Τρίτη 5 Οχτώβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 31
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Αντίο σ' ένα «διαμάντι» του θεάτρου

Κηδεύτηκε χτες η Ελένη Χατζηαργύρη

Eurokinissi

Μέρα γιορτασμού της Ημέρας του Ελληνα Ηθοποιού, των 50χρονων των Επιδαυρίων και του Φεστιβάλ Αθηνών, η χτεσινή. Μα γέμισε με θλίψη τον κόσμο του ελληνικού θεάτρου. Και πώς να μη θλιβεί ο κόσμος του θεάτρου, αφού πριν τη γιορτή του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών στο Ηρώδειο, είχε το πικρό καθήκον να συνοδεύσει και να αποχαιρετήσει για πάντα στο Α' Νεκροταφείο μια μεγάλη κυρία του. Μιαν αληθινή αρχόντισσα της τέχνης και της ζωής. Την Ελένη Χατζηαργύρη, την οποία όλος ο κόσμος του θεάτρου εκτιμούσε για το ήθος της. Ολοι την αγαπούσαν για την ευγένεια, την καλοσύνη, τη γλυκύτητα, την επαγγελματική της συνέπεια, το ταλέντο και τη μακρόχρονη προσφορά της. Μια ερμηνευτική προσφορά 63 χρόνων, αλλά και μια μακρόχρονη διδασκαλική προσφορά στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Η θλίψη για το χαμό της Ελένης Χατζηαργύρη ήταν αληθινή και αποτυπώθηκε στα πρόσωπα, όλων όσοι συνόδευσαν τη σορό της. Μεταξύ πολλών ηθοποιών των παλιότερων και νεότερων γενιών, σκηνοθετών, σκηνογράφων, χορογράφων, που την αποχαιρέτησαν ήταν και οι Ν. Κούρκουλος, Μ. Χορς, Θ. Βέγγος, Ξ. Καλογεροπούλου, Ρ. Πιττακή, Δ. Χρονόπουλος, Τ. Βουτέρης (σε σκηνοθεσία του οποίου έκανε την τελευταία μεγάλη ερμηνευτική επιτυχία της - «Η κυρία Κλάιν»).

Την αλησμόνητη ηθοποιό αποχαιρέτησε από μέρους του ΣΕΗ ο πρόεδρός του, Βασίλης Κολοβός, ο οποίος τόνισε ότι η χτεσινή γιορτή του ΣΕΗ αφιερώνεται στη μνήμη της. Ο Β. Κολοβός εξήρε τη «σεμνή κυρία του θεάτρου, η οποία τόσα μας δίδαξε» και την αποχαιρέτησε λέγοντας: «Θα παραμείνεις στη μνήμη μας σαν φωτεινό παράδειγμα. Δε θα χαθείς».

Ο κριτικός και καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Κώστας Γεωργουσόπουλος, μιλώντας γι' αυτό το «σεμνό διαμάντι της υποκριτικής τέχνης», το οποίο μαθήτευσε και σκηνοθετήθηκε από σπουδαίους θεατράνθρωπους - Κουν, Ροντήρης, Μινωτής, Μουζενίδης, Σολομός κ.ά. Ο Κ. Γεωργουσόπουλος σημείωσε ότι η Ε. Χατζηαργύρη, με εξαίρεση την «Αντιγόνη», είχε παίξει όλες τις άλλες τις τραγικές ηρωίδες, ότι «γεφύρωσε αισθητικά στιλ με μιαν ανάσα, χωρίς έπαρση και έξαψη» και τόνισε: «Ηταν ένας ταπεινός εργάτης του μυστηρίου της δημιουργίας. Σεμνή με όλους τους συνεργάτες της, συνεργάστηκε με τους τραγικούς, με τον Σαίξπηρ, τον Λόρκα, και άλλους νεότερους ποιητές και δεν πρόδωσε κανέναν. Μεγάλη λαμπαδηδρόμος του θεάτρου, ήξερε από πού παρέλαβε και πού να παραδώσει τη σκυτάλη. Ηταν μεγάλη δασκάλα και σεβόταν τους νέους, το "λουλούδι" που ανοίγει και εκρήγνυται. Πίστευε ότι ο μαθητής πρέπει να "προδώσει" το δάσκαλο κρατώντας την ουσία, όπως και έκανε και η ίδια».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