«Οζουσα κακοήθεια, ου τυχούσα»! .. Κουκουέδικη ή Ευαγγελι -κή; | ΔΙΩΞΗ κατά του «Ρ»

ΔΙΩΞΗ κατά του «Ρ»

«Οζουσα κακοήθεια, ου τυχούσα»! .. Κουκουέδικη ή Ευαγγελι -κή;

Επιστολή Γ` προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Ε. Γιαννόπουλο

Αγαπητέ Ευάγγελε

Μελέτησα με προσοχή τα επιθετικά σου κείμενα κατά του «Ριζοσπάστη» (αγωγές, μηνύσεις, ανακοινώσεις, εξώδικα, επιστολές) και διεπίστωσα:Πρώτον, ότι όλος αυτός ο γραπτός σου ακατάσχετος χείμαρρος ξεχειλίζει από οργή και μίσος, έτσι που συχνά δεν μπορείς να ελέγξεις τον ειρμό των λόγων σου και περιπλέκονται βρισιές, σκέψεις κι επιχειρήματα σε ένα αξεδιάλυτο κουβάρι. Σαρδάμ, με λίγα λόγια! Δεύτερον, ότι όλα αυτά προκύπτουν από την πεποίθησή σου ότι οι κουκουέδες, αφού επί δεκαετίες σ' εκμεταλλεύτηκαν άγρια, αντί να σου πουν «ευχαριστώ», εξαπέλυσαν εναντίον σου μια «βρώμικη» συκοφαντική εκστρατεία, αξίας ...πεντακοσίων εκατομμυρίων δραχμών, σε πρώτη δόση.

Στη μήνυσή σου γράφεις: «Οι εγκαλούμενοι - μηνυόμενοι ...εξαπέλυσαν εναντίον μου βρώμικη (όπως η γενική πολιτική πρακτική του κόμματος κατά των πολιτικών αντιπάλων του ΚΚΕ) συκοφαντική επίθεση εκ προθέσεως και κατ' εντολήν του Πολιτικού Γραφείου... Με κυρίαρχο σκοπό να πλήξουν αμφότεροι την τιμή και υπόληψή μου, και την πολιτική προσωπικότητά μου, την οποία επί πολλές δεκαετίες υμνούσαν και τιμούσαν για την αντιστασιακή μου ιδιότητα, ώστε να είμαι πρόεδρος του Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου, κεντρικός ομιλητής στις επετείους της Οχτωβριανής Επανάστασης, συνήγορος (δωρεάν) του κλιμακίου του ΚΚΕ στα Στρατοδικεία της χούντας».

Πότε άρχισε αυτή η συκοφαντική εκστρατεία δεν το λες, αλλά τονίζεις ότι την επισήμανες κατά τη «Μεταφλωράκειο εποχή» και την είδες χειροπιαστά «...ιδίως από την εποχή της τοιαύτης (επίθεσης) του εξωμότη των Οραμάτων του ΕΑΜ -ΕΛΑΣ Θ. Κατριβάνου».

Ολα, λοιπόν, άρχισαν από τη μοιραία ΔΙΚΗ. Το έργο των χειρών σου. Και το Βατερλώ σου. Αδικα προσπαθείς να επιρρίψεις τις ευθύνες στη «γενική πολιτική τακτική του κόμματος εναντίον των πολιτικών αντιπάλων του ΚΚΕ» ή στην «όζουσαν κουκουέδικην πολιτικήν κακοήθειαν, ου τυχούσα» των μηνυομένων. Μην κατηγοράς και μη βρίζεις. Βρίσε τον εαυτό σου και μόνο. Κανένας δε σε κυνηγά. Μόνος σου έβγαλες τα μάτια σου. Γιατί, όπως ήσουν πολιτικός συμπαραστάτης των κουκουέδων και επί δεκαετίες σε «τιμούσαν», όπως λες, και σε «υμνούσαν», έτσι επί δεκαετίες ήσουν και πολιτικός τους αντίπαλος. Πάντοτε σε αντιμετωπίσανε ευθέως και αντρίκεια! Συνεργάστηκαν, μάλιστα, μαζί σου και συνεόρτασαν σε ΕΑΜικές επετείους. Και σ' άκουγαν με επιείκεια, όταν εκφωνούσες πύρινους επαναστατικούς λόγους σε επετείους της Οχτωβριανής Επανάστασης κι εμφανιζόσουν ως ΕΑΜικότερος των ΕΑΜιτών και κομμουνιστικότερος των κομμουνιστών. Ετόλμησες να μας πεις ακόμα και προδότες του Λαϊκού Κινήματος, εσύ ο κάπηλος των Οραμάτων του ΕΑΜ. Και δεν πήρες τη δέουσα απάντηση. Το αναφέρεις, μετά δέκα χρόνια, και μέσα στη μήνυσή σου! Και θα πάρεις αυτή τη φορά την απάντηση. Σου τη χρωστάω!

