Κυριακή 9 Νοέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ
Το κέντρο της αγυρτείας

1. Τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές, το κέντρο της αγυρτείας θα γίνει, είτε το θέλουμε είτε όχι, επίκεντρο της δικής μας ζωής. Οι ψίθυροι που διακινούσαν τις «ιδέες» του κέντρου θα δώσουν τη θέση τους σε νιαουρητά που θα καλούν όλα τα ποντίκια κάθε βαθμού να προσέλθουν να καθαρίσουν τα δόντια τους ενόψει της νέας τετραετίας.

2. Αν μιλούσα μόνο για πολιτική αγυρτεία, θα στρίμωχνα την αλήθεια μου αποκλειστικά για τις επικείμενες εκλογές. Μιλώ για ένα κέντρο που στήθηκε με πρωτόγονο τρόπο ήδη από την εποχή που συγκροτήθηκε το ελληνικό κράτος.

3. Οποιος λέει πως δε γνωρίζει το κέντρο της αγυρτείας είναι αγύρτης ο ίδιος.

4. Ο συνωστισμός στο κέντρο αγυρτείας δημιουργεί έναν θεμιτό ανταγωνισμό. Ο αδύναμος κρίκος είναι αυτός που για πρώτη φορά περνάει την πόρτα του. Οι βετεράνοι αγύρτες του κέντρου τον ζυγίζουν, δοκιμάζουν την ελαστικότητά του, μετρούν την ψυχική του ένδεια. Μόλις περάσει όλα τα τεστ, δεν απομένει παρά με πράξεις να αποδείξει ότι του αξίζει μια θέση στο κέντρο.

5. Η φράση που χρησιμοποιεί η αγυρτεία απέναντι σε όσους δε θέλουν να είναι ποντίκια επαναλαμβάνεται σαν κλισέ: «Δεν μπορείς να κάνεις μόνο κριτική στο σύστημα, οφείλεις να έχεις και προτάσεις».

6. Οι εκβιασμοί που ασκούνται για τις προτάσεις και την παρουσία σου στο κέντρο είναι ανεξάντλητοι. Μια υπογραφή δήλωσης νομιμοφροσύνης κάποτε βοηθούσε να μπορέσεις να ζήσεις. Σήμερα για το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα ο εκβιασμός έχει εκσυγχρονιστεί με μια επίφαση ευγένειας, ένα πρόστυχο κλείσιμο ματιού, μια μαγκιά του στιλ «έλα να την κάνεις μαζί μας, γιατί η ζωή είναι μικρή».

7. Αχ, η ζωή είναι μικρή, αλλά πολύ μεγάλη για να την ευτελίσουμε.

8. Τα άπειρα πρόσωπα της αγυρτείας: πρώην Αριστεροί, πρώην απ' όλα, μικροαστοί, ρουφιάνοι της συμφοράς, κότες της γαλάζιας γενιάς, αγκαλιά με θλιβερούς ΠΑΣΟΚους επιχειρηματίες.

9. Μακριά από το κέντρο της αγυρτείας υπάρχουν, ευτυχώς, και συνεχίζουν με τον τρόπο τους: Οι γέροντές μας, που είτε βρίσκονται μέσα στη σιωπή είτε στην ανάγκη γελούν σαν παιδιά που πέρασαν τις εξετάσεις της ζωής. Θυμούνται τα πάντα και τα φωτίζουν, ακόμα και τις μικρές λεπτομέρειες που αφορούν πράξεις, φράσεις οι οποίες πρέπει να μείνουν ζωντανές στο διηνεκές. Αυτές οι πράξεις και οι φράσεις είναι η πρώτη ύλη που χρειάζονται οι απελπισμένοι (που νομίζουν πως τίποτα δε γίνεται) και οι νεολαίοι (για τους οποίους όλα πρέπει να γίνονται).

10. Και η γενιά μου, αυτή του Πολυτεχνείου; Δικαίως αηδιάσαμε για το πώς η εξέγερση πέρασε στα χέρια επιτήδειων και έγινε μέσο κοινωνικής αναρρίχησης και αποκατάστασης μέσα στο κέντρο της αγυρτείας. Παρ' όλ' αυτά εμείς συνεχίζαμε να συναντιόμαστε έξω από τους κινηματογράφους Αλκυονίδα και Δαναός, να ξενυχτάμε στο περίφημο ρεφρέν της οδού Πατησίων και να ανηφορίζουμε στο Λυκαβηττό, για να δούμε την ανατολή του ήλιου. Πολλοί έπεσαν στον πόλεμο με την πρέζα, άλλοι πήραν των ομματιών τους και οι πολλοί έμειναν ακίνητοι μέσα στο δωμάτιό τους προσπαθώντας να καταλάβουν τι έγινε. Ομως τον τελευταίο καιρό τους βλέπω να επιστρέφουν, κι είμαι χαρούμενος γιατί είναι ακόμα θυμωμένοι, καυγαδίζουν για την πολιτική και κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο.


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