Μια δωδεκαετία μετά την πρώτη συμφωνία της χώρας μας με τη Ρωσία για την εισαγωγή του φυσικού αερίου - μια διακρατική συνεργασία που συνοδεύτηκε από πολλές υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς και παράδοσης, σκανδαλωδώς, σημαντικού τμήματος του έργου στο ιδιωτικό κεφάλαιο - η χρήση του φυσικού αερίου, παραμένει ακόμα στα «σπάργανα». Η αιτία είναι λίγο ως πολύ γνωστή. Εχει να κάνει με τις υποχωρήσεις και εξυπηρετήσεις των κυβερνήσεων - τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ - στο ντόπιο και ξένο ιδιωτικό κεφάλαιο, σε βαθμό, που η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ) να τείνει να τεθεί υπό τον έλεγχο του Κοπελούζου. Ενώ ο ελληνικός λαός ακριβοπληρώνει το έργο, από την πλευρά της η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ) επιχειρεί να ωραιοποιήσει την κατάσταση, ωστόσο όμως, τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται για τη χρήση του φυσικού αερίου, είναι απογοητευτικά.

Ακόμα πιο απογοητευτική είναι η εγκληματική επιλογή της κυβέρνησης να παραδώσει τα δίκτυα πόλης του φυσικού αερίου σε ιδιώτες, αντί να ανατεθούν ως έπρεπε στη ΔΕΠΑ. Σήμερα, δύο χρόνια περίπου μετά την προκήρυξη του διαγωνισμού για τη σύσταση των Εταιριών Παροχής Αερίου (ΕΠΑ) καμία εξέλιξη δεν έχει υπάρξει, παρά μόνο η κατάθεση των προσφορών 4 ξένων εταιριών που διεκδικούν τα δίκτυα πόλης με σημαντικές μειώσεις από τον αρχικό του σχεδιασμό. Ετσι, η χρήση του φυσικού αερίου περιορίζεται, στο μεγαλύτερο βαθμό, στην ηλεκτροπαραγωγή, ενώ πολύ μικρότερο είναι το ποσοστό που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία. Αμελητέα χαρακτηρίζεται η οικιακή χρήση του, αφού οι μοναδικοί σχεδόν που χρησιμοποιούν το φυσικό αέριο, είναι οι πρώην χρήστες του δικτύου της ΔΕΦΑ.

Συγκεκριμένα οι πωλήσεις φυσικού αερίου για το έτος 1999 ανήλθαν στα 1,42 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου και τα έσοδα από τις πωλήσεις, έφτασαν τα 54 δισεκατομμύρια δραχμές. Από τα 1,42 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, το 1 δισεκατομμύριο περίπου χρησιμοποιήθηκε από τη ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, 175 εκατομμύρια κυβικά μέτρα για την παραγωγή αμμωνίας, 230 εκατομμύρια κυβικά μέτρα για τη βιομηχανία και 12 εκατομμύρια κυβικά μέτρα σε οικιακούς και εμπορικούς καταναλωτές.

Κατά τη διάρκεια του 1999 υπογράφηκαν 16 νέες συμβάσεις πώλησης αερίου με βιομηχανίες των περιοχών Αθηνών, Οινοφύτων, Θεσσαλονίκης, Λάρισας, Βόλου και Πλατέος συνολικού όγκου 75 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως, ενώ άλλες 7 συμβάσεις συνολικού ετήσιου όγκου κατανάλωσης 55 εκατομμυρίων κυβικών έχουν ήδη συμφωνηθεί και επίκειται η υπογραφή τους.

Και ενώ η ΔΕΠΑ, υπονομεύεται από την κυβέρνηση και ουσιαστικά προσδένεται στο άρμα του Κοπελούζου, παράλληλα, επιχειρεί να «επιτύχει» συνεργασίες και συμφωνίες με ξένες πολυεθνικές του κλάδου. Πέρα από τις συνεργασία με την ιταλική ENI, που σε μεγάλο βαθμό αφορά τη μελέτη της εξαγγελθείσας διασύνδεση της Ιταλίας με την Ελλάδα, μέσω του υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου, η ΔΕΠΑ βρίσκεται σε συνεργασία και με τη SHELL, αλλά και με τη «National Power», εξετάζοντας την κατασκευή συμπαραγωγικής μονάδας στο χώρο των εγκαταστάσεων του υγροποιημένου αλγερινού φυσικού αερίου στη Ρεβυθούσα.