Χτισμένη το 1957 στην ταράτσα του πατρικού σπιτιού της Κικής Βασιλείου, η οικία Βασιλείου, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού, δημιουργείται ως σπίτι - ατελιέ, καλύπτοντας μορφολογικά τις αισθητικές απαιτήσεις του μοντερνισμού και τις λειτουργικές ανάγκες του καλλιτέχνη - ιδιοκτήτη. Τόπος συνάντησης ανθρώπων της τέχνης, του θεάτρου και της λογοτεχνίας, φιλοξένησε γλέντια, κυρίως τα παραδοσιακά κούλουμα της Καθαρής Δευτέρας, πάρτι, εκθέσεις έργων του καλλιτέχνη, αλλά και επιδείξεις μόδας. Η οικία Βασιλείου αναδείχτηκε, επίσης, σε κύριο θέμα μιας σειράς έργων του ζωγράφου και αποτέλεσε το αρχικό ερέθισμα για τη συστηματική καταγραφή των ριζικών αλλαγών που έζησε η Αθήνα την περίοδο της ανοικοδόμησης και της αντιπαροχής. Η θέα από τα παράθυρα και την ταράτσα, τα αντικείμενα και τα πρόσωπα της καθημερινής ζωής, ο χώρος που δημιουργήθηκε για να στεγάσει την καλλιτεχνική του δράση, τα τελάρα και τα χρώματα πρωταγωνιστούν στο έργο του ζωγράφου.
«Εξάρχεια», 1930 |
Μέσα στις κύριες δραστηριότητες του μουσείου θα είναι και η φιλοξενία εκδηλώσεων που θα τονώσουν το ενδιαφέρον του κοινού για τη νεοελληνική τέχνη γενικότερα. Προς αυτήν την κατεύθυνση θα διοργανώνονται τακτικά ατομικές και ομαδικές εκθέσεις νεοελλήνων καλλιτεχνών. Η πρώτη τέτοιου είδους έκθεση εγκαινίασε πριν λίγες μέρες το δεύτερο χώρο του μουσείου, τον Μαντρότοιχο, στο εξοχικό σπίτι των Βασιλείου, στην Ερέτρια. Τα εγκαίνια του Μαντρότοιχου τιμούν τέσσερις ζωγράφοι που είτε ζωγράφισαν στην Ερέτρια είτε ζωγράφισαν την Ερέτρια και πάντως έχουν κάποια σχέση με την Ερέτρια. Εκτός από έργα του Σπ. Βασιλείου, παρουσιάζονται (έως 22 Αυγούστου) ενότητες της δουλιάς των: Γιώργου Βακαλό, Μίνας Βαλυράκη, Ζωής Σκιαδαρέση και Αλέκου Φασιανού. Η έκθεση στον «Μαντρότοιχο» θα είναι ανοιχτή για το κοινό καθημερινά από τις 6 το απόγευμα έως τις 9 το βράδυ.
«Η συνάντηση της ραπτομηχανής με την ομπρέλα», 1959 |