Η μέρα έχει αισθητά τεντωθεί. Επιμηκυνθεί... Εχει μεγαλώσει και θα μεγαλώνει συνεχώς. Η ανάπτυξή της θα κορυφωθεί στις 21 Ιούνη. Ομως τώρα είναι αρχές του Μάρτη και τα ατέλειωτα, μελαγχολικά και γκρίζα απογεύματα του χειμώνα ευτυχώς εξαφανίστηκαν. Δεν έχουμε ακόμη επισήμως περάσει στην άνοιξη, αλλά τα μηνύματα που μας στέλνει λένε ότι είναι προ των πυλών... Οτι έρχεται είναι γεγονός αναμφισβήτητο, όμως τι θα κουβαλήσει μαζί της, ουδείς γνωρίζει ακόμη. Γι' αυτό, προς το παρόν, ας στρέψουμε το ενδιαφέρον μας στο σήμερα και ας εστιάσουμε την προσοχή μας στις Απόκριες που έχουν περάσει τις πύλες. Ας ασχοληθούμε λίγο με την ψυχαγωγία μας, κακό δεν είναι. Να βγούμε. Να ντυθούμε αποκριάτικα με ό,τι βρούμε μπροστά μας, ας βάλουμε τα ρούχα του συζύγου μας ή του αδελφού μας και εκείνος κάτι θα βρει για να ανταποκριθεί στις επιταγές της βραδιάς. Να γελάσουμε έχουμε ανάγκη, να ξεγελάσουμε το φίλο μας με μια μαύρη μάσκα, να παραστήσουμε κάποιο πρόσωπο που δεν είμαστε και, κυρίως, να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι, ξαφνικά, βρεθήκαμε στη Βενετία. Στη Βενετία των Δόγηδων, των μασκαράδων, του Τζιάκομο Καζανόβα. Στη Γαληνοτάτη του καρναβαλιού, της αυταπάτης και της απάτης. Για μια νύχτα μόνον, ας ξεχαστούμε. Αύριο θα προσγειωθούμε, θα πετάξουμε τις μάσκες. Μια κανονική, βαρετή μέρα θα ξημερώνει.