Να που με εξόργισες και μένα, Βαγγέλη. Εχουμε κι εμείς τα ελαττώματά μας, δε λέω. Αλλά είναι πολύ διαφορετικά. Απ' αυτά που έχουν συνήθως τα παλικάρια, τα παιδιά του λαού. Πρόκειται για την ευπιστία. Εχουμε μια «κακοήθη» ευπιστία, για να επιβεβαιώσουμε ίσως και στην περίπτωσή σου το στίχο του ποιητή: «Λαέ μου ευκολόπιστε και πάντα προδομένε»! Είμαστε τόσο ευκολόπιστοι, που επί δεκαετίες ακούγαμε αδιαμαρτύρητα το παραμύθι του Ηρωα ΕΛΑΣίτη Γιαννόπουλου που μας σέρβιρες, χωρίς ούτε μια φορά να αναρωτηθούμε: Για στάσου! Τούτος εδώ σαν πολύ χοντρά να μας τα κόβει. Για να δούμε από πού κρατάει η σκούφια του! Πού, πώς και πότε πολέμησε; Είναι έτσι, που μας τα λέει; Φτωχή πολύ η φαντασία μας προς το πονηρό. Δεν μπορούσαμε να φαντασθούμε πως έχουμε να κάνουμε με έναν τόσο μεγάλο θεατρίνο και δημαγωγό. Γελούσαμε επιδοκιμαστικά με τα καμώματά σου και λέγαμε: «Ας έχουμε και έναν παλαβιάρη υπουργό αντιστασιακό να ταρακουνάει κάπου κάπου τη ΔΕΞΙΑ»!

Να 'ναι, όμως, καλά οι άλλοι! Οι δικοί σου! Οι ΠΑΣΟΚοι φίλοι και συνάδελφοί σου. Οι χωριανοί σου, που σε ξέρανε από την καλή. Και προπάντων να 'ναι καλά το θράσος σου που γέννησε η «καλοήθειά» μας, η κούφια αλαζονεία σου, το καλάμι που καβάλησες και η «όζουσα κακοηθείας», όπως θα 'λεγες και συ, αθυροστομία σου, που ξεσήκωσαν ακόμα και τα κόκαλα των προγόνων ορισμένων αντιστασιακών. Μας το ομολόγησες κι εσύ ο αλαφροΐσκιωτος, που άκουσες τα κόκαλά τους να τρίζουν! Ενα τέτοιο τρίξιμο οδήγησε τον Θόδωρο Κατριβάνο να ανοίξει το στόμα του, που το κρατούσε κλειστό επί δεκαετίες ολόκληρες. Ελυσε τη σιωπή του, για να φτάσουμε, να 'σαι καλά, στο αρχαίο ρητό: «Εστι ΔΙΚΗΣ οφθαλμός»! Και να καταλήξουμε στη ΔΙΚΗ!

