Τι γυρεύει ο Κ. Καραμανλής στους εγκαταλειμμένους σεισμόπληκτους των Ανω Λιοσίων, πώς και θυμήθηκε τους ξεχασμένους άνεργους της Πάτρας, άραγε γιατί τρέχει στο Πέραμα και τη Ζώνη, γιατί ξαφνικά εκδηλώνει «ζωηρό ενδιαφέρον» για τους «ταραξίες» αγρότες της Θεσσαλίας; Μόνο αφελείς δεν το αντιλαμβάνονται. Ο πρόεδρος της ΝΔ θέλει να υφαρπάξει την ψήφο των δυσαρεστημένων λαϊκών στρωμάτων. Γι' αυτό επιστρατεύει την επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας του και φοράει για την περίσταση και το κοινωνικό προσωπείο του. Βασικό του μέλημα είναι να δείξει ότι διαθέτει κοινωνική ευαισθησία τουλάχιστον όσο αυτή της κυβέρνησης Σημίτη. Και αυτό επιδιώκει να το πετύχει με δύο τρόπους: Πρώτον, να δείξει ότι το «κοινωνικό πρόσωπο» της κυβέρνησης Σημίτη δεν είναι και τόσο κοινωνικό - γι' αυτό δεν κουράζεται να απαριθμεί όλα τα γνωστά στοιχεία και τους αριθμούς για την ανεργία, τους μισθούς, το γεωργικό εισόδημα, τα λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλπ. - και δεύτερον επιχειρεί να πείσει ότι η δική του πολιτική - ακριβώς η ίδια νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης - είναι που εξασφαλίζει φιλολαϊκές λύσεις στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα! Ειδικά για το τελευταίο δε διστάζει να δημαγωγεί εξαπολύοντας πυροτεχνήματα του τύπου, η κατώτατη σύνταξη στις 150.000 δρχ., επέκταση του ΕΚΑΣ στους αγρότες, αύξηση του επιδόματος ανεργίας, «φθηνά» σπίτια κ.ο.κ.

Φυσικά πρόκειται για μια πολύ καλά σχεδιασμένη και οργανωμένη προεκλογική καμπάνια που έχει ως αποκλειστικό στόχο να κερδίσει τη «συμπάθεια» των δυσαρεστημένων από την κυβερνητική πολιτική λαϊκών μαζών και να σπάσει το φράγμα της απομόνωσης του κόμματός του με τις «ασθενέστερες τάξεις». Ετσι, ώστε, την ώρα της κάλπης να σκεφθούν ότι «μπορεί με τον Κ. Καραμανλή τα πράγματα να πάνε καλύτερα». Γνωρίζει βέβαια πολύ καλά ότι η επιχείρηση εξαπάτησης και παραπλάνησης είναι εξαιρετικά δύσκολη και με αβέβαια αποτελέσματα, όμως δεν έχει άλλη επιλογή. Προκειμένου να πετύχει αυτό το στόχο, πέρα από τις περιοδείες και τα γεύματα με τους κατατρεγμένους μπροστά στις κάμερες, καλλιεργεί ορισμένους μύθους όπως ότι οι αγρότες ψηφίζουν ΝΔ ή επιστρατεύει τα γκάλοπ για να δείξει ότι οι ψηφοφόροι τον θεωρούν καταλληλότερο για την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων σε σύγκριση με τον Κ. Σημίτη!

Ομως το σοβαρότερο πρόβλημα της ηγεσίας της ΝΔ είναι ότι η «κοινή γνώμη» θεωρεί - απόλυτα δικαιολογημένα - ότι «ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι το ίδιο», ή ότι «και οι δύο εφαρμόζουν δεξιά πολιτική». Δεν έχει διαμορφώσει τυχαία αυτή την άποψη η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Την έχουν πληρώσει ακριβά τα προηγούμενα χρόνια και έχουν ζήσει στο πετσί τους ποια ήταν η στάση της ηγεσίας της ΝΔ: Στήριξη και σύμπλευση με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της κυβέρνησης Σημίτη, αποδοκιμασία και υπονόμευση των λαϊκών αγώνων, ιδεολογική και πολιτική συνδρομή στην προώθηση των πιο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων. Αυτό ακριβώς υπόσχεται ο Κ. Καραμανλής για την επομένη των εκλογών.

