Associated Press

Η περιοχή όπου στέκονταν οι δίδυμοι πύργοι

***

Από τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στη Νέα Υόρκη και το Πεντάγωνο, με κάπου 3.000 νεκρούς, πέρασαν τρία χρόνια. Μεσολάβησαν η μετατροπή της «τρομοκρατίας» σε «εχθρό υπ' αριθμόν 1» του «πρώτου κόσμου», δύο εγκληματικοί ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς σε Αφγανιστάν και Ιράκ, που ακόμη συνεχίζονται παρά τη διακήρυξη της «λήξης» τους, κι ένας μακρύς κατάλογος «τρομοκρατικών επιθέσεων» και «απειλών» που δικαιολόγησαν μια σειρά όλο και σκληρότερων πολιτικών, περιλαμβανομένων της επαναφοράς των βασανιστηρίων ως «μέσου» για την απόσπαση «πληροφοριών», της περιστολής δημοκρατικών δικαιωμάτων/ ελευθεριών στο εσωτερικό χωρών - ειδικά στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στην Ασία - και της έναρξης ενός νέου, όλο και αγριότερου, γύρου διαγκωνισμών και ανταγωνισμού για το ξαναμοίρασμα της οικουμένης.

***

«Οι στόχοι που οι ΗΠΑ θέτουν στο στόχαστρό τους αφορούν χώρες και περιοχές στρατηγικής σημασίας, όπως είναι το Αφγανιστάν, το Ιράκ και άλλες αραβικές χώρες. Πρόκειται για επιδίωξη να κατακτηθούν ολοκληρωτικά όλοι οι πετρελαϊκοί δρόμοι, να ασκηθεί επιθετική πολιτική από τη μια εναντίον της Ρωσίας, εναντίον άλλων κρατών που προέκυψαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ, και από την άλλη εναντίον της Κίνας. Επίσης, παραμένει στο ιδιαίτερο στόχαστρό τους η περιοχή της Μέσης Ανατολής. Μείζον πρόβλημα, όχι όμως απροσδόκητο, αποτελεί η πρόθυμη συστράτευση της ΕΕ, αλλά και μεγάλης πλειοψηφίας κρατών εκτός του ΝΑΤΟ, στην ενεργοποίηση - για πρώτη φορά μετά την ίδρυση του οργανισμού - του άρθρου πέντε, με πρόσχημα τη λίστα υποψίας που έχουν κατασκευάσει οι ΗΠΑ. Οι όποιες αντιρρήσεις και επιφυλάξεις εκφράζονται για τη μορφή και τα μέσα της αντεπίθεσης αντανακλούν ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, εκφράζουν όμως και την πίεση που ασκούν οι λαοί για μη συμμετοχή σε άδικους πολέμους»(ΚΕ του ΚΚΕ, 15 Σεπτέμβρη 2001).

***

Η ανάλυση αυτή για το πώς επρόκειτο να «αξιοποιηθεί» η 11η Σεπτέμβρη, ήδη από τις πρώτες μέρες μετά τα πλήγματα στην καρδιά της «υπερδύναμης» του ιμπεριαλιστικού συστήματος, αποδείχτηκε ακριβής. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ βρήκε, στην επίθεση που η ίδια απέδωσε στην αλ Κάιντα, ένα νεφέλωμα στη δημιουργία του οποίου οι αμερικανικές και συμμαχικές τους μυστικές υπηρεσίες είχαν τουλάχιστον υποβοηθητικό ρόλο, το τέλειο άλλοθι γι' αυτό που ένα επιτελείο οργανικών διανοουμένων και αξιωματούχων αποκάλεσε «Νέο Αμερικανικό Αιώνα». Η επέκταση του αντιτρομοκρατικού πολεμικού δόγματος φθάνει, πλέον, έως και τη Ρωσία. Με αφορμή και άλλοθι τη σφαγή των παιδιών του Μπεσλάν, η κυβέρνηση Πούτιν δηλώνει ξεκάθαρα ότι υιοθετεί και αυτή το ίδιο «δόγμα» - παραδόξως, η στάση αυτή, που ακολουθεί την πολιτική των ΗΠΑ, δεν αποκλείεται να τη φέρει σε τροχιά ακόμα και σύγκρουσης με την αμερικανική κυβέρνηση, αν και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις λειτουργούν μέσα από μια διαδικασία συμμαχίας και αντίθεσης.

***

«Η ΚΕ του ΚΚΕ απορρίπτει την ψύχωση που αναπτύσσεται σε βάρος των μουσουλμανικών λαών, εναντίον των αράβων. Καταδικάζει κάθε διάκριση λαών με βάση τον πολιτισμό και τη θρησκεία, τις θεωρίες περί σύγκρουσης πολιτισμών. Τέτοιες θεωρίες δε δίνουν μόνο άφεση αμαρτιών για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι ιμπεριαλιστές, επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν όλα τα εγκληματικά και φιλοπόλεμα σχέδια από δω και εμπρός»(ΚΕ του ΚΚΕ, 15 Σεπτέμβρη 2001).

***

Η Χαντινγκτονιανή θεωρία περί «σύγκρουσης πολιτισμών» προβάλλεται από κάποιους ως «αυτοεκπληρούμενη προφητεία». Το «εξτρεμιστικό Ισλάμ» γίνεται σκιάχτρο κι άλλοθι παρεμβάσεων κι επεμβάσεων σε πολλές περιπτώσεις, ευνοείται όμως αλλού ως «εργαλείο».

***

«Για τον ελληνικό λαό οι συνέπειες θα είναι ακόμα πιο μεγάλες, λόγω και της γενικότερης κατάστασης στα Βαλκάνια, στην ευρύτερη περιοχή. Με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες και κάτω από τις νέες πιέσεις των ΗΠΑ, η ελληνική κυβέρνηση θα προχωρήσει σε ένα νέο κύμα αυταρχισμού, σε νέα μέτρα περιστολής των δημοκρατικών και πολιτικών ελευθεριών, μπροστά στο νέο κύκλο των αντιλαϊκών μέτρων που σχεδιάζει (υγεία, συνταξιοδοτικό, ιδιωτικοποιήσεις, πρόνοια κ.α.)»(ΚΕ του ΚΚΕ, 15 Σεπτέμβρη 2001).

***

Η χρήση των ενόπλων δυνάμεων για την εσωτερική ασφάλεια, η εμπέδωση του κλίματος τρομοϋστερίας, που «δικαιολόγησε» τη συνδρομή του ΝΑΤΟ και το μεγαλύτερο προϋπολογισμό «ασφαλείας» που υπήρξε σε Ολυμπιάδα, τα συστήματα παρακολούθησης που μένουν ως «προίκα» ενός μηχανισμού καταστολής που βάζει πλέον στο στόχαστρο το λαϊκό κίνημα...