Από τη μεριά του φιλειρηνικού κινήματος, υπήρξε η συνάντηση με τον Ράμσεϊ Κλαρκ, που πραγματικά ήταν πολύ εγκάρδια, όπου εκτιμήθηκε ως πολύ σημαντική τόσο από την πλευρά του, όσο και από την πλευρά των ευρωβουλευτών, για την έκφραση συμπαράστασης προς το φιλειρηνικό κίνημα των Ηνωμένων Πολιτειών εκ μέρους των Ευρωπαίων ευρωβουλευτών, αλλά και των Αμερικανών προς το ευρωπαϊκό φιλειρηνικό κίνημα.

Σε αντίστοιχο κλίμα, όπως τόνισε προς το «Ρ» ο Κώστας Αλυσσανδράκης, έγιναν και οι συναντήσεις με εκπροσώπους άλλων Κινήσεων, που, όπως τονίζει «είναι πολλές οι Κινήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα αντιπολεμικής δράσης και μάλιστα από θέσεις, που καταδεικνύουν ότι έχουν εμβαθύνει στο πρόβλημα, σε σχέση με τα αίτια, τις συνέπειες, σε σύνδεση με τη γενικότερη πολιτική των ΗΠΑ και την ιμπεριαλιστική τους συμπεριφορά, και αυτό πέρα από το θέμα της αλληλεγγύης που εκφράστηκε αμοιβαία δείχνει μια αισιοδοξία για το μέλλον αυτού του κινήματος, το οποίο σημειωτέον έχει αναπτυχθεί πριν ξεκινήσει ο πόλεμος. Περιμένει κανείς ότι ο συντονισμός με το φιλειρηνικό κίνημα στον υπόλοιπο κόσμο, θα δυσκολέψει τους πολεμοκάπηλους, τόσο ως προς τις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά του Ιράκ, όσο και προς τους επόμενους στόχους και σχέδια καθώς όλοι καταλαβαίνουμε ότι το Ιράκ δεν πρόκειται να είναι ο τελευταίος στόχος».

- Κάνατε λόγο για την πολυμορφία του κινήματος κατά του πολέμου, για το γεγονός της πρώιμης ανάπτυξή του αλλά και τη διαφοροποίηση του περιεχομένου, τουλάχιστον σε σχέση, με ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν. Ποια είναι η διεισδυτικότητα και κατ' επέκταση η κινητοποίηση των κοινωνικών τάξεων της αμερικανικής κοινωνίας και ειδικά της εργατικής τάξης;

- Υπάρχει μια ευρύτητα κοινωνικών δυνάμεων που έχουν ενταχτεί στο φιλειρηνικό κίνημα, που θα μπορούσαμε να πούμε ότι στην πλειοψηφία τους χαρακτηρίζονται αριστερές δυνάμεις. Πρόσφατα μάλιστα με την απόφαση της Γενικής Ομοσπονδίας Εργατών η AFL-CIO, έχουν ενταχτεί και δυνάμεις, που θα μπορούσαμε να τις χαρακτηρίσουμε κεντρώες δυνάμεις και πλέον μπορούμε να κάνουμε λόγο για μια ευρύτητα πολύ μεγάλη. Βεβαίως, συντηρητικές δυνάμεις δεν ενυπάρχουν, είναι φανερό, αλλά κάποιος μπορεί να αξιολογήσει ότι το φιλειρηνικό κίνημα καλύπτει σχεδόν όλο το φάσμα των κοινωνικών τάξεων, δηλαδή όσους δεν έχουν συντηρητικές ή εθνικιστικές παρωπίδες.

- Θεωρεί το φιλειρηνικό κίνημα βάσει της ανάλυσής του, σε σχέση με τους στόχους και τα αίτιά του, δεδομένο τον πόλεμο; Και αν ναι πώς θα αντιδράσουν;

- Τον θεωρούν, τόσο το φιλειρηνικό κίνημα όσο και σχεδόν το σύνολο όσων συναντήσαμε, αναπόφευκτο τον πόλεμο. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο πρέσβης της Γαλλίας μας τόνισε ότι "εμείς δε θα συμφωνήσουμε σε μία απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά ο πόλεμος κατά 99% θα γίνει".

Το φιλειρηνικό κίνημα μάλιστα συνεχίζει τις κινητοποιήσεις με επόμενο στόχο τις κινητοποιήσεις στις 15 του Μάρτη στην Ουάσιγκτον και άλλες πόλεις και στις 21 Μάρτη, ενώ προετοιμάζεται και επεξεργάζεται ήδη πώς θα αντιδράσει το κίνημα όταν ξεκινήσει ο πόλεμος.

Βέβαια, εκτιμούν ότι μόλις ξεκινήσει ο πόλεμος θα υπάρξει ένα «πατριωτικό μούδιασμα». Ωστόσο, στη συνέχεια είναι δεδομένο ότι θα αντιδράσουν και θα κορυφώσουν τη δράση τους.

- Υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες σκέψεις για τον τρόπο που θα αντιδράσουν αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου; Π.x. τα συνδικάτα, όπως στην Ευρώπη, προσανατολίζονται για μια απεργιακή κινητοποίηση;

- Αναζητούν τρόπους. Δεν είναι εύκολο να δράσουν όπως στην Ευρώπη. Υπάρχει μία δυσκινησία σε αυτό το θέμα, ακόμη και για αντικειμενικούς λόγους, εξαιτίας των τεράστιων αποστάσεων και των ζωνών της ίδιας της χώρας. Είναι θετικό το γεγονός ότι η AFL-CIO πήρε μια θέση κατά του πολέμου, τούτο όμως δε σημαίνει ότι μια γενική απεργία είναι εφικτή, ειδικά αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου. Αλλά αναζητούν τρόπους, όπως καταθέτονται προτάσεις ότι κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας να γίνονται εκδηλώσεις με κεριά σε όλες τις πόλεις.