Η πρώτη ξεχωριστή τριμερή σύνοδος κορυφής της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε χτες στην καγκελαρία του Βερολίνου, διαμορφώνοντας το πρώτο επίσημο «διευθυντήριο» εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), αναδιάταξε προς το «διατλαντικότερο» τις νεοφιλελεύθερες επιταγές της ΟΝΕ του Μάαστριχτ, προσέθεσε τις βρετανικές «συνταγές» στις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της Λισαβόνας, επέβαλε νέα δομή και λειτουργία της μελλοντικής Κομισιόν και επιβεβαίωσε την αυταρχική «ώθηση» στις «διαπραγματεύσεις» επί του σχεδίου Ευρωσυντάγματος για την «Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας» (ΕΠΠΑ).

Οπως δήλωσε περιχαρής ο Βρετανός πρωθυπουργός Τ. Μπλερ, «αν μπορούμε να καταλήξουμε σε καλές συμφωνίες, αυτό είναι καλό για τις χώρες μας, είναι καλό για την Ευρώπη και δεν πιστεύω ότι χρειαζόμαστε να απολογούμαστε υπό οποιαδήποτε μορφή κι αν γίνεται αυτό». Ούτε βέβαια χρειάζεται να τεθούν υπό την κρίση των υπολοίπων είκοσι δύο κρατών - μελών της διευρυμένης ΕΕ. Αρκεί η καθησυχαστική διαβεβαίωση του Γερμανού καγκελάριου Γκ. Σρέντερ ότι «δε θέλουμε να ηγηθούμε κανενός» (...) Και η ρητορική προπαγάνδα του Γάλλου Προέδρου Ζακ Σιράκ ότι συζητήθηκαν «γερμανικά προβλήματα που ενδιαφέρουν όλη την Ευρώπη» και ο οποίος αναρωτήθηκε: «Δεν καταλαβαίνω καθόλου τι μπορεί να προσάψει κανείς σε μια σύνοδο αυτής της φύσης, να προσάψει καλή τη πίστη, φυσικά». Μένουν έτσι μετέωρες οι (...) κακόπιστες αντιρρήσεις του αποκλεισθέντος Ιταλού πρωθυπουργού Σ. Μπερλουσκόνι ότι «η Ευρώπη δε χρειάζεται διευθυντήρια», ότι «θα προκληθεί μεγάλη σύγχυση» απ' αυτή την (...) «τσαπατσουλιά», και ότι, «αυτή την άποψη έχουν σχεδόν όλες οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που έμειναν απ' έξω από τις τρεις χώρες που είχαν αυτή την πρωτοβουλία». Και οι σκληρές δηλώσεις του Ιταλού ΥΠΕΞ Φρ. Φρατίνι ότι η σύνοδος «εξυπηρετεί εθνικά συμφέροντα» και «παίζονται διμερή παιχνίδια» που ενδέχεται να οδηγήσουν «σε μια Ευρώπη πολλών κατευθύνσεων που θα κινείται σε πολλούς δρόμους». Επίσημες αντιδράσεις εκτός της Ιταλίας, διατύπωσαν επίσης η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Αυστρία.

Την περασμένη Δευτέρα, έξι ευρωπαϊκές χώρες, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ολλανδία, η Πολωνία, η Πορτογαλία και η Εσθονία με κοινή επιστολή τους προς την Ιρλανδική Προεδρία της ΕΕ ζητούν «εφαρμογή χωρίς διακρίσεις» του Συμφώνου Σταθερότητας (ΕΕ) «υπενθυμίζοντας» προς τις ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις», που παρεκκλίνουν αλλά δεν τιμωρούνται από το ΣΣ, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, ότι ελλοχεύει «κίνδυνος αναθέρμανσης των διαφωνιών», όπως αυτές που έχουν οδηγήσει σε φιάσκο τις διαπραγματεύσεις επί του σχεδίου Ευρωσυντάγματος. Οι τρεις ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις» της συνόδου κορυφής του Βερολίνου, μέχρι αργά χτες βράδυ είχαν ανακοινώσει ξεχωριστές αποφάσεις επί σειράς σοβαρών εκκρεμοτήτων των ευρωπαϊκών πολιτικών.

Καταρχήν, θα υπάρξει ξεχωριστή εντολή των τριών προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών (25/25 Μάρτη 2004) για «πιο ανταγωνιστική ευρωπαϊκή ανάπτυξη και καινοτομία» και «επιτάχυνση» των αντιλαϊκών επιταγών της Λισαβόνας (2000). Ο Βρετανός Τ. Μπλερ δήλωσε ότι «χρειαζόμαστε πολλές προσπάθειες» και ο Γάλλος πρωθυπουργός Ζ. Πιερ Ραφαρέν μίλησε για τους «στόχους» των λεγόμενων «διαρθρωτικών αλλαγών» στην αγορά εργασίας, και, ιδιαίτερα, για την «αντιμετώπιση» του συνταξιοδοτικού ως προβλήματος «γηρασμένου πληθυσμού». Το νέο διευθυντήριο, μετά από πρόταση της Γερμανίας, προτείνει επίσης νέο διορισμένο αντιπρόεδρο στη μελλοντική Κομισιόν, που θα αναλάβει ως σούπερ - επίτροπος τους «κρίσιμους» τομείς «εσωτερικής αγοράς, βιομηχανίας, εμπορίου και κοινωνικών υποθέσεων», δηλαδή την άμεση σύνδεση και εποπτεία βιομηχανίας, και μισθωτής εργασίας. Οι τρεις ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις», διά στόματος του Γερμανού καγκελάριου Γκ. Σρέντερ ανακοίνωσαν στην (...) υπόλοιπη ΕΕ ότι «δώσαμε σημαντικές ωθήσεις στην εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας (...) ήταν μια συζήτηση που αφορά όλες τις χώρες της Ευρώπης. Στο σύνολο τα προβλήματα είναι παρόμοια». Ο Γκ. Σρέντερ επισκέπτεται την Τουρκία στις 22 Φλεβάρη, πρώτη επίσημη επίσκεψη Γερμανού καγκελάριου μετά το 1993.