Αποκαλυπτικά είναι τα επίσημα στοιχεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών που αφορούν τα συσσωρευμένα χρέη και τα «λουκέτα» που μπαίνουν στα μαγαζιά και τις βιοτεχνίες. Ετσι, από το Γενάρη του 1996 μέχρι και το Δεκέμβρη του 1999, τα χρέη των ΕΒΕ - δηλαδή, απλήρωτες συναλλαγματικές και ακάλυπτες επιταγές που σφραγίστηκαν - αντιστοιχούσαν συνολικά στο ποσό των 1,4 τρισ. δρχ. Επίσης, 16.612 μικρές επιχειρήσεις οδηγήθηκαν σε πτώχευση. Κατά μέσο όρο, δηλαδή, 19 ΕΒΕ τη μέρα ξεπερνούσαν τα όρια της αντοχής τους, επιχειρώντας να κρατήσουν τις επιχειρήσεις τους. Και μόνον αυτοί οι δείκτες αρκούν για να καταδείξουν τη δυσχερέστατη θέση των επαγγελματιών, των βιοτεχνών και των εμπόρων, ως αποτέλεσμα της πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας για τα λαϊκά εισοδήματα, που είναι η κύρια πηγή εσόδων των ΕΒΕ, σε συνδυασμό με τη φορολογική αφαίμαξη και τον «ελεύθερο ανταγωνισμό» από τις αλυσίδες των μεγαλοκαταστημάτων.

Η μεγάλη αγορά των 300 εκατομμυρίων καταναλωτών της τότε ΕΟΚ, που έταζαν οι αστικές κυβερνήσεις για τα ελληνικά προϊόντα, αποδείχτηκε το μεγάλο χωνευτήρι της συρρίκνωσης της ντόπιας παραγωγής, με την εισβολή των ξένων προϊόντων στην ελληνική αγορά και της καταστροφικής πορείας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Μια πορεία που εντάθηκε μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και της πολιτικής για την ένταξη στην ΟΝΕ. Οι φρούδες ελπίδες, που συνεχίζουν να σπέρνουν οι θιασώτες του «ευρωμονόδρομου», περί νέων δυνατοτήτων και διείσδυσης στα Βαλκάνια, δεν πρόκειται να αναστρέψουν την καταστροφική πορεία. Οι ΕΒΕ δεν έχουν άλλο δρόμο επιβίωσης από τη συστράτευση με τη μικρομεσαία αγροτιά και την εργατική τάξη στο Λαϊκό κοινωνικοπολιτικό Μέτωπο, για το δικό τους μέλλον.

Το παρόν και ακόμη περισσότερο το μέλλον του νομού Ιωαννίνων είναι ρόδινο μόνο στις διαφημίσεις των εφημερίδων και στα σποτ της τηλεόρασης, για τα μεγάλα έργα, την Εγνατία και τη ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου. Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.

Στη «χάση και τη φέξη» το ΚΚΕ, όπως και το ΔΗΚΚΙ και ο ΣΥΝ, εμφανίζονται για μερικά δευτερόλεπτα, κατά κανόνα στα μεταμεσονύκτια δελτία ειδήσεων και λίγο πριν τις ...αθλητικές ειδήσεις!

Φυσικά, οι καναλάρχες, που είναι στον πυρήνα του μεγάλου κεφαλαίου, έχουν κάθε συμφέρον από την αναπαραγωγή του δικομματικού «καυγά». Ομως, το «πράσινο» φως και, μάλιστα, τη νομιμοποίηση αυτής της κατάντιας έχουν δώσει, πρώτα απ' όλα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΝΔ, με την ψήφιση της αντιδημοκρατικής «αρχής της αναλογικής ισότητας», στην τηλεοπτική κάλυψη των κομμάτων. «Αρχή», την οποία επαναβεβαίωσαν με οδηγία του ΕΣΡ, που καταψηφίστηκε μόνον από τον εκπρόσωπο του ΚΚΕ.

Γελιούνται, όμως, οι δυο αυτοί βαστάζοι της πλουτοκρατίας, αν νομίζουν ότι με τον τρόπο αυτό - μια ακόμη απόδειξη της αντιδραστικότητάς τους - θα κρύψουν απ' το λαό την αντιλαϊκή λαίλαπα που του ετοιμάζουν μετεκλογικά.