Τη δραματική επιχείρηση διάσωσης περιέγραψε ο Π. Φούρλας

Με τα λόγια αυτά περιέγραψε χτες, καταθέτοντας στη δίκη των μηχανικών που κατηγορούνται για την κατάρρευση του εργοστασίου της ΡΙΚΟΜΕΞ στο σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999, ο Παναγιώτης Φούρλας, νυν Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας και τότε υπαρχηγός επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής. «Εχω δει και άλλα γκρεμισμένα κτίρια. Εδώ υπήρχε το κάτι άλλο. Η περίπτωση είναι μία στις πενήντα», πρόσθεσε, λέγοντας ότι ανάλογη εικόνα είχε δει μόνο στην πολυκατοικία που είχε καταρρεύσει στην Καλαμάτα.

«Οι υπερκείμενοι όροφοι ήταν στο υπόγειο. Η ταράτσα του κτιρίου ήταν στο έδαφος. Αλλα κτίρια στην Αττική δεν είχαν καταρρεύσει έτσι», τόνισε. Οταν κλήθηκε από το δικαστήριο και τους συνηγόρους της πολιτικής αγωγής να κατονομάσει τους κατά τη γνώμη του υπεύθυνους, απάντησε λακωνικά: «Για τα αίτια της κατάρρευσης δεν μπορώ να πω», ενώ ερωτώμενος για την κατασκευή του κτιρίου σημείωσε: «Τα δύο πέδιλα από τις κολόνες ήταν στον αέρα. Δεν έβλεπα πολύ οπλισμό, αλλά δεν ξέρω αν έπρεπε να είναι περισσότερος ή λιγότερος».

Αναφερόμενος στις δυσκολίες που αντιμετώπισε η Πυροσβεστική στη διάσωση των εγκλωβισμένων, είπε ότι στην αρχή δεν μπορούσαν οι πυροσβέστες να βρουν κανένα σχέδιο του κτιρίου, ενώ οι ιδιοκτήτες δεν ήταν εκεί. Τις βραδινές ώρες ήρθαν κάποιοι. Τα πρώτα σκαριφήματα που θα βοηθούσαν τους διασώστες να προσανατολιστούν στα ερείπια έγιναν από τους εργαζόμενους που είχαν σωθεί.

«Τον ιδιοκτήτη τον βγάλαμε από τους τελευταίους γιατί οι συγγενείς των αδικοχαμένων έλεγαν πως δεν ήθελαν να τον δουν», επισήμανε σε άλλο σημείο της κατάθεσής του, ενώ αναφερόμενος στην κόρη του ιδιοκτήτη που είχε και αυτή καταπλακωθεί είπε: «Η 22χρονη Δανάη μάς μίλαγε, μέχρι που πέθανε από πνιγμό».

Σχολιάζοντας, τέλος, για τη φωτιά που είχε σημειωθεί στο εργοστάσιο το 1993 υπογράμμισε πως μια πυρκαγιά επιδρά στην αντοχή ενός κτιρίου ανάλογα με την έκταση, τη διάρκεια, την ποιότητα της κατασκευής κλπ. Η Πυροσβεστική δεν έχει την υποχρέωση να κάνει αναφορά στην πολεοδομία μετά από μια φωτιά. Αυτό το κάνει αν θέλει ο ιδιοκτήτης.

«Μνημείο ακρίβειας, αντικειμενικότητας και δικαιοσύνης», χαρακτήρισε την κατάθεση του Π. Φούρλα η υπεράσπιση, αρκούμενη σε αυτή τη δήλωση χωρίς να του υποβάλει καμία ερώτηση.

Ο κ. Φρέντζας, αξιωματικός της Πυροσβεστικής και ο άνθρωπος που διερεύνησε τα αίτια της φωτιάς το 1993, τη χαρακτήρισε μεσαίου μεγέθους, που για την κατάσβεσή της εντός δύο ωρών, χρησιμοποιήθηκαν 20 τόνοι νερού, επτά οχήματα και δεκαπέντε πυροσβέστες. «Το κτίριο δεν είχε πάθει κάτι σοβαρό. Δεν είχε βλάβη ο φέρων οργανισμός του», είπε, κάτι που το διαπίστωσε μακροσκοπικά, δηλαδή με το μάτι. Σε αντίθεση όμως με τον τότε αρχηγό του, υποστήριξε πως αν σε ένα κτίριο διαπιστωθούν σοβαρές ζημιές η Πυροσβεστική ενημερώνει την Πολεοδομία. «Μετά την πυρκαγιά το κτίριο ήταν ασφαλές», τόνισε, για να προσθέσει πως κανείς δε φωνάζει την Πολεοδομία μετά από μια φωτιά στην κουζίνα του σπιτιού του.

«Πλήρους αντιφάσεων», χαρακτήρισε η Πολιτική Αγωγή την κατάθεσή του, ισχυριζόμενη ότι δε στηρίζεται σε καμιά επιστημονική γνώση. «Αν έλεγε ότι ο φέρων οργανισμός είχε πάθει ζημίες, θα συνομολογούσε την ευθύνη του επειδή δεν το ανέφερε. Επρεπε να υπερασπιστεί την έκθεση που είχε κάνει με τη σημερινή του κατάθεση», είπαν οι συνήγοροι των εναγόντων.

Η δίκη θα συνεχιστεί στις 3 Μάη.