Πριν καταλαγιάσει ο απόηχος από το «Φονιάδες των Λαών, Αμερικάνοι», μυριόστομη κραυγή μπροστά στην Πρεσβεία τους, να σου και η τελευταία αποκάλυψη! Η σύζυγος του Πρεσβευτή τους «εν Ελλάδι» (βλέπε Μπόνι Μίλερ) συγγράφει παιδαγωγικό βιβλίο, γεμάτη «ευαισθησία» για τα «προβλήματα των παιδιών», για τη «δημοκρατική αποστολή» της Εκπαίδευσης και την «επιμόρφωση» των Εκπαιδευτικών!

Το δικό μας Υπουργείο Παιδείας, «συγκινημένο» από την «ευγενή» δραστηριότητα της κυρίας Πρεσβευτή, το τυπώνει και το στέλνει στα Σχολεία, ως «εγχειρίδιο για τους εκπαιδευτικούς»! Και οι τελευταίοι; Το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να το «αποθέσουν ευγενώς» στο πεζοδρόμιο στην επόμενη διαδήλωση μπροστά από την Αμερικάνικη Πρεσβεία! Μωρέ, μπράβο! Τόσα και τόσα βιβλία υπάρχουν και για μαθησιακές δυσκολίες και για εκπαιδευτικούς προβληματισμούς, γραμμένα από γνωστούς ντόπιους και ξένους Πανεπιστημιακούς, πού να φτάσουν το «ύψος» της συζύγου του Αμερικανού Πρεσβευτή! Αλλωστε, η Κυρία όλο στα Βαλκάνια γυροφέρνει και συγγράφει παράλληλα «παιδαγωγικά βιβλία» για τις «αθώες ψυχές» των παιδιών! Τις «ψυχές», τις οποίες «αποδεσμεύει» από το σώμα τους η πολεμική μηχανή της «μεγάλης δημοκρατικής χώρας», σε άψογη συνεργασία με τη διπλωματική δραστηριότητα του Συζύγου! «Να σε κάψω, Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι»!

Μήπως έφτασε η ώρα να παρακαλέσουμε την αξιότιμη Κυρία, να μας «συνδράμει» στα Σχολεία, όπου έχουμε ακόμη ελλείψεις εκπαιδευτικών; Μήπως θα μπορούσε να μας στείλει μερικούς πεζοναύτες, για το μάθημα της Φυσικής Αγωγής; Τόσο εξασκημένοι που είναι οι άνθρωποι!

Για να σοβαρευτούμε: όλη αυτή η δραστηριότητα, σχεδιασμένη από επιστήμονες δημοσίων σχέσεων, αποσκοπεί στο σχηματισμό μιας θετικής «εικόνας» για τις ΗΠΑ, ιδιαίτερα εκεί όπου τις «σιχτιρίζει» η πλειοψηφία του Λαού. Το «μοντέλο» της «κοινωνικής προσφοράς» των συζύγων είναι από παλιά γνωστό! Αυτή την «επιχείρηση» στηρίζει έμπρακτα το Υπουργείο Παιδείας, όπως στηρίζει ολόκληρη η κυβέρνηση τη νέα ιμπεριαλιστική επιθετικότητα στο σύνολό της. Ολα αυτά βάζουν εμάς, τους Δασκάλους, μπροστά σε «βαριές» ευθύνες: να παλέψουμε πιο αποφασιστικά, πιο πρωτοπόρα, με γνώση και με πάθος, μέσα και έξω από τα Σχολειά, σε «συμμαχία» με τον υπόλοιπο Λαό, για ΜΟΡΦΩΣΗ, για «ΦΩΣ», για ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟ. Να αφήσουμε πίσω την απάτη των γνωστών «συνδικαλιστικών ηγεσιών», να χτίσουμε ένα γερό κίνημα για την Παιδεία, να συμβάλουμε με λόγια και με έργα στην τιτάνια μάχη της εργατικής τάξης για τη μόρφωση των παιδιών της, μάχη, ουσιαστικά, για την κοινωνική της (και δική μας) απελευθέρωση!