«Δικαιώματα ή ασφάλεια», «δημοκρατία ή τάξη»... Τέτοια διλήμματα βάζουν διαρκώς στην πορεία της «αντιτρομοκρατικής» εκστρατείας, φροντίζοντας, βέβαια, στην πράξη να δίνουν τις απαντήσεις που θέλουν. Εκείνο που γίνεται ολοένα και περισσότερο αντιληπτό, όσο περνάει ο καιρός, είναι ότι αναστέλλονται στοιχειώδη συνταγματικά δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες, στο όνομα του ότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο με την τρομοκρατία»...

Στην πραγματικότητα, αυτή είναι και η ουσία του «τρομονόμου», ο οποίος στην πρώτη εφαρμογή του επιβεβαιώνει ότι βασικός στόχος δεν είναι οι τρομοκράτες, κοινοί εγκληματίες πλέον, αλλά η ενίσχυση της κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής. Το «πρόβλημα» είναι όσοι αμφισβητούν και αντιστέκονται, ο «εχθρός» είναι το λαϊκό κίνημα.

Στο εύλογο ερώτημα ποιος εγγυάται ότι τηρούνται τα δικαιώματα των κατηγορουμένων ως τρομοκρατών, η απάντηση είναι: Οι διωκτικές αρχές! «Υπεράνω όλων», δηλαδή, είναι ο αρχηγός της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, ο εισαγγελέας της αντιτρομοκρατικής και ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ! Αντίρρηση ή αμφισβήτηση των όσων λέγουν οι αρχές δεν επιτρέπεται! Εγγυητής της νομιμότητας, ο Φ. Νασιάκος, ή (κατ' επέκταση) ο Τ. Μίλερ!

Καλλιεργείται, γι' αυτό, ένα «ιερό δέος» (διάβαζε φόβος) απέναντι στις «αρχές», που συνοδεύεται με συστηματική προσπάθεια αναστήλωσης του χαμένου κύρους τους. Οι κυβερνώντες, φυσικά, ποτέ δε θα ομολογήσουν ότι παραβιάζονται τα «δικαιώματα των πολιτών», αλλά αυτό αποτελεί την καλύτερη ομολογία. Διολισθαίνουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα στις πιο σκοτεινές εποχές.

«Ωφελημένη», πάντως, η «17 Ν», που τη βαφτίζουν «κοινό έγκλημα». Ούτε τα μισά από τα 44 εντάλματα σύλληψης που εκδόθηκαν για τους «νονούς της νύχτας» δεν εκτελέστηκαν, επειδή, λέει, ειδοποιήθηκαν από τις διωκτικές αρχές! Από την άλλη, δεν υπάρχει, όπως αποδεικνύεται για άλλη μια φορά, οργανωμένο έγκλημα χωρίς «κάλυψη», υψηλή μάλιστα, από τις διωκτικές αρχές.