Δραματική κατάσταση βιώνει ο ιρακινός λαός, ένα χρόνο μετά την εισβολή των Αμερικανών και των συμμάχων τους στο Ιράκ, σε όλα τα επίπεδα και ειδικότερα στους τομείς της Υγείας και της υγειονομικής Περίθαλψης.

Οπως επισήμαναν σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν χτες οι Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας (ΓτΚ), το πολυετές εμπάργκο και ο πόλεμος οδήγησαν στο να είναι σήμερα το Ιράκ μια ρημαγμένη χώρα. Ειδικότερα για την Περίθαλψη τόνισαν ότι το σύστημα της πρωτοβάθμιας υγείας και επιδημιολογικής εποπτείας είναι ανύπαρκτο και ο κίνδυνος εμφάνισης και εξάπλωσης επιδημιών είναι σοβαρός, με δεδομένο ότι δε γίνονται και οι απαραίτητοι εμβολιασμοί στον πληθυσμό για την πρόληψη μεταδοτικών νοσημάτων, όπως φυματίωση, ιλαρά, τύφος, χολέρα κ.ά. Το σύστημα δευτεροβάθμιας νοσοκομειακής φροντίδας πάσχει από το 1990, αφού υπάρχει συνεχής υποβάθμιση των υποδομών και της ποιότητας της νοσηλείας και ελλείψεις απαραίτητων φαρμάκων. Οι επεμβάσεις το 1997 μειώθηκαν στο 30-35% σε σχέση με τα προ εμπάργκο επίπεδα και οι εργαστηριακές εξετάσεις κατά 40% από έλλειψη αναισθησιολογικών φαρμάκων και εργαστηρίων. Οι γιατροί του Κόσμου υπογράμμισαν ότι η συχνότητα εμφάνισης λευχαιμιών σε παιδιά έχει αυξηθεί κατά 20-25% τα τελευταία χρόνια και προειδοποίησαν για νέα αύξηση τα επόμενα χρόνια.

Και ενώ ο ιρακινός λαός μαστίζεται από τη φτώχεια και την ανεργία - επισημάνθηκε χτες - η αμερικανική κατοχική διοίκηση στο Ιράκ προσπαθεί να επιβάλλει ένα ιδιωτικοποιημένο σύστημα Υγείας, στο οποίο η πρόσβαση για τους Ιρακινούς θα είναι στην πράξη αδύνατη!

Οι ΓτΚ παρουσίασαν έναν απολογισμό των δράσεών τους στο διάστημα αυτό αναφέροντας ότι αυτές χρηματοδοτήθηκαν και στηρίχτηκαν από τη συγκινητική προσφορά του ελληνικού λαού, ότι τα τρόφιμα και τα φάρμακα που συγκέντρωσαν τα συνδικάτα, οι σύλλογοι, ο κάθε Ελληνας, προσέφεραν πολύτιμη βοήθεια στο λαό του Ιράκ.

«Οι ΓτΚ τοποθετηθήκαμε ξεκάθαρα ενάντια στην εισβολή και την κατοχή στο Ιράκ. Θεωρήσαμε ανήθικο να περιμένουμε, όπως πολλοί άλλοι οργανισμοί αρωγής, την έκρηξη του πολέμου για να διεκδικήσουμε στη συνέχεια χρηματοδοτήσεις και κονδύλια από τους θύτες για την παροχή "ανθρωπιστικής" βοήθειας στα θύματα», είπαν ανοίγοντας το «καυτό» θέμα του ρόλου και της αξιοπιστίας κάποιων από τις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στους...«ανθρωπιστικούς πολέμους» των ιμπεριαλιστών.