Κι άνοιξαν τα μάτια μας! Κι είδαμε το αληθινό λιοντάρι της Τριπολιτσάς χωρίς λεοντή. Χωρίς νύχια και δόντια! Τον ένδοξο λοχία του Αλβανικού με στολή άθλιου μισθοφόρου της γερμανικής κατοχικής μηχανής! Το σημερινό ταύρο του ΠΑΣΟΚ, που βλέπει σαν κόκκινο πανί ακόμα και τα δισέγγονα της Δεξιάς, να συστεγάζεται, να συμφύρεται και να συναγελάζεται με τους Γερμανοτσολιάδες!! Την ώρα ακριβώς που οι συμπατριώτες του έπεφταν, μαχόμενοι τον κατακτητή, ή ζητωκραύγαζαν για τη λευτεριά και την Πατρίδα στα Σκοπευτήρια και τα Κούρνοβα, μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα των εσεσιτών! Και όταν εξασφάλισε το άθλιο σαρκίο του, ή, μάλλον, όταν είδε ότι στήριζε το σαρκίο του σε καμένο πια χαρτί, θυμήθηκε πως υπάρχει και η πατρίδα. Κι έκανε το άλμα προς τη ...σωτηρία! Δυστυχώς, πάλι στάθηκε άτυχο το ανθρωπάκι. Γιατί το άλμα αυτό οδηγούσε σε περιπέτειες, που δεν ήταν για τα κότσια του. Και είδαμε από τα απόρρητα της δίκης, που ήρθαν στο φως, το ανθρωπάκι εκείνο, να απαρνείται τον ΕΛΑΣ και όλα τα Οράματά του, «πριν αλέκτορα φωνήσαι!». Στην πρώτη ανάκριση δήλωσε έντρομο στους Καγιάφες της εποχής: «Ουκ οίδα τον άνθρωπον»!.. Δεν έχω καμία σχέση με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Διότι «Εγνώριζον την άμεσον σχέσιν του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ως και τας πολιτικάς επιδιώξεις του ΕΛΑΣ, ενόμιζον όμως ότι αύται έπαυον, μετά την ένταξιν του ΕΛΑΣ υπό τας διαταγάς της Εθνικής Κυβερνήσεως». Είναι αυτά αλήθεια; Τα είπες; Τα υπόγραψες; Καθόλου στη ζωή σου, Βαγγέλη, κοιτάχτηκες στον καθρέφτη να δεις αυτό το παλιό είδωλό σου; Αυτό το θλιβερό ανθρωπάκι να λέει ότι πήγε στον ΕΛΑΣ, γιατί ενόμιζε ότι είχε πια υποστείλει τις σημαίες των οραμάτων του; Κι όταν ο Καγιάφας το ρώτησε: «Εντάξει αυτό. Αντε να σε πιστέψουμε. Αλλά γιατί έπειτα έμεινες στον ΕΛΑΣ;». Η απάντησή του ήταν: «Εμεινα παρά την θέλησίν μου». Δεν ανατριχιάζεις;

Εγώ, ο τρίτος, καθώς αναλογίζομαι τη θέση σου, Βαγγέλη, ανατριχιάζω. Κι ανατριχιάζω πιο πολύ, όταν σήμερα βλέπω εκείνο το ανθρωπάκι με περικεφαλαία υπουργού να μου λέει αναιδέστατα: Με συκοφαντείτε δολίως εσείς οι «όζοντες κουκουέδικης πολιτικής κακοηθείας, ου τυχούσης»(!!) Γιατί σε συκοφαντούμε, παρακαλώ; «Μα, γιατί υιοθετείτε τις συκοφαντίες» (ποιες; Ούτε μια φορά τόλμησες να τις αναφέρεις) «του εξωμότη των οραμάτων του ΕΑΜ -ΕΛΑΣ Θ. Κατριβάνου». Και μπροστά στα μάτια μας, μετά τη ΔΙΚΗ, μετά που απογυμνώθηκες, τολμάς να μιλάς εσύ ο εξωμότης για «εξωμότες ΕΑΜικών Οραμάτων» και, μάλιστα, με «Ο» κεφαλαίο!!!

Ε, ύστερα απ' όλα αυτά, πες μου, Βαγγέλη, ποιος έχει «όζουσαν πολιτικήν κακοήθειαν»; Εγώ να πούμε, ή εσύ; Το ΠΑΣΟΚ; Ο Σημίτης, που σε προστατεύει και σε παρακινεί ή το ΚΚΕ;

Φιλικότατα

Ενας αντιστασιακός

Του
Νίκου ΚΥΤΟΠΟΥΛΟΥ*
* Ο Νίκος Κυτόπουλος είναι πεζογράφος πολυβραβευμένος, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, παλιός συντάκτης του «Ριζοσπάστη» και των κεντρικών εφημερίδων του ΔΣΕ «Εξόρμηση» και «Προς τη Νίκη»