«Σημειώσεις ενός Ελληνα φωτογράφου για τη φωτογραφία» τιτλοφορείται το βιβλίο του Στέλιου Σκοπελίτη που κυκλοφόρησαν το Μουσείο Μπενάκη και οι εκδόσεις «Αγρα». Μεγάλο μέρος των κειμένων, γράφτηκε για να διαβαστεί σε σεμινάριο για τη φωτογραφία. Ομως, όπως σημειώνει ο Σ. Σκοπελίτης «ένα απρόσμενο γεγονός με ανάγκασε να μην παρευρεθώ. Για να το γράψω βασίστηκα σε υποθετικές ερωτήσεις ακροατών. Στην απόφασή μου να το εκδώσω, πρόσθεσα ημερολογιακές σημειώσεις που από χρόνο σε χρόνο κρατούσα».

Ειλικρινές, σημαντικό, μοναδικό, χαρακτήρισε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου το βιβλίο ο ζωγράφος Χρόνης Μπότσογλου. «Ο Σ. Σκοπελίτης», σημείωσε, «καταθέτει την περιπέτεια του βίου του σαν πρωτόπλαστος με πονηρή αθωότητα. Η τέχνη εκπληρώνει τον κοινωνικό ρόλο αναπτύσσοντας τις μορφές ανάμεσα στο παρόν, το παρελθόν και την επιθυμία. Είναι κείμενα που απευθύνει ο καλλιτέχνης στον εαυτό του. Θέτουν ερωτήματα για την ύπαρξή μας, θέσεις για τον καλλιτέχνη, για την αλήθεια και το ψέμα της τέχνης».

«Το βιβλίο δεν περιέχει καμία φωτογραφία του Σ. Σκοπελίτη. Είναι έργα άλλων φωτογράφων, που κέντρισαν το ενδιαφέρον του», τόνισε η Μαρία Καραβία, ενώ ο Θανάσης Μουτσόπουλος χαρακτήρισε τα κείμενα «σπαρακτικά, που δε μιλούν για τη φωτογραφία, αλλά για τον κόσμο».

Η περιπέτεια της φωτογραφίας άρχισε για τον Στέλιο Σκοπελίτη το 1954, όταν ένας θείος του έφτασε από την Αμερική στη Μυτιλήνη, και του δώρισε τη φωτογραφική του μηχανή. «Είμαι φωτογράφος εδώ και τριάντα χρόνια. Δοκιμάστηκα σε όλα τα είδη της φωτογραφίας, εκτός της διαφήμισης και της μόδας. Είχα μεγάλη ανάγκη να μάθω τον κόσμο και πίστεψα πως θα μπορούσα να το πετύχω με τη φωτογραφική μηχανή. Τώρα, αν η φωτογραφία είναι τέχνη, ας αποταθεί ο ιστορικός. Αλλά, από ό,τι γνωρίζω, κανένας ιστορικός δε βάδισε στους δρόμους με φωτογραφική μηχανή, εκδηλώνοντας τα αισθήματά του».