Σε κομβικό σημείο, όπως όλα δείχνουν, βρίσκεται η υπόθεση της «17Ν». Οχι μόνον ή κυρίως, γιατί η προ 10 περίπου ημερών προκήρυξη, που δήλωνε «είμαστε εδώ» -ή, η χθεσινή- έριξαν τις πρώτες σκιές στους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης. Ούτε, μόνον ή κυρίως, επειδή η κλοπή του στρατιωτικού οπλισμού στην Κω, μπορεί να θεωρηθεί, ως μια συνέχεια του προηγούμενου επεισοδίου και μια επιπλέον απόδειξη της ύπαρξης της «17Ν» και εκτός των ειδικών κελιών του Κορυδαλλού. Ούτε μόνον, γιατί παραμένει ελεύθερος ο διαβόητος Κουφοντίνας -κρίσιμος και ιδιαίτερα αμφιλεγόμενος κρίκος της όλης ιστορίας.

Ο μεγάλος πονοκέφαλος των κυβερνώντων βρίσκεται κυρίως στο γεγονός, πως η κοινή γνώμη αντιστέκεται και δεν αποδέχεται -τουλάχιστον σ' ένα μεγάλο μέρος της- όλα όσα της σερβίρονται. Δεν αποδέχεται ιδιαίτερα, την εκτίμηση, ότι η «17Ν» είναι αποκλειστικά και μόνον ο Γιωτόπουλος και η παρέα του. Αντε και μερικοί ακόμη, όμοιοί τους...

Η συνεχιζόμενη -εν είδει πλημμύρας- διοχέτευση πληροφοριών και στοιχείων, καταθέσεων και απολογιών, «αποκρυπτογραφημένων» δισκετών και κατηγορητηρίων, σεναρίων και αναλύσεων, κλπ., κλπ., δε φαίνεται να κάμπτει την αντίσταση του λαϊκού αισθητηρίου, που ζητά επιμόνως απαντήσεις σε κρίσιμα και αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτήματα. Και όχι μόνο δεν την κάμπτει, αλλά, μάλλον, αρχίζει να λειτουργεί αντίστροφα. Ως απόδειξη, δηλαδή, της επιχειρούμενης χειραγώγησης της κοινής γνώμης.

Οταν, μάλιστα, προσθέσει κανείς στον προαναφερόμενο πονοκέφαλο, τις αντιθέσεις και διαγκωνισμούς μεταξύ των ξένων, μυστικών και μη, υπηρεσιών και κέντρων, τους διαπλεκόμενους με τις προηγούμενες «ανταγωνισμούς» των αντίστοιχων εγχωρίων, τα αλληλοδιαπλεκόμενα, αλλά και ανταγωνιστικά, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα -εντός και εκτός Ελλάδας- συν τις επικείμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, τότε, το κουβάρι γίνεται πολύ περισσότερο μπερδεμένο.

Και μπορεί, βέβαια, οι επίσημες δηλώσεις των κυβερνώντων, να διαπνέονται ακόμη από έναν αέρα «αισιοδοξίας» και «σιγουριάς», αλλά πυκνώνουν οι ενδείξεις και τα σημάδια, που θέτουν σε ερωτηματικό, ακόμη και το πόσο ελέγχουν πραγματικά την πορεία των πραγμάτων.