Οι εξελίξεις του προηγούμενου διαστήματος, που αποτυπώθηκαν και σε αποτελέσματα αρχαιρεσιών σωματείων, όπως για παράδειγμα στις εκλογές των νοσοκομειακών γιατρών, αποτελούν επιτυχίες του ΚΚΕ και του πολιτικού σχεδιασμού με θετική επίδραση συνολικά στη ζωή του λαού.

Η ενίσχυση της επιρροής του ΚΚΕ στους εκπαιδευτικούς, που αποδείχθηκε στις εκλογές των συνδικαλιστικών τους οργάνων και οι διαδοχικές πρωτιές της «Πανσπουδαστικής» (που δεν αμφισβητούνται από κανέναν, εκτός από τη ΔΑΠ, που συνεχίζει να αυτοπροσδιορίζεται πρώτη) είναι ένδειξη ότι μεγάλο μέρος εκπαιδευτικών, φοιτητών, νέων, αποδέχονται την πολιτική του ΚΚΕ.

Οι άνθρωποι που δίνουν σημασία σε όσα λέει το ΚΚΕ είναι πολλοί και φαίνεται ότι γίνονται περισσότεροι.

Με δεδομένα τα παραπάνω, σχετικά με τις Θέσεις επισημαίνω:

Οι Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο αναφέρονται στην Απόφαση της ΚΕ για τον νόμο περί «ισότητας στον γάμο και στην από κοινού γονική μέριμνα από ομόφυλα ζευγάρια».

Με τη συγκεκριμένη Απόφασή της η ΚΕ υποστηρίζει ότι 1. Από τη συμπληρωματική λειτουργία άνδρα-γυναίκας στη διαδικασία τεκνοποίησης προκύπτει η αμφίπλευρη σχέση μητρότητας-πατρότητας. 2. Η μητρότητα και η πατρότητα είναι εγγεγραμμένες στο είδος «άνθρωπος» 3. Το παιδί έχει δικαίωμα να μην αποκόπτεται από τη σχέση μητρότητας-πατρότητας 4. Η κοινωνική ευθύνη της μητρότητας και της πατρότητας κατοχυρώνεται νομικά με την κοινή γονική μέριμνα.

Σύμφωνα με την ΚΕ, η μέριμνα και η ευθύνη για το παιδί συνδέονται με τη μητρότητα και την πατρότητα.

Αυτό το θεωρεί τόσο σημαντικό θέμα, όσο θεωρεί, όπως αναφέρεται στην Απόφαση, τον άλλο λόγο που το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο, την εμπορευματοποίηση της τεκνοποίησης και της τεκνοθεσίας.

Σε προφανή αντίθεση με τα παραπάνω:

1. Οι Μαρξ και Ενγκελς αναφέρουν στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο: «Πάνω σε ποια βάση στηρίζεται η σημερινή, η αστική οικογένεια; Πάνω στο κεφάλαιο, πάνω στο ατομικό κέρδος. Η οικογένεια αυτή σε ολόπλευρα αναπτυγμένη μορφή υπάρχει μονάχα για την αστική τάξη. Εχει όμως το συμπλήρωμά της στην αναγκαστική έλλειψη της οικογένειας για τον προλετάριο και στη δημόσια πορνεία».

2. Ο Ενγκελς στο «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους» γράφει: «Με το πέρασμα των μέσων παραγωγής σε κοινωνική ιδιοκτησία, παύει η ατομική οικογένεια να είναι η οικονομική μονάδα της κοινωνίας. Το ατομικό νοικοκυριό μετατρέπεται σε κοινωνικό λειτούργημα. Η περιποίηση και ανατροφή των παιδιών γίνεται δημόσια υπόθεση. Η κοινωνία φροντίζει ισότιμα για όλα τα παιδιά, είτε είναι παιδιά νόμιμου γάμου είτε νόθα».

3. Ο Λένιν, σύμφωνα με αυτά που γράφει η Κλάρα Τσέτκιν, λέει: «Με λίγα λόγια, εφαρμόζουμε επισταμένα την απαίτηση του προγράμματός μας, να μεταθέσουμε τις δουλειές του νοικοκυριού και της διαπαιδαγώγησης, των ατομικών νοικοκυριών σε κοινότητες», οπότε, όπως λέει παρακάτω: «Ενώ πάλι για τα παιδιά δημιουργούνται πιο ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξή τους, από ό,τι θα είχαν στο σπίτι».

