Νέα τροπή πήρε χτες η δίκη των κατηγορούμενων μηχανικών για την κατάρρευση του εργοστασίου της ΡΙΚΟΜΕΞ στο σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999. Καταθέτοντας ο δημοσιογράφος Χρήστος Βασιλόπουλος, σύζυγος της Ευδοκίας Σοφίλου που ανασύρθηκε με βαριά τραύματα από τα ερείπια του εργοστασίου, παρουσίασε κασέτα στην οποία ο καθηγητής αντισεισμικής τεχνολογίας του Πολυτεχνείου Παναγιώτης Καρύδης, μέλος της Επιτροπής που συνέταξε το πόρισμα για τα αίτια της κατάρρευσης του κτιρίου, υποστηρίζει ότι αυτό, λόγω των κακοτεχνιών του, θα κατέρρεε και χωρίς το σεισμό.

Να σημειωθεί ότι όταν πριν μερικές μέρες ο καθηγητής, είχε καταθέσει στη δίκη, είχε ανασκευάσει τα όσα αναφέρονται στο πόρισμα, το οποίο είχε και ο ίδιος υπογράψει, λέγοντας ότι ίσως θα έπρεπε να συσταθεί μια νέα επιτροπή για να διερευνήσει εκ νέου τα αίτια της κατάρρευσης. Τότε, οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής τον είχαν χαρακτηρίσει ως αναξιόπιστο μάρτυρα. Χτες, μετά την παρουσίαση της μαγνητοταινίας και τα όσα κατέθεσε ο Χρ. Βασιλόπουλος ότι του είπε ο Π. Καρύδης, συνήγοροι της πολιτικής αγωγής δήλωσαν ότι θα τον μηνύσουν για ψευδορκία. Τελικά, μετά από μια θυελλώδη συνεδρίαση το δικαστήριο αποφάσισε την εκ νέου κλήτευσή του για σήμερα, προκειμένου να δώσει εξηγήσεις στα όσα λέει στη μαγνητοταινία.

Ο εισαγγελέας σχολιάζοντας την παρουσίαση της μαγνητοταινίας είπε ότι ακόμα και αν αυτή έχει ληφθεί χωρίς τη συναίνεση του Π. Καρύδη, είναι αξιοποιήσιμο αποδειχτικό στοιχείο διότι δεν εμπίπτει στο απόρρητο της προστασίας της ιδιωτικής ζωής, δεδομένου ότι πρόκειται για επαγγελματική συνομιλία μεταξύ του Χρ. Βασιλόπουλου και του Π. Καρύδη στο γραφείο του τελευταίου στο Πολυτεχνείο, παρουσία του δικηγόρου του πρώτου και εν γνώσει του δεύτερου ότι μαγνητοφωνείται. Από την πολιτική αγωγή δηλώθηκε ότι η συγκεκριμένη συνομιλία έγινε μετά την έκδοση του Πορίσματος, προκειμένου ο καθηγητής να διευκρινίσει ορισμένους τεχνικούς όρους που αναφέρονται σε αυτό. Οταν γινόταν η καταγεγραμμένη συζήτηση δεν ήταν γνωστό αν ο Π. Καρύδης θα ήταν μάρτυρας στη δίκη, σε κάθε δε περίπτωση δε θα γινόταν χρήση της, αν δεν ανασκεύαζε τα όσα είχε πει. Από την υπεράσπιση η όλη ιστορία χαρακτηρίστηκε «δικανικό πυροτέχνημα» του δικηγόρου Αλ. Λυκουρέζου στην παγίδα του οποίου έπεσε το δικαστήριο.