Τρεις περίπου εβδομάδες μας χωρίζουν από τις ευρωεκλογές και η προχτεσινή κατάθεση των ευρωψηφοδελτίων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ «ράγισε» λίγο το εντέχνως καλλιεργούμενο και συντηρούμενο υποτονικό προεκλογικό κλίμα και, ταυτόχρονα, έδωσε άλλο ένα στίγμα της αποπροσανατολιστικής τακτικής των δικομματικών συνεταίρων.

Ο Κ. Καραμανλής επιχειρεί να κεφαλαιοποιήσει και να επαναλάβει στις ευρωεκλογές τα κέρδη των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών. Στα πλαίσια της τακτικής αυτής εντάσσονται, τόσο η αναβολή για το φθινόπωρο όλων των αντιλαϊκών νομοσχεδίων και μέτρων, όπως και η σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου της ΝΔ.

Ο Α. Παπανδρέου, από την πλευρά του, προσπαθεί να δώσει την εικόνα των «ρήξεων και των ανατροπών» με το παρελθόν και επιχειρεί με την ευρύτατη αλλαγή προσώπων στο ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, να βελτιώσει την αδύνατη συσπείρωση των ψηφοφόρων του μέχρι πρόσφατα κυβερνώντος κόμματος και να τους ξαναεγκλωβίσει.

Την ίδια στιγμή, τόσο η ηγεσία της ΝΔ όσο κι αυτή του ΠΑΣΟΚ, δεν κρύβουν την προσήλωσή τους στη λογική του ευρωμονόδρομου, της συνθήκης του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ και του ευρώ, στις αντιδραστικές καπιταλιστικές διαρθρωτικές αλλαγές, στην «ελεύθερη αγορά» και στους νόμους της κλπ. Με άλλα λόγια, δεν κρύβουν την προσήλωσή τους στην πολιτική που έχει εφαρμοστεί τόσα χρόνια τώρα και είναι υπεύθυνη για τα συνεχώς πολλαπλασιαζόμενα και εντεινόμενα λαϊκά προβλήματα.

Οι όποιες μεταξύ τους «διαφωνίες» και «αντιπαραθέσεις», είτε αφορούν τριτεύοντα ζητήματα διαχείρισης και μορφών εφαρμογής της ίδιας ουσιαστικά αντιλαϊκής πολιτικής, είτε τον μεταξύ τους «συναγωνισμό» σε υποκριτικά και κούφια συνθήματα...

Στο χέρι των εργαζομένων είναι να δώσουν τη δική τους απάντηση, στις 13 Ιούνη, τόσο στην αντιλαϊκή λογική του ευρωμονόδρομου, όσο και στις δικομματικές επιχειρήσεις εγκλωβισμού τους.