Απέναντι:

- Στη λαίλαπα του δικομματισμού.

- Στον κίνδυνο που ελλοχεύει να εισπράξει την απαίτηση για αλλαγή πολιτικής, ακόμη και αριστερών ψηφοφόρων, είτε η ΝΔ, είτε το παιδί της Ολμπράιτ, του Πάουελ και της ντόπιας διαπλοκής, ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος, ως υπουργός Εξωτερικών, πρωτοστάτησε σε αποφάσεις ενάντια στη θέληση της τεράστιας πλειοψηφίας του λαού μας, αποκαλύπτοντας έτσι στην πράξη ότι τα παχιά λόγια περί συμμετοχικής δημοκρατίας, που διακηρύσσει, αποτελούν απάτη για αφελείς.

- Και κυρίως στον κίνδυνο να μετατραπεί το πολιτικό μας σύστημα σε αμερικανικού τύπου σύστημα, σε ένα νόμισμα με δυο όψεις, με εξοστρακισμένη την Αριστερά.

Με δεδομένο ότι το ΚΚΕ είναι:

- Σε αντίθεση με τα περισσότερα παραδοσιακά ευρωπαϊκά ΚΚ, μια αριστερή δύναμη, η οποία δεν έχει υποστείλει τα αντιιμπεριαλιστικά, αντικαπιταλιστικά της λάβαρα και στην Ελλάδα αποτελεί την πιο μαζική, οργανωμένη, δύναμη, αν μη τι άλλο, συνεπούς αντίστασης κατά του νεοφιλελευθερισμού και του δικομματισμού.

- Σαφώς πιο φερέγγυο από τον θεσμολάγνο, ευρωπαϊστή «Συνασπισμό», ο οποίος ακόμη και με την πρόσφατη πολιτική του πράξη - τις τοπικές εκλογές - λειτούργησε σαν ΠΑΣΟΚος με πολιτικά, χαρακτήρα τον οποίο δεν μπορεί να απαλείψει με τις πρόσφατες συνεργασίες του, τον όψιμο αριστερό του λόγο και τις ακόμη πιο όψιμες προτάσεις συνεργασίας προς τα αριστερά, απόρροια του φόβου κοινοβουλευτικής του εξαφάνισης.

- Πιο μαζικό και συνδεδεμένο με το λαϊκό κίνημα, απ' ό,τι οι διάφορες ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, οι οποίες προβάλλουν σεχταριστικά τις διαφορές τους με το ΚΚΕ σαν πρόσχημα, ακόμη και όταν δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, για να δικαιολογούν έτσι την ύπαρξή τους, η οποία έχει μετατραπεί σε αυτοσκοπό.

Υποστηρίζω ότι θα πρέπει να ενισχυθεί το ΚΚΕ σε τούτες τις εκλογές, για να χτυπηθεί ο δικομματισμός, για να υπάρχει, αν μη τι άλλο, μια αριστερή αντιπολίτευση, μια αριστερή φωνή αντίστασης, για να μην εξαφανιστεί παντελώς η μαγιά διαμόρφωσης ενός αριστερού πόλου αντίστασης, απέναντι στον πόλο της πράσινης και της μπλε δεξιάς.