τους πολιτικούς πρόσφυγες, πρέπει να τονιστεί το πρόβλημα της αποκατάστασης των επαναπατρισθέντων από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, αλλά και το πρόβλημα επαναπατρισμού αυτών που αναγκαστικά παραμένουν ακόμη στις χώρες αυτές, με τη συμπαράσταση και προβολή των προβλημάτων τους από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Θα πρέπει το Κόμμα να διατηρεί την επαφή με τους συλλόγους τους και τις κομματικές οργανώσεις, όπου αυτές υπάρχουν, όπως και η επαφή και δραστηριοποίηση των μεταναστών. Οι επαναπατρισθέντες πολιτικοί πρόσφυγες που έζησαν στις σοσιαλιστικές χώρες και είχαν την τύχη να απολαύσουν τα αγαθά του σοσιαλισμού, θα πρέπει να συμβάλουν στην προβολή των προτερημάτων του σοσιαλισμού μέσα από τις προσωπικές τους εμπειρίες της ζωής τους στις χώρες αυτές, χωρίς την ωραιοποίηση των πάντων, φωτίζοντας και ερμηνεύοντας τα αίτια της ανατροπής των σοσιαλιστικών καθεστώτων και της διάλυσης της Σοβιετικής Ενωσης με τις ολέθριες συνέπειές της για τους λαούς των χωρών αυτών και για τους εργαζόμενους όλου του κόσμου.

3. Μια τρίτη επισήμανση, που πολύ σύντομα θέλω να αναφέρω, είναι η επιλογή και τοποθέτηση των στελεχών ανάλογα με τις ικανότητες και την αγάπη προς τον τομέα που αναλαμβάνουν. Βέβαια, οι λαϊκοί αγώνες είναι το καλύτερο σχολειό για την ανάδειξη των στελεχών που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του Κόμματος και του μαζικού λαϊκού κινήματος. Συμβαίνει όμως άλλοτε και η πρόχειρη και βεβιασμένη τοποθέτηση στελεχών για το κουκούλωμα οργανωτικών αναγκών, που συνεχώς αυξάνουν, όχι στην κατάλληλη γι' αυτά δουλιά ή και το χειρότερο να φορτώνονται με πολλά καθήκοντα που πολλές φορές μειώνει την απόδοσή τους και φθάνει μέχρι την κόπωση και την υπονόμευση της υγείας τους.

Με τις καλύτερες ευχές για επιτυχή διεξαγωγή του 17ου Συνεδρίου.

Συντροφικά

Γιώργος Σύρος

Ραφήνα Αττικής