Η ιστορία που ξεκίνησε με τον παγκόσμιο αντιτρομοκρατικό - ιμπεριαλιστικό πόλεμο υπό την ηγεσία των Αμερικανών, με αφορμή και με πρόσχημα τα τρομοκρατικά χτυπήματα στις ΗΠΑ στις 11 Σεπτέμβρη 2001, πρώτη φάση του οποίου ήταν οι πολεμικές επιχειρήσεις κατά του Αφγανιστάν, συνεχίζεται.

Στην ιμπεριαλιστική αυτή εκστρατεία, η χώρα μας έχει ενταχθεί ενεργά, τόσο σε επίπεδο πολιτικό, όσο και σε επιχειρησιακό. Να υπενθυμίσουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση προσυπέγραψε όλες τις σχετικές αποφάσεις στα πλαίσια των οργάνων του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ αμέσως μετά τις 11 Σεπτέμβρη έσπευσε να δηλώσει συμμετοχή στον πόλεμο που κήρυξαν οι ΗΠΑ. Στα πλαίσια, δε, της ενεργοποίησης του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα τέθηκε σε εμπόλεμη κατάσταση στο πλευρό των ΗΠΑ και διέθεσε εν λευκώ στους Αμερικάνους οποιαδήποτε στρατιωτική εγκατάσταση ή διευκόλυνση τούς ήταν αναγκαία για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, ενώ απέστειλε και δύναμη περίπου 200 ανδρών στο Αφγανιστάν.

Δεσπόζουσα θέση στην υπόθεση αυτή της ελληνικής εμπλοκής στον πόλεμο κατέχει η βάση της Σούδας στην Κρήτη και όλο το πλέγμα των εγκαταστάσεων και διευκολύνσεων επιχειρησιακής υποστήριξης των αμερικανικών δυνάμεων, είτε πρόκειται για λιμάνια και αεροδρόμια, είτε για ραντάρ και άλλα συστήματα συλλογής πληροφοριών. Και, βέβαια, η εμπλοκή αυτή δε θα προκύψει όταν θα κηρυχτεί ο πόλεμος, αλλά υπάρχει ήδη. Η Σούδα, και τύποις και στην ουσία, λειτουργεί ως αμερικανικό έδαφος. Εκτός όλων των άλλων, είναι το αβύθιστο αεροπλανοφόρο, όπου εναλλακτικά μπορούν να προσγειώνονται τα βομβαρδιστικά. Είναι ένα προκεχωρημένο ιμπεριαλιστικό ορμητήριο που μαζί με τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο αποτελούν ένα ολοκληρωμένο σύστημα πολεμικής υποστήριξης για όποια πολεμική επιχείρηση θα εξελιχθεί στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής μέχρι τον Περσικό Κόλπο.

Η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, της ενεργού συμμετοχής στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, συνεπάγεται για τη χώρα μας και τον ελληνικό λαό όλες τις συνέπειες που μπορεί να επιφέρουν οι ιμπεριαλιστικοί πολεμικοί τυχοδιωκτισμοί. Η εμπλοκή αυτή είναι μια πραγματικότητα, που δεν μπορεί να την αλλάξουν οι όποιοι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί του αντιθέτου. Ας θυμηθούν όλοι το παιχνίδι της κυβέρνησης κατά την ιμπεριαλιστική επιδρομή στη Γιουγκοσλαβία. Τότε υποστήριζε ότι η Ελλάδα δε συμμετέχει στον πόλεμο. Τα γεγονότα, όμως, την άφησαν έκθετη. Ωστόσο, ο μόνος παράγοντας που μπορεί να ανατρέψει αυτήν την πορεία είναι η λαϊκή κοινωνικοπολιτική δράση. Το αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Η εμπειρία του πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας και του κινήματος που αναπτύχθηκε στη χώρα μας διδάσκει και ανοίγει δρόμους.