Εκπληξη ακόμα και στους πιο εξοικειωμένους του ακροατηρίου, προκάλεσαν τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής Κούβας στους τομείς της κοινωνικής πολιτικής, του ειδικού αθλητισμού και της φροντίδας των ανθρώπων με αναπηρίες (ΑμεΑ), όπως αυτά αναπτύχθηκαν από μέλη αναπηρικού κινήματος της Κούβας που συνοδεύουν την Παραολυμπιακή Ομάδα της Κούβας, σε εκδήλωση που διοργάνωσε την Τρίτη το βράδυ η Αχτίδα Υγείας - Πρόνοιας της ΚΟΑ του ΚΚΕ.

Παρά τις συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης και το εγκληματικό εμπάργκο που έχει επιβληθεί από τις ΗΠΑ, το νησί της Επανάστασης έχει να επιδείξει ένα ολοκληρωμένο πλέγμα υπηρεσιών για τους ανθρώπους με αναπηρίες, μια διαφορετική, ανθρώπινη προσέγγιση της αναπηρίας και των αναγκών που προκύπτουν από αυτή. Χωρίς καμία διάθεση κομπασμού, έχοντας συναίσθηση των αναγκών που υπάρχουν και της αναγκαιότητας για τη βελτίωση των υπηρεσιών που προσφέρονται, οι εκπρόσωποι της Κούβας απέδειξαν πόσα πολλά μπορεί να καταφέρει μια κοινωνία όταν έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και λειτουργεί υπέρ του λαού. Και μοιραία οι παραβρισκόμενοι, στην πλειοψηφία τους εκπρόσωποι του αναπηρικού κινήματος της Ελλάδας, έκαναν τις συγκρίσεις με τη δραματική ελληνική πραγματικότητα στον τομέα της αντιμετώπισης της αναπηρίας, λίγες μέρες πριν την έναρξη των Παραολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας και παρά τις πομπώδεις εξαγγελίες για «εντυπωσιακή» βελτίωση της ζωής των ΑμεΑ της χώρας.

Στη σοσιαλιστική Κούβα οι δομές για τη φροντίδα και την άθληση των ΑμεΑ αποτελούν ένα οργανωμένο πλέγμα ανεπτυγμένο σε εθνικό επίπεδο, σε επίπεδο επαρχίας, δήμου, σχολείου και ειδικού σχολείου, όπου οι υπηρεσίες προσφέρονται κυρίως από ανθρώπους που έχουν τελειώσει το πανεπιστήμιο στον τομέα της φυσικής αγωγής. Η ειδική αγωγή είναι υποχρεωτική και δωρεάν για όλους και έτσι κανένας νέος δε μένει εκτός της εκπαίδευσης, αφού ακόμα και όσοι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα στο σχολείο ή την ειδική τάξη κάνουν μαθήματα στο σπίτι δωρεάν!

Στην Ελλάδα (σύμφωνα με στοιχεία που έχει επεξεργαστεί το ταξικό αγωνιστικό κίνημα των αναπήρων) από τα 200.000 περίπου παιδιά, που έχουν ανάγκη ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, μόνο τα 14.000 πηγαίνουν σε κάποιο δημόσιο ή ιδιωτικό ειδικό σχολείο ή ειδική τάξη. Τα υπόλοιπα παραμένουν εγκλωβισμένα στους τέσσερις τοίχους των σπιτιών τους, «απολαμβάνοντας» τους σύγχρονους Καιάδες. Στην Κούβα υπάρχουν 15 ειδικές σχολές τυφλών, όταν στην Ελλάδα υπάρχουν μόλις δυο και αυτές σε κατάσταση διάλυσης. Η δουλιά, όπως ειπώθηκε, είναι εξασφαλισμένη για όλους τους ανθρώπους με αναπηρία και μάλιστα σε όλες τις ειδικότητες και επιστήμες. Υπάρχουν ακόμα 152 προστατευόμενα εργαστήρια, με εξασφαλισμένα τα εργασιακά δικαιώματα για τους εργαζόμενους με αναπηρίες, αλλά και με εξασφαλισμένη την απορρόφηση των προϊόντων που παράγουν.

Στην Ελλάδα μόλις το 0,5% των παιδιών με αυτισμό στηρίζεται από κάποια δημόσια ή ιδιωτική δομή, ενώ στην Κούβα αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια Κέντρα για τον αυτισμό, με σύγχρονες μεθόδους εκπαίδευσης και θεραπείας, που περιλαμβάνουν ακόμα και την ιππασία. Και τα στοιχεία αυτά από την προχτεσινή εκδήλωση, αποδεικνύουν ότι η πάλη για ζωή ανθρώπινη και με δικαιώματα, για πολιτική που θα έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, συνδέεται με τις αναγκαίες ριζικές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές για το σοσιαλισμό και τη λαϊκή εξουσία.