Κυριακή 19 Μάρτη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Το κοινωνικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ

Αυτό έκανε ο κ. πρωθυπουργός την Τετάρτη που μας πέρασε, περιέγραψε με ωραίες λέξεις το «κοινωνικό πρόσωπο» του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι καιρός για αναφορές σε παραμύθια, βέβαια, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό και να μη σας θυμίσω το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας, όπου η μικρή χαμένη του δάσους, όταν είδε τον άγριο λύκο ξαπλωμένο στο κρεβάτι της γιαγιάς της, την οποία είχε φάει μόλις πριν από λίγο και είχε φορέσει τα δικά της τα ρούχα, το ρώτησε όλο απορία «γιατί γιαγιά έχεις τόσο μεγάλο στόμα»; Ο λύκος απάντησε «για να σε φάω κοκκινοσκουφίτσα μου». Αυτή την ερώτηση ήθελα να κάνω και γω στον πρωθυπουργό. Κι αυτό, γιατί παρόλη την κοινωνική του μεταμφίεση δεν άφηνε καμία αμφιβολία πως έτσι που μιλούσε μου θύμισε το «λύκο» του παραμυθιού, που ασφαλώς στην ερώτησή μου γιατί είναι μεγάλο το «στόμα» της κυβέρνησης, θα μου απαντούσε «για να σε φάω κοκκινοσκουφίτσα μου». Και φυσικά απαντώντας μου έτσι δε θα μου έλεγε ψέματα γιατί μ' όλ' αυτά που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός δεν μπορούσε παρά μονάχα μια σκέψη να έχει στο μυαλό του: με ποιο τρόπο θα έκανε αυτό που τόσο επιθυμούσε ο λύκος του παραμυθιού. Γιατί θα ήμασταν αφελείς, αν πιστεύαμε πως πραγματικά το ΠΑΣΟΚ είναι διατεθειμένο να αλλάξει το γκρίζο πρόσωπο του πολέμου και της υποταγής, της λιτότητας και της ανεργίας, του τζόγου και της διαπλοκής με ένα άλλο πρόσωπο, το κοινωνικό. Και δεν το ισχυρίζομαι αυτό επειδή είμαι κακόπιστος, αλλά απλώς, γιατί πιστεύω πως μια κυβέρνηση δεν κρίνεται για την κοινωνική της πολιτική από όσα υπόσχεται προεκλογικά, αλλά από όσα έκανε την τετραετία που κυβερνούσε.

Πώς, λοιπόν, να πιστέψω σ' αυτά που άκουσα, και με πιο τρόπο να τα επαληθέψω; Εχουν κιόλας κυκλοφορήσει τα άσχημα νέα. Δε φτάνει, λένε οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, να μπούμε στην ΟΝΕ. Το πιο δύσκολο είναι να διατηρηθούμε. Και επειδή το ομολογεί η κυβέρνηση, πως εκεί μπήκαμε με τις θυσίες του λαού, αυτό σημαίνει πως για να διατηρηθούμε μέσα, πάλι οι ίδιοι πρέπει να θυσιαστούν; οι εργαζόμενοι. Ποιος τολμάει όμως να το ομολογήσει αυτό με θάρρος; Ποιος, δηλαδή, τολμάει να μας περιγράψει ποιες θα είναι οι νέες θυσίες; Μα ασφαλώς και θα είναι αυτές που μόνο τους «λύκους» δεν αφορούν, αλλά αφορούν και τρομάζουν μόνο εμάς. Εμάς, τις ανυπεράσπιστες «κοκκινοσκουφίτσες», που περιπλανιόμαστε χρόνια τώρα μέσα στο πυκνό δάσος της αντιλαϊκής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, ψάχνοντας άδικα να βρούμε το σπίτι της άρρωστης γιαγιάς μας, χωρίς να μπορούμε να βρούμε το σωστό μονοπάτι που θα μας οδηγήσει εκεί. Και δεν το βρίσκουμε, όχι γιατί μας λείπει ο «προσανατολισμός», όχι γιατί δεν ξέρουμε από «δάση» και κρυφές απειλές που μας περιβάλλουν με τη μορφή του λύκου ή των άκακων αρνιών που δε λένε να καταλάβουν τον κίνδυνο που μας απειλεί και να 'ρθούν κοντά μας. Γιατί μόνο έτσι θα πάμε μέχρι το τέρμα. Και τότε ούτε, οι «λύκοι» θα μας φοβίζουν, που όσο και αν μεταμφιεστούν θα τους αναγνωρίζουμε. Ούτε το πράσινο δάσος του ΠΑΣΟΚ με τις γαλάζιες βούλες. Μόνοι μας όμως, κρατώντας στο χέρι το καλαθάκι του παραμυθιού θα κουραστούμε πολύ. Θα γυρίζουμε εδώ και κει, κουβαλώντας μέσα μας στην αταλάντευτη καρδιά μας και στο άκρατο ιδεολογικό μας όραμα, την ανάγκη για τη διαμόρφωση της λαϊκής εξουσίας.

Να λοιπόν, ποιος είναι ο δρόμος του λαού, να ποια είναι η δράση του. Να σκύψει με προσοχή σε όσα του λένε και να βρει την αλήθεια. Να δει με την ίδια προσοχή και να συνειδητοποιήσει, επιτέλους, πως όλα αυτά τα παχιά προεκλογικά λόγια, που δεν μπόρεσαν να γίνουν πράξη ως τα σήμερα, βγαίνουν μέσα από το μεγάλο «στόμα» ενός αδίστακτου «λύκου» που ένα μόνο ονειρεύεται, να μας«φάει», μόλις μας συναντήσει μέσα στο μεγάλο δάσος της ευρωπαϊκής χλωρίδας, μονάχους!


Του Γ. Χ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