Ατέλειωτη η λίστα των εργατικών ατυχημάτων και δυστυχημάτων στις οικοδομικές εργασίες. Ο κατάλογος συνεχώς μακραίνει. Εργάτες σακατεύονται, σκοτώνονται, θυσιάζονται καθημερινά στο βωμό του κέρδους. Οι μεγαλοκατασκευαστές εγκληματούν ασύστολα, περιφρονώντας τη ζωή του εργάτη. Γι' αυτούς τα μέτρα προστασίας «κοστίζουν» σε χρόνο και χρήμα, ενώ ο εργάτης είναι «αναλώσιμο είδος» που αντικαθίσταται εύκολα.

Η μια δολοφονία διαδέχεται την άλλη, όμως η κυβέρνηση σιγοσφυρίζει αδιάφορα. Η επάνδρωση, ο εξοπλισμός των μηχανισμών ελέγχου στοιχίζει και γι' αυτό δεν κάνει τίποτα. Το κόστος εδώ είναι μεγάλο για την κυβέρνηση, την ίδια ώρα που μοιράζει δισεκατομμύρια σε αεριτζήδες επιχειρηματίες, εξοπλίζει με σύγχρονα μέσα τους μηχανισμούς καταστολής, ξοδεύει τρισ. για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες. Και το έγκλημα συνεχίζεται. Η ζωή, το πολύτιμο αυτό αγαθό, η προστασία της εναπόκειται στον ίδιο τον εργάτη. Σε όλους τους εργάτες μαζί, στον αγώνα τους, στην υψωμένη γροθιά τους.