Το ΚΚΕ είναι αντίθετο με την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική, καθώς η αλιεία σε μια χώρα με τρισχιλιετή αλιευτική και ναυτική παράδοση, αξίζει οπωσδήποτε ένα μέλλον αντάξιο του παρελθόντος της. Για να σωθεί η αλιεία απαιτείται μια εθνική πολιτική απεξαρτημένη απ' τη μακροχρόνια νάρκωση, που έχει επιβληθεί μέσω Κοινοτικών Προγραμμάτων.

Η ανάπτυξη του τομέα της αλιείας πρέπει να υπακούει στις βασικές οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες της χώρας και των επιμέρους περιοχών της με αλιευτικό ενδιαφέρον. Να αναπτύσσεται στα πλαίσια ενός συνολικού σχεδίου, που θα δίνει τη δυνατότητα εξασφάλισης της συνέχειας και της προοπτικής του θαλάσσιου οικοσυστήματος, μακριά από τις αντιλήψεις υπεραλίευσης, υπερεκμετάλλευσης και εξάντλησης των ιχθυοαποθεμάτων μπροστά στο κυνήγι του κέρδους.

Η ανάπτυξη αυτή θα πρέπει να βασίζεται στην ύπαρξη και λειτουργία παραγωγικών αλιευτικών συνεταιρισμών, οι οποίοι μπορούν να εξασφαλίσουν τη συλλογικότητα στην εκμετάλλευση, την αλληλεγγύη ανάμεσα στους ψαράδες, τη δυνατότητα αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών, την άμβλυνση των συνεπειών της επίθεσης του μεγάλου κεφαλαίου που στρέφει διαρκώς το ενδιαφέρον του στον τομέα.

Ολα αυτά, θα πρέπει να ενταχθούν σε μια συνολική πολιτική που θα έχει στο κέντρο του ενδιαφέροντός της το μικρομεσαίο αγρότη και ψαρά, δίπλα στους άλλους εργαζόμενους της χώρας. Γι' αυτό το λόγο η ενίσχυση του ΚΚΕ στις επικείμενες εθνικές εκλογές μπορεί να βοηθήσει να αποτραπούν οι πολιτικές των κομμάτων του ευρωενωσιακού προσανατολισμού (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ και ΔΗΚΚΙ)και να συνεισφέρει στη δημιουργία ενός μεγάλου αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού μετώπου που θα θέλει και θα μπορεί να αντισταθεί στα αντιλαϊκά και αντιαγροτικά κυβερνητικά και κοινοτικά μέτρα.