4. Στο έργο του Μπρεχτ «Ο κύκλος με την κιμωλία», όπως σε παρόμοιους μύθους από τους οποίους έχει εμπνευστεί, ένα παιδί τοποθετείται μέσα σ' έναν κύκλο και ζητείται από δύο γυναίκες να το τραβήξουν από τα χεράκια του με δύναμη, η κάθε μια προς το μέρος της. Οποια καταφέρει να το βγάλει από τον κύκλο, θα το κρατήσει δικό της για πάντα. Στο έργο του Μπρεχτ η βιολογική μητέρα το τραβά με δύναμη, ενώ η γυναίκα που το μεγαλώνει αναδεικνύεται ως η πραγματική του μάνα, δεν θέλει να το πονέσει και το αφήνει. Με αυτόν τον τρόπο ο Μπρεχτ παίρνει θέση στο συγκεκριμένο ζήτημα, ότι η βιολογική σχέση δεν είναι το καθοριστικό κριτήριο για το πώς πρέπει να μεγαλώνει το παιδί.

5. Ακόμα και η ίδια η Απόφαση της ΚΕ αναφέρει ότι με την ένταξη της γυναίκας στη μισθωτή εργασία και την αυτοαπασχόληση «Η μητρότητα ως κύριος κοινωνικός ρόλος της γυναίκας υποχωρούσε, ενώ αναβαθμιζόταν η πατρική ευθύνη, ιδιαίτερα για την εργατική τάξη και τα λαϊκά τμήματα των μεσαίων στρωμάτων της πόλης.

Οι εξελίξεις αυτές αποτυπώθηκαν σε ουσιαστικές αλλαγές στο Δίκαιο (Οικογενειακό, Εργατικό κ.λπ.)» που όπως αναφέρεται παρακάτω: «Αυτά ήταν κατοχυρωμένα στη Σοβιετική Ενωση, πολύ αργότερα στις καπιταλιστικές χώρες, όπως και στην Ελλάδα». Περιγράφεται δηλαδή η μέριμνα για τα παιδιά ως μεταβλητή κατάσταση.

Με βάση όλα αυτά προκύπτει ότι επιδίωξη του ΚΚ πρέπει να είναι η ευθύνη της διαπαιδαγώγησης των παιδιών να είναι συλλογική. Η βιολογική σχέση δεν πρέπει να είναι ο καθοριστικός παράγοντας της ανατροφής των παιδιών, που δεν πρέπει να είναι ιδιωτική υπόθεση, πάνω από όλα για το καλό των ίδιων των παιδιών. Αρα δεν προσανατολίζει σωστά η Απόφαση της ΚΕ, στον βαθμό που ανάγει σε κύριο ζήτημα της ανατροφής τη σχέση μητρότητας - πατρότητας.

Από εκεί και πέρα, εννοείται ότι στον καπιταλισμό, στο σύστημα που τιμωρεί από τη γέννησή του το παιδί που γεννιέται φτωχό και αντιμετωπίζει τις ανάγκες του με κριτήριο την ταξική του θέση, το σύστημα που έχει χωρίσει τους γονείς από τα παιδιά τους με τα 13ωρα και την παρέμβαση που κάνει στη διαμόρφωση της συνείδησης από πολύ μικρή ηλικία, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ανησυχεί ο λαός και να μην έχει εμπιστοσύνη όταν οι κυβερνήσεις που το υπηρετούν νομοθετούν σχετικά με την οικογένεια.

Επίσης, θα έπρεπε στις Θέσεις και πρέπει να συμπεριληφθεί στην Απόφαση το πολύ σημαντικό ζήτημα της εμπορίας ανθρώπων.

Επιπλέον, το ΚΚΕ, όπως σωστά έχει κάνει την πρόταση για την επίταξη των ιδιωτικών κλινικών ή εναντίον των πλειστηριασμών, θα πρέπει αντίστοιχα να διαμορφώσει προτάσεις και αιτήματα άμεσης ανακούφισης και προστασίας της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ως ενοικιαστών κατοικίας.

Κλείνοντας, σχετικά με το κεντρικό θέμα του Συνεδρίου, το γεγονός ότι το ΚΚΕ όχι μόνο πρωτοστάτησε στο κίνημα των Τεμπών, αλλά συνέβαλε καθοριστικά στον προσανατολισμό του και στο να αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο, να συνδεθεί συνολικά με τα αιτήματα και τη ζωή των εργαζομένων και του λαού, με απεργιακές κινητοποιήσεις, να αναδειχθούν οι πραγματικές αιτίες, να αποκτήσει μαζικότητα και διάρκεια, επιβεβαιώνει την ικανότητά του ως Κόμμα να παρεμβαίνει στις εξελίξεις με βάση τον στόχο του. Αυτά τα γράφω γνωρίζοντας και προσωπικά, ως εργαζόμενος στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, πόσο ενεργά ο μηχανισμός του κράτους και των εταιρειών επιδίωξε και επιδιώκει να μην αναδειχθεί το καπιταλιστικό κέρδος ως η πραγματική αιτία του εγκλήματος και να κρυφτούν οι κίνδυνοι που συνεπάγεται για την ασφάλεια των μεταφορών.

Καλή επιτυχία στο 22ο Συνέδριο του ΚΚΕ!