Εξάλλου δεν έχει κρύψει τι σόι φιλολαϊκές λύσεις ετοιμάζει αν ανέβει στην εξουσία. Το κυβερνητικό του πρόγραμμα είναι κάτι παραπάνω από σαφές. Στο ερώτημα, για παράδειγμα, πού θα βρεθούν οι πόροι για την «αναπτυξιακή πολιτική» και την ικανοποίηση των «δίκαιων κοινωνικών αιτημάτων», ο Κ. Καραμανλής απαντά: «Θα προέλθουν κυρίως από την προώθηση της δημοσιονομικής εξυγίανσης... Η πολιτική για τη μείωση των δημοσίων δαπανών θα επικεντρωθεί αφ' ενός στη μείωση των δαπανών για τόκους και αφ' ετέρου στον περιορισμό των αυξήσεων των τρεχουσών πρωτογενών δημοσίων δαπανών στο ύψος του πληθωρισμού, ώστε οι δημόσιες δαπάνες να μείνουν σταθερές σε πραγματικούς όρους κατά τη διάρκεια μιας τριετίας». Δηλαδή λιτότητα τουλάχιστον για τρία χρόνια, περικοπές κοινωνικών δαπανών κ.ο.κ. Ομως δε σταματά εδώ. «Η απελευθέρωση της οικονομίας αποτελεί κυρίαρχο εργαλείο και για την προώθηση της ανάπτυξης και την υλοποίησή της, απαιτείται η κατάργηση των κρατικών μονοπωλίων, η ενίσχυση του ανταγωνισμού, η προώθηση των αποκρατικοποιήσεων και η απελευθέρωση ορισμένων αγορών». Δε διστάζει να γίνεται πιο συγκεκριμένος: «Ειδικότερα πρέπει να απελευθερωθούν οι αγορές ηλεκτρισμού και τηλεπικοινωνιών. Να προχωρήσουν οι αποκρατικοποιήσεις στο τραπεζικό σύστημα, να εξυγιανθεί και μετοχοποιηθεί η Αγροτική, να γίνουν αποκρατικοποιήσεις στις αερομεταφορές και τις αστικές συγκοινωνίες, να εξυγιανθεί ο ΟΣΕ». Και ακόμα πιο ειδικότερα: «Η παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος πρέπει να ανήκει στους ιδιώτες, όπως και οι νέες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, οι οποίες δεν πρέπει να είναι προνόμιο του ΟΤΕ». Οσο για το ισχυρό χαρτί του, την αντιμετώπιση της ανεργίας, αυτή επαφίεται στον... πατριωτισμό του κεφαλαίου: «Η ενίσχυση των εγχώριων και ξένων επενδύσεων, η απελευθέρωση των αγορών, η εξυγίανση του δημόσιου τομέα, θα μπορέσουν να συμβάλουν στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανεργίας». Επίσης «θα προωθήσει τη σταδιακή απελευθέρωση της αγοράς εργασίας», δηλαδή τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τους μερικώς απασχολούμενους και ασφαλισμένους κ.ο.κ. Οσο για τους αγρότες, παρά τις ηχηρές εξαγγελίες περί μείωσης του κόστους παραγωγής, η πραγματικότητα είναι ότι τους παραδίδει κατ' ευθείαν στην αγκαλιά της ΚΑΠ και των Βρυξελλών.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, δεν έχουν ανάγκη «χαλίφη στη θέση του χαλίφη». Η ΝΔ δεν είναι η εναλλακτική λύση, είναι η ίδια λύση. Η μόνη ψήφος «δυσαρέσκειας» στην κυβερνητική πολιτική, που πιάνει τόπο, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ.