Με αφορμή την έναρξη της δίκης, ας υπενθυμίσουμε ορισμένες βασικές εκτιμήσεις του ΚΚΕ για την υπόθεση, όπως αυτές είχαν αναπτυχθεί από την Αλ. Παπαρήγα σε συνέντευξή Τύπου στις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη.
Το διάστημα που μεσολάβησε, επιβεβαίωσε πλήρως τα παραπάνω, όπως επίσης και την εκτίμηση πως ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας - με το περιεχόμενο που δίνεται σ' αυτόν από τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ κλπ.- και η αναγόρευσή της ως την υπέρτατη «κοινή απειλή», ένα αποτέλεσμα και μόνον μπορεί να έχει: Νέους γύρους πολέμων και αντιθέσεων, περισσότερη στρατιωτικοποίηση και καταστολή, νέες εστίες ιμπεριαλιστικών επιθέσεων, νέο κύμα επιθέσεων κατά των κοινωνικών δικαιωμάτων των λαών.
Οσοι υποτιμούν το πρόβλημα αυτό - είχε πει τότε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ - ή δεν τολμούν να αναγνωρίσουν την πραγματική φύση και το χαρακτήρα του, αφήνουν ελεύθερο το έδαφος να πούμε αντίο και στις εναπομείνασες αναγνωρισμένες, έστω και τυπικά, συλλογικές και ατομικές ελευθερίες. Και αυτό επιβεβαιώθηκε, τόσο από τους νέους «τρομονόμους», όσο και από άλλα νομοθετήματα αντιδραστικοποίησης της Δικαιοσύνης.
Τόσο η κυβέρνηση, όσο και η ΝΔ, μέσα από την υπόθεση της «17Ν», σκοπό έχουν να στηθεί ένας πιο σύγχρονος μηχανισμός καταστολής, αποκεντρωμένος μάλιστα στους τόπους εργασίας και κατοικίας, να κατοχυρωθεί μια αντιτρομοκρατική επιχείρηση διαρκείας, ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Αφήνοντας ταυτόχρονα στο απυρόβλητο μια σειρά παράγοντες που ενδεχομένως σχετίζονται με την υπόθεση «17Ν», όπως το θέμα της «Κόκκινης Προβιάς» και γενικότερα των μυστικών άρθρων της συμφωνίας ίδρυσης του ΝΑΤΟ, που σαφώς κάνει λόγο για κτίσιμο παρακρατικών τρομοκρατικών οργανώσεων σε κάθε χώρα - μέλος.
Η εκτίμηση αυτή εξάλλου εδράζεται και στο αδιαμφισβήτητο γεγονός πως η «17Ν» προσέφερε υπηρεσίες στην επιχείρηση συκοφάντησης του λαϊκού κινήματος. Είναι άλλωστε κοινό κτήμα πως η «17Ν» δεν μπόρεσε να αποκτήσει μαζική κοινωνική βάση, να υπηρετήσει το σύνολο των σχεδίων κατά του κινήματος, γιατί στη χώρα μας από το 1974 και μετά αναπτύχθηκε ένα σχετικά ρωμαλέο κίνημα με αντιιμπεριαλιστικούς αντιμονοπωλιακούς στόχους και με ρίζες στους μεγάλους αγώνες του λαού μας που προηγήθηκαν.
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή ακόμα εξέφρασε σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο θα υπάρξει πλήρης αποκάλυψη του φαινομένου «17Ν», με δεδομένο πως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει, όταν ο λύκος φυλάει τα πρόβατα, δηλαδή η CIA και οι άλλες επώνυμες ίσως και ανώνυμες ξένες υπηρεσίες και μηχανισμοί. Οταν δεν υπάρχει πολιτική βούληση να αναδειχτούν οι πραγματικοί παράγοντες που οδήγησαν στην εμφάνιση της «17Ν» και στην αξιοποίησή της.
Μηχανισμοί που έχουν σαφή αποστολή να αντιμετωπίσουν τον «εσωτερικό» για το σύστημα εχθρό, δηλαδή το λαό, το ριζοσπαστικό ρεύμα της κοινωνίας. Εχουν χαρακτήρα πρόληψης, να αποτρέψουν και να καταστείλουν ό,τι κινείται και αναπτύσσεται, ει δυνατόν εν τη γενέσει του.
«Ολοι αυτοί οι μηχανισμοί - σημείωνε τότε η Αλέκα Παπαρήγα - πέρα από τους λόγους που επίσημα χρησιμοποιούνται για να δικαιολογηθεί η δημιουργία τους, έχουν σαφή αποστολή να αντιμετωπίσουν τον "εσωτερικό" για το σύστημα εχθρό, δηλαδή το λαό, το ριζοσπαστικό ρεύμα της κοινωνίας. Εχουν χαρακτήρα πρόληψης, να αποτρέψουν και να καταστείλουν ό,τι κινείται και αναπτύσσεται, ει δυνατόν εν τη γενέσει του».
Αλλωστε τον ίδιο σκοπό υπηρετεί η ΕΥΡΩΠΟΛ, η νέα ευρωπαϊκή ΚΥΠ, ο ευρωστρατός, η δημοτική αστυνομία, οι λεγόμενες λαϊκές επιτροπές για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας.
Αναδεικνύεται έτσι σε επιτακτική ανάγκη ο αγώνας για τις συνδικαλιστικές, δημοκρατικές, γενικότερα πολιτικές ελευθερίες, να διαπερνά τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και τα κινήματα για τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα.
Δεν μπορεί να υπάρξει καλύτερος θώρακας για να μη χρησιμοποιείται η τρομοκρατία ως άλλοθι για το χτύπημα του λαϊκού κινήματος από την άνοδο της οργάνωσης και της πολιτικής πάλης του λαού, στην κατεύθυνση ανατροπής της σημερινής τάξης πραγμάτων.